ฮ่า ๆ ๆ เรื่องเจ้กหวื่อนั้นเป็นอุทาหรณ์สอนโจ๋ให้หวังเฉ่าหม่าฮั่นประหารหัวสุนัขมาก ๆ
ใดใดล้วนขยาดตลาดยโสอำนาจก็มิบังอาจอุบลราชธานีบุรีรัมย์ห้อยมหาสถานสวรรค์
วิมานทำเมี่ยงอันใดฤๅ การกางร้านหน้าโรงจำนำบ่อยเกินไปนักแล้วนั้นหาข้อดีได้บ้าง
อย่างน้อยชาติตกต่ำอาภัพอัปรา ก็แว้บเดินลัดแหวก
โนเรงเข้าร้านชำเราทรัพย์เถ้าแก่
ปลดนาฬิกาที่ได้มาจากร้านเพ้งสะพานขาวแลกตามที่แนะ อย่าลืมรับอีแปะและต่อรอง
เอาเงินออกมากู้ชาติกันเข้าไปจากการดิ่งจมของยอดขายที่หายไปจากข้าวสารถุงดีลิเวอร์
เป็นทุนต่อยอดผักบุ้งและผักล้งเล้งน้ำมันหอยในอารมณ์สุนทรียเวชชานนท์ของเราชิมิล่ะ ..
หากกู้ได้ช้าอาจต้องเรียกเทศกิจทหารหลวงมาทำการปริวรรตช่วยหยุดวงจรตลาดเน่า
ยึดกันไปมาน่าเอ็นดูแล้วตานี้แผงลอยเราจะเป็นอย่างไรก็ช่างเราไม่งกไม่มีอะไรจะเสีย
อีพวกสาระแนมาสั่งข้าวต้มชามเล็กทีละชามต่างหากที่มันจะต้องหลั่งรินน้ำตาตกในชามลาบ
และแหนมแทน เอาตลาดไว้ก่อนแผงเราจะวายก็ช่างมันเรารักตลาดมากเกินทุกคนบนปัฐพี
เราเรียงลำดับการกู้ไว้ทั้งหมดแล้วมิพักต้องห่วงแผงต่างๆทะยอยมาเหนืออุดรหรดีประจิม
ขาดทักษิณแต่ก็มีปักษ์ใต้แล้วเพื่อเข้าร่วมอุดมการณ์ยาวมากนี่มันเรื่องอะไรกันโว้ย ฮือ ๆ
อ่อจำได้คลับคล้ายคลับแคล้วธนิกุลแล้วว่าเรารักชาติรักตลาดรักเมืองไทยยิ่งกว่าซัวเถา
..
การใดก็ตามห้องอัดเสียงกุ้งกระป๋องและปลาแมคคาเรลในซ้อสมะเขือเผาเยี่ยงนี้นั้น
มิอาจหนีการเศรษฐศาสตร์ไปได้พ้น เมื่อถึงทางตันกู้มันไม่ทันเรามิพักต้องไปกู้เผือก
*//
โนเรง โนะเรน (noren)
ริ้วม่านแฉกแห่งความลึกลับ ๆ ล่อ ๆ :)