แน่ใจได้เลยครับว่ามี
จริงๆ ส.ส.คนที่ว่าเนี่ย เป็น 111 เช่นเดียวกับเนวินนั่นล่ะครับ
เป็นไทยรักไทยเมื่อก่อน แต่จริงๆแกไม่ได้เป็นสายอุดมการณ์อะไรทั้งนั้น
ไม่คิดว่าจะไปเคลื่อนไหวอะไรกับเค้าได้ด้วย ย้ายมาหลายพรรคละ
แล้วก็เป็นแนวเข้าได้กับทุกคน พูดซะดูดีเชียว แต่น่าจะเข้าใจความหมายนะ
คือตอนที่ศาลากลางอุบลโดนเผา ก็ไม่ได้พูดอะไรเข้าเสื้อแดงเลย พูดแนวเอาใจคนฟังกลางๆ
อย่างว่า เหลือเวลากักตัวอีก 2 ปี ก็คงเดินอยู่กลางๆไว้ ไม่เจ็บตัวอะไรงั้น
เอาที่ทำๆมามายำรวมกันเล่นๆอีกที ทำให้ภาพมันชัดขึ้นอีกสักหน่อย
ตัดสินใจเปลี่ยนฉายาซะเลย เสืออุบล มันฟังเป็นฉายาตรงไหนก็ไม่เข้าใจ
เค้าคงคิดว่ามันเท่เหมือนฉลามชลน่ะนะ ขอบคุณไอเดียพี่หมูไว้ตรงนี้ด้วยนะครับ
ผมว่าเท่าที่คิดได้ในขณะนี้ ฉายานี้ลงตัว หลักการในการตัดสินก็มาจากแนวคิดพี่โอ๋
เรื่องความขลัง ผมว่าคำนี้มันฟังดูขลัง
เรื่องการตั้งฉายาในภาษาไทยเนี่ย
ผมแยกแยะหลักเกณฑ์ในการตั้งได้ 4 แบบ
1. คำนามของเรา + กิริยา
อันนี้ชัดเจน ทีมมากมายของโลกก็ทำแบบนี้
เช่น สิงโตคำราม, กระทิงดุ, กิเลนผยอง, ปลาทูคะนอง, ไดโนพิฆาต - ขอนแก่น
2. คำนามของเรา + สถานที่
อันนี้ส่วนใหญ่ก็คงเป็นทีมในไทย เพราะการตั้งฉายารูปแบบนี้ต้องมีเรื่องของความเข้าใจในพิกัดภูมิศาสตร์ร่วมด้วย
เช่น ฉลามชล, สิงห์เจ้าท่า, บาเยิร์น มิวนิค - เสือใต้ ฮัมบูร์ก - สิงห์เหนือ
โรม่า - หมาป่าแห่งกรุงโรม, สิงห์ภูพาน - สกลนครเอฟซี
3. คำนามของเรา + คำคุณลักษณะขยายอีกคำที่เท่พอกัน
ส่วนมากใช้กับทีมที่คุณลักษณะสองอย่างของทีม
ออกเสียงได้ไพเราะอยู่แล้วจึงไม่จำเป็นต้องนำกิริยาหรือสถานที่มาต่อให้มากความ
ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องของสี
เช่น อัศวินสีส้ม, ราชันทร์ชุดขาว,
ปราสาทสายฟ้า, สิงห์บลู, Red devil ปีศาจแดง,
โลมาฟ้าขาว-พัทยายูไนเต็ด, อินทรีเหล็ก - เยอรมัน, ซามูไรสีน้ำเงิน - ญี่ปุ่น
กุหลาบไฟ, สิงโตน้ำเงินคราม, ไก่เดือยทอง
4. คำนามเดี่ยว - อันนี้ในกรณีที่คำชื่อเราชัดเจน น้ำหนักเสียงลงตัวอยู่แล้ว
ส่วนมากฉายาทีมต่างๆในภาษาอังกฤษหรือภาษาบ้านเค้าก็ใช้วิธีนี้ ซึ่งอันนี้เลียนแบบไม่ได้
เพราะอย่างภาษาอังกฤษ แค่เติม The เข้าไป ก็เกิดความเท่ น้ำหนักเสียงลงตัวขึ้นมาแล้ว
เช่น The Kop, The Blues, แซมบ้า, จังโก้, ตราไก่, อัซซูรี่
นึกออกประมาณนี้ ซึ่งในฉายาภาษาไทยนั้น สิ่งที่ต้องคำนึงสูงสุดนอกจากความหมายคือ
น้ำหนักเสียงน้ำหนักเสียงต้องฟังแล้วหนักแน่น ออกเสียงแล้วเกิดจังหวะจบในตัวเอง
ชื่อที่ดีๆทุกชืื่อในภาษาไทย ต้องมีสิ่งนี้ ซึ่งคำว่าเสืออุบลที่เขาตั้งกันนั้น ขาดสิ่งนี้
นอกจากนั้น ยังเอาไปพูดต่อกับชื่อทีมไม่ได้ เพราะมันคำเดียวกันชัดๆ ฉายาต้องไม่ใช่คำเดียวกับชื่อทีม
และคำว่าลุ่มน้ำ แม่น้ำ มันมีความขลัง เพราะสิ่งที่เป็นแกนหลักในการสร้างทีมคือ -ความรู้สึกเป็นเจ้าของ-
และความผูกพันธ์กับถิ่น เลยคิดว่าเอาคำนี้แหละ พยัคฆ์แห่งลุ่มน้ำมูล, พยัคฆ์ลุ่มน้ำมูล อุบลไทเกอร์เอฟซี
พูดต่อกันแล้วมันดูใหญ่ ดูข่ม ดูขลัง บอกสถานที่ บอกถิ่น ซึ่งการบอกถิ่นนีี่แหละที่จะเชื่อมโยงไปสู่ความภูมิใจได้ชัด
นี่นำความคิดทุกท่านมาปะติดปะต่อได้หลายอย่างเลย
คิดว่าน่าจะพอฟังดูเข้าท่านะครับ
