สูบบุหรี่มาสิบปีได้มั้ง แรกๆก็วันละซอง
หนักอีตอนปีห้า ทำทีสีส ช่วงนั้นมีกรองทิพย์กระปุกละห้าสิบมวนขาย
ก็วันละกระปุกได้ (เพื่อนๆแจมด้วย)
เลิกสูบบุหรี่มาน่าจะแปดเก้าปีแล้วมั้ง ตั้งแต่สร้างบ้านเสร็จใหม่ๆ
ทุกวันนี้ บางทีก็ยังหอมกลิ่นบุหรี่ อยากสูบอยู่เลยครับ
ผมเริ่มจากการไม่สูบให้เป็นนิสัยก่อน
เช่น หลังอาหาร ตื่นนอน เข้าส้วม
โดยเฉพาะหลังมื้ออาหารรสจัดๆ เผ็ดๆ เนี่ย ไม่สูบก่อนเลย
ถ้าเราลดนิสัยที่เป็นกิจวัตรนี้ได้ ก็ไม่ค่อยยากแล้วล่ะ
มีอีกวิธีที่ให้กำลังใจได้ดีคือ ให้งดเป็นช่วงเวลา เช่นช่วงกินเจ ช่วงเข้าพรรษา
ก็งดสูบบุหรี่ซะ อันนี้เท่าที่เห็นเพื่อนๆ ก็มักจะทำกันได้ ไม่ยากนัก
น่าจะเพราะเห็นว่ารออีกไม่กี่วันก็ได้สูบละ ไม่เป็นไร ทนได้
ซึ่งต่างกับการตั้งใจเลิก (เหมือนๆกับปลอมตัวเป็นขอทาน ความกดดันจะต่างกับ
เป็นขอทานเพราะไม่มีอะไรจะกินจริงๆ ยกตัวอย่างงี้แหละ เข้าใจนะ
อ้อ อีกตัวอย่างคือ
เหมือนๆกะบวชเจ็ดวัน กะบวชตลอดไป อะไรอย่างนั้นแหละ)
เวลามีคนถามว่าสูบบุหรี่ไหม บางทีก็ตอบไปว่า สูบได้ แต่ไม่สูบ
ผมไม่เลิกบุหรี่ แต่ผมไม่สูบให้เป็นนิสัย
(ซึ่งในสิบปีที่ผ่านมา สูบไปไม่น่าจะถึงซองนะ เข้ากรุงทีก็ได้สูบสามสี่คำ)
สูบได้ แต่ไม่สูบ
อันนี้น่าจะพอช่วยให้ไม่กดดันมากก็ได้ (มั้ง)
