กลเม็ดใช้ Typo ให้เป็นผู้ดีมีสกุล

จบบทนี้แล้วผมขออนุญาตนำไปอยู่ในหมวดบทความหน้าเว็บนะครับ
ใส่เครดิตเรียบร้อย

ของดีแบบนี้ต้องเผยแพร่
 

ยินดีครับ เพื่อพัฒนาวงการไทโป้ 

[A+วรรค+ขีด+วรรค+B]

ALT + 0150 / Option + - (เครื่องแมค)   en dash
ALT + 0151 / Option + _ (เครื่องแมค)  em dash

ส่วน Hyphen / Minus ส่วนมากใช้ร่วมกันได้ครับ ยกเว้นบางฟอนต์ที่ออกแบบมาต่างกัน อย่างที่ผมให้รูปไป
จากเดิมในรหัสแอสกี ยัติภังค์และเครื่องหมายลบใช้สัญลักษณ์ตัวเดียวกันคือ (-) ที่ตำแหน่ง 0x2D แต่สำหรับรหัสยูนิโคด
ได้แยกสองเครื่องหมายนี้ออกจากกัน โดยยัติภังค์อยู่ที่ U+2010 (‐) และเครื่องหมายลบอยู่ที่ U+2212 (−)
แต่ก็ยังคงอักขระตัวเดิมไว้ที่ U+002D เพื่อให้ยังสามารถรองรับและเข้ากันได้กับรหัสแอสกี  (ข้อมูล:Wiki)

ยัติภังค์มันมีเรื่องราวซับซ้อนมากครับ ทั้งยัติภังค์เผื่อเลือก ยัติภังค์แบบไม่ตัดคำ
ซึ่งจะพบในโปรแกรมประเภทจัดหน้าหนังสือครับ

สนใจเรื่องขีดเลยไปค้นมาเพิ่มค่ะ
ใน Windows ใช้ ขีด พิมพ์ได้ตามนี้ค่ะ แล้วมันจะแปลงเป็นเครื่องหมายต่างๆ ให้เอง

• ขีดขีด ส่วนใหญ่จะได้ออกมาเป็น dash
• A+วรรค+ขีด+วรรค+B ได้ผลเหมือนกับ A+วรรค+ขีดขีด+วรรค+B ก็คือเป็น A+วรรค+dash+วรรค+B
• ถ้า A+ขีดขีด+B จะได้ A+em dash+B

ที่มาค่ะ ถ้าเขียนผิดไปฝากชี้แนะด้วยนะคะ

18. หันมาพิมพ์ไม้ยมก ๆ และ ไปรยาลน้อย ฯ ติดกับคำหน้า โดยไม่ต้องเคาะ

อันนี้ผมมีข้อสังเกตคือเวลาเราเคาะก่อนใส่เครื่องหมายดังกล่าว เวลาตัดบรรทัดอัตโนมัติ แล้ว
มันชอบถูกแยกออกจากกัน คือ คำที่มีเครื่องหมาย เวลาไปอยู่ท้ายบรรทัด
แล้วเครื่องหมายจะตกไปขึ้นอยู่ที่ต้นบรรทัดใหม่ ซึ่งไม่สวยงาม
หรือบางทีที่จัด Justify แล้วดันอยู่ห่างกันเกินไปอีก ซึ่งไม่สวยงามอีกเช่นกัน

คนที่จะทำฟอนต์ คงต้องเพิ่มช่วงห่างด้านหน้าของตัว ( ๆ ) อีกนิด เพื่อที่จะได้มีระยะที่สวยงาม
และหลังเครื่องหมายให้เว้นวรรคเล็ก 1 ครั้ง

โอ้ นี่เป็นเหตุผลที่ดีเวลามีคนถามว่าทำไมเราไม่พิมพ์เว้น ๆ ตามมาตรฐานของราชบัณฑิตยสถาน
(ซึ่งเอาเข้าจริงไม่มีสนักพิมพ์ที่ไหนใช้เลย) ขอบคุณครับ

ราชบัณฑิตย์ฯ ไม่ได้ทำฟอนต์ ไม่ได้วางระบบตัดคำภาษาไทยในคอมพิวเตอร์นี่ครับ
เขาก็วางเกณฑ์ไปแบบคนหัวเก่า 55555+

[มังกร]

ราชบัณฑิตย์ฯ ไม่ได้ทำฟอนต์ ไม่ได้วางระบบตัดคำภาษาไทยในคอมพิวเตอร์นี่ครับ
เขาก็วางเกณฑ์ไปแบบคนหัวเก่า 55555+

  

[มังกร]

อ่านอย่างเพลิดเพลิน 

เพิ่งเห็นกระจู๋นี้ 

บวกๆ ความรู้ทั้งนั้นเลย ยอมรับว่าบางครั้งก็ทำผิดๆ ไปหลายทีเหมือนกัน

[non-breaking space]

19. ใช้ non-breaking space ระหว่างชื่อและนามสกุล ของบุคคล

เรื่องนี้อาจจะยากไปสำหรับคนสามัญ แต่ก็ขอฝากไว้สักเรื่องละกันครับ
เมื่อพิมพ์ชื่อเสร็จ จะพิมพ์นามสกุล อย่าเพิ่งเคาะสเปซบาร์

Windows ทั่วไป Alt+0160 / Mac -->  Option + Space  
(เฉพาะ Adobe InDesign) ให้เรากดคำสั่ง Alt + Ctrl + x (mac : Option+Command+X) แทน
(เฉพาะ Ms Word) ให้เรากดคำสั่ง Ctrl + Shift + Space

ก็จะมีที่ว่าง ซึ่งเรียกว่า non-breaking space ขึ้นมาครับ จากนั้นพิมพ์นามสกุลต่อเลย
ทีนี้ เวลาเราจัดข้อความแบบ Justify ชื่อ และ นามสกุล จะอยู่ห่างจากกันเท่าเดิมเสมอ คือ 1 ระยะตัวอักษร ไม่แยกจากกันห่างเกินไป



บรรทัดบนเป็นการเคาะสเปซบาร์เฉยๆ
บรรทัดล่างใช้ non-breaking space ครับ

หลักการนี้สามารถนำไปประยุกต์ใช้กับคำที่จำเป็นต้องเว้นที่ว่างแต่ไม่ต้องการให้อยู่ห่างจากกันมากกว่า 1 Space ครับ

[มังกร]

ไอ้ตัวตั้งค่าหน้ากระดาษใน word นั่นแหละที่ตูยังใช้ผิดๆ ถูกๆ ตั้งค่ายังไม่เป็น
เพิ่งรู้เรื่องการพิมพ์ชื่อและสกุล

ตามอ่านตั้งแต่หน้าแรกแล้ว +

20. ปรับ Leading (เลดดิ้ง) ให้เหมาะสม อย่าเชื่อใจ Auto Leading

เลดดิ้งแบบอัตโนมัติ ไม่ได้ถูกตั้งมาเพื่อรองรับกับทุกๆ ฟอนต์เสมอไป
ควรทำการปรับให้เหมาะสมกับฟอนต์ที่ใช้งานเสมอ เพื่อความสบายตาในการอ่าน
บรรทัดไม่ควรแน่นติดกันจนเกินไป แต่ก็ไม่ห่างจนเหลือพื้นที่ว่างมากจนเกินไป





TH Srisakdi ฟอนต์นี้ออกแบบมามีหางตวัดสูงมาก ด้วยบรรทัดปกติ ก็จะทำให้ดูรกรุงรังไปเลย
แต่เมื่อปรับ Leading ก็จะอ่านได้สบายตาขึ้น

เหนื่อยกันมั๊ยจ๊ะ

[มังกร]

ข้าน้อยมิกล้า