กำนมแม้น VS ลุนหน่อน

เอาแล่วๆๆๆ  


ลุนหน่อน จะยอมเหรอครับนี่ ถูกหยามปานชะนี้ เป็นผมผมไม่ยอมนะนั่นน่ะ

.....บริบาล บริบท รันทดนัก
จะกล่าวถึง นางยักษ์ ขมูขี
แอบฉิ้งฉ่อง ใต้พื้น ปฐพี
จรลี เหาะมา หาตั๊กแตน
.....
ช่ะช่ะช้า .. อุเหม่ แหม่แม๊ .. คิดหวังสิ่งใดอันเล่าที่ทำให้เฝ้าจ้องอยู่ดูรูดากะ ...งึดง่ะ
สิทธิการิยะ บัญชาประกาสิทธิ์จากสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ให้บุรุษพึงสำเนียกว่าอันของเปียก
ที่ย่อมแฉะกว่าของแห้งฉันใด ไฟย่อมร้อนกว่าจิตใจคนฉันนั้น  นั่นไง. งงละสิ ขอน้ำแข็งเลย
โถ...โถๆๆๆๆ เอิ๊กๆๆๆ กับอีแค่กาละมังใบเดียวจะปิดบังความเสียวซ่านที่ผ่านรั้วลวดหนาม
ผ่านป้อมยาม ผ่านสิ่งกีดขวางได้จะใด พอนึกถึงทีไรเป็นอันต้องตกใจทุกทีที่ตกกระใจ
ถึงตอนนี้อยากเปลี่ยนเป็นถ้วยน้ำพริกละสิ ฮิๆ โหน่งว่าแว้ว  ไม่แคล้วต้องเอานิ้วมาขอด
แหนะ เดี๋ยวอย่างโน้น เดี๋ยวอย่างนี้ แน่จริงหันหน้ามาดิ ฮา..เอิ๊กๆๆๆ
จะหาว่าเตือนแล้วไม่ฟังก็ไม่ได้นา ก็ทุกๆห้าวันเป็นแบบนี้ไม่ใช่หรือไง data error
เหอะๆ  ป่ายังเสือปก ป่ารกรุงรังเสือยังยิ้มได้ ฮา...ฮิ๊ว!!  ขนาดเส้นบะหมี่ที่ว่านุ่มๆแล้วพอตักน้ำใส่แก้ว
เผลอแผลบเดียว แมวเอาไปแด๊กซ้า ...ฮ่า . ที่ฮาบ่อยย่อมบ่งชี้ถึงดัชนีความสุขหาทุกข์อันใดมีเห็น
จะไปรู้ว่าใครอยู่บนอยู่ล่างพอสว่างต่างก็เจ็บก้นทุกที (ที่รอคอย) ก็ไม่เรียวครูน้อยหวดเอ๊า หวดเอา
จนทำให้คิดถึงสุภาษิตเวียดนามชื่อดังบทหนึ่งว่า....
" นองดอยแฮ กิดอื่มนำเห่า เหงียนเด่งเด่า อาน๊อดึงกะตืด มานดึงกะตืด ดึงดุ๊กดิ๊ก เด่าดึ๊กๆ ดึ๊กดิ๊บๆ"
ที่เปลเป็นภาษาบาลีว่า .....
" โอมะตังเม จะปาสะโลเล โกเกโสนะ มีเสมหะ ขะขะขะ นาจะพามาหามะอ๋อ ปาสะพันเต อะพิเวโสนะนา"
และแปลเป็นภาษากวางตุ้งได้ใจความว่า ....
" หงี่เงี๊ยบเช้ง อันตึงเล่าเต้ง ซี้เบงก่าย อั่วอึมซิมหง่าตี่เนี้ยว จีเลี่ยวจก เอียงสุยเก่าโตด หุยยับหงี่ปิ๊!! "   
บางทีแปลเป็นภาษาไทยว่า...
 " เยี่ยม "   
แปลเป็นภาษาฝรั่งว่า ...
" cool "

[มังกร]

สุภาษิตเวียดนาม 
อ่านสนุกมากค่ะ 

[มังกร]

อ๊ากกกกก

[มังกร]

 

[มังกร]

โอ้วสุดยอด


----

เคยคิดเอาไว้ว่านานมากกก  (แต่ตอนนั้นสมัยลุนหน่อนไม่ว่าง แล้วลุงกำนม. เข้ามาใหม่ๆ)

ถ้าลุนหน่อน  กะลุงกำนม. ปะทะคารมกันอะไรจะเกิดขึ้น



วันนี้แหละ เป็นจริงแล้ว

 

[มังกร]

   ลุนหน่อน

[มังกร]

โอย... ลุนหน่อน 



ถ้าอ่านออกเสียง จะใช้เวลามากกว่าปกติ 3 เท่า แต่ฮากว่าเดิม 7 เท่า 

มิพักต้องสงสัยเลย ....
การที่เราเสียดินแดนถูกรุกไล่ลงมาจากเทือกเขาอันไต ในครั้งกระโพ้นโน้น
โพนยางคำยังไม่เปิดเกิดหวนระลึกได้ในสมองลิบลิบซิบห่าปีตี้ไตเฮาเสีย
แด๋นดินเอ้าเดินเข้าไปจงเอ็นดูหมู่ข้าน้อยที่พลอยพลัดถิ่นรวยระรินหอม
กลิ่นหญ้าคาเอาฮาเข้าไป เฮือนเคยอยู่อู่เคยนอนลุนหน่อนเคยเลี้ยง
เมี่ยงทำหมากสากเคยตำ เฮ้ดได้จะใด๋ ไทยดำเฮานี้ ....
คติพจน์ของการรับประทานดินแดนกันให้อร่อย สาว ๆ เวียตนามรู้ดี มีแต่
คนชมว่า งอนหลำ งอนหลำ เบียร์ดำอีกสักขวดโบดหายไบบ๋นด๋ำเถ่าแมวกิน
ปลาย่างเห็นแต่ก้างปั๊กแข่วเดินโซเซหน่ำข้ามเฮือข้ามให้ถืกสะพานลอยควาย
ราชเทวีหลักสี่พลาซ่าเลี้ยวเข้าห้าแยกปากเกร็ดสั่งปากเป็ดทาดีมีเชิงชายสาม
น้ำสี่หมี่เกี๊ยวอั้นเยี่ยวกันยาวยาว ลาวซำเหนือตายเป็นเบือเดียนเบียนฟูยัง
ฟูแตกได้นับประสาอะไรก๊ะปลาดุกอันบอบบางซีทรูอยู่ปานใด๋อาน่าจง
จินตนาการเถิดจะเกิดเห็ด ป.เป็ดกุ้งเผา เรา ก.วิเสด ปลาไหลต้มเปรตพา
กันมาหมดป่าช้าก็เอาไม่อยู่เจ้าปูนาเลี้ยงหม่อนลุนหน่อนจึงต้องเลี้ยงเราไหม
<a href="http://www.ijigg.com/jiggplayer.swf?Autoplay=0&amp;songID=V2BC7B7FPA0" target="_blank">http://www.ijigg.com/jiggplayer.swf?Autoplay=0&amp;songID=V2BC7B7FPA0</a>
..สิบห้าปี ที่ไตเฮา ห่างแดนดิน (เดินกันไป) จงเอ็นดู กุ่งข้าน้อย ที่พลอย
พลัดบ้าน เฮาคนไทย ย้ายกันไป ทุกถิ่นทุกฐาน จงฮักกันเด้อ ไตดำเฮานา
ซิบห้าปี ที่ไตดำเฮา เสียดายเด (เดินเข้าไป) เมืองเฮาเพ แสนเสียดาย สู
เจ้าเพิ่นหล้า เฮือนเคยอยู่ อู่เคยนอน ต้องจรจำลา ป๊ะไฮ่ป๊ะนา น้ำตาไตไหล
สิบห้าปี ที่ไตเฮา เสียแดนเมือง (เดินกันไป) เคยฮุ่งเฮือง กุ่งข้าน้อย อยู่สุข
สบาย ลุงแก่งตา ได้สางสา บ้านเมืองไว้ให้ บัดนี้จากไกล ไตเสียดายเด้
สิบห้าปี ที่ไตเฮา ห่างแดนดิน (เดินเข้าไป) จงเอ็นดู กุ่งข้าน้อย ที่พลอย
พลัดบ้าน เฮาคนไทย ย้ายกันไป ทุกถิ่นทุกฐาน จงฮักกันเด้อ ไตดำเฮานา
สิบห้าปี ที่ไตดำเฮา เสียดายเด (เดินเข้าไป) เมืองเฮาเพ แสนเสียดาย สูเจ้า
เซิ่นหล้า เฮือนเคยอยู่ อู่เคยนอน ต้องจรจำลา ปะให้ปาหนา น้ำตาไตไหล
สิบห้าปี ที่ไตเฮา เสียแดนเมือง (เดินกันไป) เคยฮุ่งเฮือง กุ่งข้าน้อย อยู่สุข
สบาย ลุงแก่งตา ได้สางสา บ้านเมืองไว้ให้ บัดนี้จากไกล ไตเสียดายเด้ ...

น่านนน ..น่านเจ้าหลวงพระบางไหลจากวังเวียงเลี่ยงลงมาลุนหน่อนแกแวะ
เอานิ้วขอดจกปลาแดกจากไหในทุ่งที่ทุ่งไหหินงอกรากอยู่แถบเมืองบก
เมืองวังคอยระวังทัพฝรั่งเศษสับประรดขลุ่ยจนกระทั่งเดียนเบียนเริ่มฟูจึง
แตกย้อยลงไหลเอื่ยเอื่อยตามโขงโตดโตงลงมาตามเรือมอริสพิชิตไม่ได้
ไหงมาค้างเติ่งตอดหยอดอยู่บนซำใบบัวบกอุบลฮั่นอย่าลื่นไปไหนไหลลง
ปากเซมันจะยุ่งผมน่ะห่วงน้องกุ้งที่มุ่งมาห้องอัดไม่อยากให้เป็นกุ้งกระป๋อง
ที่ถูกอัดเสียงแน่นในซ้อสมะเขือเทศเลยล่ะจ้ะ น่าเห็นใจมากนะลุน ...

                   
                   

.....เรียงหน้าฮา  ดาหน้าขำ ให้หงำเหงือก
ขำจนเปลือก ตาปิด ให้มิดหมี
หลอกให้เรา ร้องเพลง  แหม..เสียที
ศึกครั้งนี้  ใหญ่หลวงนัก ชักได้การ ......

*******************

...... จึงขอฝาก ความรันทด ที่หดหู่
กับประตู หน้าบ้าน ที่ขานกล่าว
มีอดีต มีความหลัง มีเรื่องราว
มีมะนาว มีฟังแฟง มีแตงโม
..... มีมังคุด มีลำใย ไหปลาแดก
เอามาแจก แลกมาดม สมถวิล
แม้ปี่เรา เป่าไป ใครได้ยิน
ก็จะสิ้น โมโห ที่โกรธา
..... จึงร้องทัก ชักดาบ  ออกมาแกว่ง
ที่หน้าร้าน ข้าวแกง ป้าแสงศรี
อันตัวกู คือวสันต์ อัศนี
แผ่นดินนี้ เป็นของข้า อย่ามาครอง
.....ไอ้หน้าใหน ที่โกงกิน เกือบสิ้นชาติ
หอมสะอาด กลิ่นข้าวแกง ที่มากหลาย
จะต่อสู้ เพื่อกู้ชาติ จนวางวาย
เห็นกระชาย ลอยมา ในน้ำแกง
.....เบื่อพวกนัก การเมือง ที่ร้ายนัก
ผัดลูกฟัก ใส้หมูสับ นับว่าแจ๋ว
โกงกินเสร็จ เผ่นหนี ไม่มีแวว
ยกมาแล้ว ขนมจีน  กับน้ำยา
.....พากันรุม สุมหัว  ฮั้วสารพัด
นี่ถ้ามี ข้าวผัด จัดว่าเจ๋ง
โกงเข้าไป ปล้นชาติไทย ไม่กลัวเกรง
ถ้าเจียวใข่  ใส่ปวยเล้ง น่าจะดี
.....ขบวนการ กู้ชาติ ไปใหนหมด
ถ้าได้ซด น้ำแกง ก็สุขสม
ยอมรักษา ชาติไทย จนสิ้นลม
กลิ่นชวนดม แกงไตปลา ลอยมาไกล
.....สู้เข้าไป สู่สู้สู้ อย่าท้อถอย
ถ้วยน้อยน้อย ลาบปลาดุก กับผักขม
อหิงสา อยู่ในจิต ประชาคม
อดไม่ได้  ที่ต้องดม ผัดฟักทอง
.....ไอ้หน้าใหน  ที่บังอาจ ทำลายชาติ
อุ๊ย!ขนมจีน ใส่กระจาด เส้นขาวสวย
มันโกงกิน เพิ่มทรัพย์สิน จนร่ำรวย
ผัดกะหล่ำ ใส่ลูกกล้วย ก็น่ากิน
.....ขอประณาม พวกกระทำ ทำชาติล่ม
มีแกงส้ม ปักษ์ใต้ ด้วยนะหรือ?
ฟันฝ่าด้วย หนึ่งสมอง และสองมือ
เสียงร่ำลือ ต้มยำกุ้ง ขอลิ้มลอง
.....ขอพรพระ ช่วยปกปักษ์ ประเทศชาติ
ผักสะอาด และเครื่องเคียง  ยกมาด้วย
กี่ตระกูล ที่โกงกิน จนร่ำรวย
ตักข้าวสวย ร้อนร้อน มาช้อนกิน
.....  






พม่ารำขวาน . พวกชาวบ้านติปิงปอง ..
เลเล เลเล้เลเล เลเล่เล ....ชะเล เล้เล เลเล้ลั่นลัลลา ล้าล้าลาล่า
ฟัง ๆ เสียงมันดังเทิ่งบอง (ซ้ำ)
เสียงปี่เสียงกลองสลับกันไป พวกเราอย่าช้าลุกขึ้นมาไว ๆ
ออกร่ายรำไปตามพี่หม่องรำ พี่หม่องจะรำทำท่าพม่าเอย
 

[มังกร]

 

มวยคู่นี้ดูมันส์ดีแท้ 

[มังกร]

พม่ารำขวาน                           
เป็นท่าประหารจะบั่นชีวิตแม่นวลอนงค์   


พอสบนัยน์ตาพม่าก็ก็ฆ่าไม่ลง  ก็ฆ่าไม่ลง ก็ฆ่าไม่ลง 

กลอนบทนี้แต่งสลับกันได้ฮา มาก ระหว่างสองเหตุการณ์ ที่ไม่คิดจะเอามารวมกันได้
ลุงหน่อน ทำแต้มนำไปก่อนแล้วครับ   

[มังกร]

  โอ้ยยยย

[ฟ้าลุ่ม อิระสิวะดี คืนนี้มีแต่ลาว ..แจ่มแสงแวววาว อื่อ อือ ฮื้อ อือ ฮือ ฮื่อ .. เด็กติดกาวสว่างไสว เสียงบรื้นซอยร่วมฤดี คืนนี้มาเยี่ยวไกล เหน็บหนาวพวงไข่ อื่อ อือ ฮื้อ อือ ฮือ ฮื่อ .. แต่ไฉนข้าเป้าหย่อนยาน ข้ามาตอนดึก ต้องเข็น เหนื่อยแสนยากเย็น ไม่เว้นอานเปล่า เพื่อศักดิ์ชาว กระจู๋ ถึงจะตอกตะปู ขอเชิดชูกาละมังตรา พวงไข่ข้ามอบให้ขัน มั่นรักต่อกัน มิ่งขันคันกะลา กุสุมายอดกระจู๋ เกาเจ้าเพียงเอ็นดู ไว้ชื่นชูดวงแดไปรับ วินแห่งไหน ใจคนึงถึงเจ้า เคยเร้าโลมโฉมแม่ ข้ากลับมาซอยแน่ มองเหลียวแล แผนเหยี่ยวข่าว ไม่มีแต่ลาว ข้าเศร้าอะไร หัวใจแสบขวด จะอวดจวยไม่คลายเจ็บใจขนรัก โดนรังแก ข้าจะเผาร้านกาแฟ ให้มันวอดวาย จะตายให้เข้าซอยลือชา จะให้เข้าลือชา ว่านามชื่อกู ผู้ชนะเห็ดพิษ ผู้ชนะเห็ดพิษผู้ ชา น้า เห็ดดด พิษษษษษษ! อื๊อ อือ อือ อื่อ อือ อื้อ ...]

ปี่กลองเชิดนำไปก่อนเลยจ้ะ..

<a href="http://www.ijigg.com/jiggPlayer.swf?Autoplay=0&amp;songID=V2B0GADFPB0" target="_blank">http://www.ijigg.com/jiggPlayer.swf?Autoplay=0&amp;songID=V2B0GADFPB0</a>

ฟ้าลุ่ม อิระสิวะดี คืนนี้มีแต่ลาว ..
แจ่มแสงแวววาว อื่อ อือ ฮื้อ อือ ฮือ ฮื่อ .. เด็กติดกาวสว่างไสว
เสียงบรื้นซอยร่วมฤดี คืนนี้มาเยี่ยวไกล
เหน็บหนาวพวงไข่ อื่อ อือ ฮื้อ อือ ฮือ ฮื่อ .. แต่ไฉนข้าเป้าหย่อนยาน

ข้ามาตอนดึก ต้องเข็น เหนื่อยแสนยากเย็น ไม่เว้นอานเปล่า
เพื่อศักดิ์ชาว กระจู๋ ถึงจะตอกตะปู ขอเชิดชูกาละมังตรา
พวงไข่ข้ามอบให้ขัน มั่นรักต่อกัน มิ่งขันคันกะลา
กุสุมายอดกระจู๋ เกาเจ้าเพียงเอ็นดู ไว้ชื่นชูดวงแด

ไปรับ วินแห่งไหน ใจคนึงถึงเจ้า
เคยเร้าโลมโฉมแม่ ข้ากลับมาซอยแน่
มองเหลียวแล แผนเหยี่ยวข่าว
ไม่มีแต่ลาว ข้าเศร้าอะไร หัวใจแสบขวด จะอวดจวยไม่คลาย

เจ็บใจขนรัก โดนรังแก
ข้าจะเผาร้านกาแฟ ให้มันวอดวาย
จะตายให้เข้าซอยลือชา จะให้เข้าลือชา
ว่านามชื่อกู ผู้ชนะเห็ดพิษ ผู้ชนะเห็ดพิษ

ผู้ ชา น้า เห็ดดด พิษษษษษษ! อื๊อ อือ อือ อื่อ อือ อื้อ ...

...
มอบเพลงนี้ให่ลุนหน่อน แกถอนเห็ดรับประทานไปหลายดอก แกรอดมาได้สมเป็นวีรบุรุษแห่งรูปูจริงจ้ะ เอ้า เฮ....