ตอนแรกอรก็จะเตือนแบบปรินซ์ล่ะ...
แต่จำได้อย่างแม่นยำว่าเคยบอกเค้าไปแล้วล่ะ ว่าการอ้างตัวเป็นบุคคลอื่นมีความผิดทางกฎหมาย
อีกแง่นึงน่ะปรินซ์... อรว่าคนเราต้องรับผิดชอบผลของการกระทำของตัวเองน่ะ
ไม่ว่าจะผลทางสังคม.. หรือผลทางกฎหมายที่ใครจะอ้างไม่ได้ว่าไม่รู้แล้วจะไม่ผิด
ชีวิตนี้จะให้คนอื่นมาคอยสอนตลอดเวลาก็คงไม่ได้ ถ้าไม่ได้บทเรียน ก็คงไม่จำ
เคยเขียนไว้ว่า... คนเราผิดครั้งแรกให้อภัยได้ เพราะอาจจะเกิดจากความไม่รู้
ผิดครั้งที่สอง ก็ยังพออนุโลม ..เพราะคนเราหลงลืมได้ และอุบัติเหตุเกิดกันได้
ผิดครั้งที่สาม อาจจะเกิดจากความปล่อยประละเลย บางคนก็ยังให้อภัยด้วยใจกุศล..
แต่ผิดซ้ำผิดซ้อนหลังจากนั้น หากคนๆนั้นไม่มีสำนึกในการกระทำของตัวเอง
ก็แปลว่าเขาเจตนาที่จะทำผิด ...การที่คนอื่นจะไม่ให้อภัยนั้น ก็ไม่ใช่เรื่องผิดอะไร
อันนี้อรคิดว่าเค้าคงไม่มาอ่านที่อรเขียนหรอกนะ..
เพราะถ้าเค้าอ่านที่อรและเราหลายๆคนเขียน
เค้าควรที่จะสำนึก หรือคิดอะไรได้บ้าง
แต่อรแค่อยากจะบอกคนที่คิดจะสงสารเค้าน่ะ ว่าความสงสารน่ะให้ได้
แต่บางครั้งก็อย่าห่วงอย่าเห็นใจเค้าเกินไปเลย เค้าอาจจะไม่ต้องการก็ได้นะ...
เพราะสัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรมน่ะ...
ถ้าเขาไม่คิดจะทำกรรมดี.. เขาก็จะรับผลกรรมของเขาเอง
