สรุปเคสฟอนต์บนแม็กกาซีนแฟชั่น

knock knock ไม่ทำต่อแล้วนิครับ

ผมชอบแนวทางการเล่นกับไทป์ วางเลย์เอ้่าของไทป์ ของชีสช่วงหลังๆนะครับ
มันมีความดื้อนิดๆในแบบของเด็กผู้หญิง กำลังน่ารักดี

ชีสเอง ยังใช้กระดาษในการพิมพ์ที่ค่อนข้างเป็นเอกลักษณ์ด้วยครับ
การสลับเนื้อกระดาษ การตัดหน้าที่มีบางส่วน กุดๆ ไม่เท่าหน้าอื่น ฯลฯ
คือ มีความสร้างสรรค์แบบช่างประดิษฐ์อยู่เสมอๆ เลย แต่เอาเข้าจริงๆ
ให้แต่งตัวแบบในเล่ม ผมขอบาย เพราะหลุดโลกเยอะไป อิอิ

knock knock ไม่ทำต่อแล้วนิครับ

ผมยังเห็นอยู่เลย ล่าสุด

เห็นประกาศในนิตยสารเดือนนี้ล่ะมั้งครับว่าจะเป็นเล่มสุดท้ายแล้ว

อย่างนี้ต้องซื้อเก็บแล้วสินะ ของหายากกก!!

[มังกร]

แปะ

[มังกร]

ไอ้ตัว Blast จัดได้โหรงเหรงจริงๆด้วย แถมแต่ละหัวข้อมันย้าวยาว กว่าจะอ่านได้ใจความ 

ไอ้ตัว Blast จัดได้โหรงเหรงจริงๆด้วย แถมแต่ละหัวข้อมันย้าวยาว กว่าจะอ่านได้ใจความ 

ต้องไปแอบอ่านฟรีในร้านครับ จะเป็นภาพชัดเจน เพราะมันเป็นแบบที้ตลอดเล่มเลย
ที่ผมวิจารณ์มานี้ เพราะผมยืนดูยืนอ่าน ยืนวิเคราะห์ จนพนักงานเริ่มมองหน้า 555

[มังกร]

จริงๆหนังสือที่ผมชอบสุดน่าจะเป็นของ Mathar Stewart เป็นหนังสือแนวแม่บ้านๆหน่อยแต่วิธีจัดวางดูทันสมัยมีไสตล์มาก
วิธีใช้สีก็หวานไม่เลี่ยน แต่อบอุ่นหน่อยๆ ตอนนี้พึ่งพิงอย่างมาก เวอร์ชั่นภาษาไทยบางคอลั่มแปลได้เลวมากเลิกซื้อไปละ 

ฝากรีวิว BrandAge หน่อยคับ ดูแจ๋วเหมือนกัน

ฝากรีวิว BrandAge หน่อยคับ ดูแจ๋วเหมือนกัน

สำหรับผม แบรนด์เอจ สวยแต่ปกครับ เนื้อหาถูกจัดวางแบบไม่ค่อยน่าสนใจสักเท่าไร รูปประกอบต่างๆ ถ่ายแบบทื่อๆ ไปหน่อย
อย่างว่า เขาเน้นทาร์เก็ทกลุ่ม Business Person ไม่ใช่กลุ่ม Trendy เด็กแนว Fashionista เช่นเราๆ
เลยไม่ค่อยซื้ออ่าน อ่านในห้องสมุดตามมหาลัยเท่านั้น เหอๆๆๆๆ ส่วนมากผมจะซื้อเพราะอาร์ต
การจัดวาง ไทโป้ มาก่อนครับ เนื้อหาตามมา

[มังกร]

ขอแปะค่ะ 

[มังกร]

เพิ่งเห็นจู๋นี้ 


ปลาบปลื้มน้ำตาไหล ไม่คิดว่าจะได้เห็นในเว็บฟอนต์ 

[มังกร]

ปักอีกอันครับ

[มังกร]

อยากบวกให้สักร้อย
เพิ่งรู้สึกว่าตัวเองอยู่ในบอร์ดฟอนต์จริงๆ เป็นครั้งที่สอง ปลื้ม