เหมือนจะเป็นกันหมด เรื่องเข้าทางแม่ได้ จะสบายเอง ส่วนผมนี่แม่เป็นด่านสุดท้ายเลย
คิดไปคิดมา ไม่ค่อยมีกรณีผู้หญิงเข้าบ้านผู้ชายเนอะ
ตอนไปบ้านเอิ๊กครั้งแรกที่แปดริ้ว ถ้าจำไม่ผิดเป็นช่วงสงกรานต์เมื่อ 2 ปีที่แล้ว
ที่บ้านเอิ๊กรู้อยู่แล้วว่าจะพาตูนไป ก่อนหน้านั้นเวลาคุยกันแม่เอิ๊กก็รับรู้ตลอด
ยังสวัสดีแม่ผ่านกล้องใน m ด้วยเลย
พอวันแรกที่ไปถึงเดินเข้าถึงหน้าประตูบ้าน แม่เดินมากกอด
เอิ๊กแซวบอกว่าแทบจะอุ้มเข้าบ้านเลยนะแม่
แล้วแม่ก็เตรียมพวกซุปมักกะโรนีไว้ให้กิน นั่งคุย นั่งเล่น แม่ก็ขำ ๆ
(ถ้าจำไม่ผิดไปครั้งแรกไม่เจอพ่อ เจอแต่แม่ กับน้องชาย)
สักพักก็ออกไปเล่นน้ำ กลับเข้าบ้านมาอาบน้ำ แล้วก็กลับกรุงเทพ
ทุกอย่างดู happy ดี แต่แม่แอบ comment ตอนเรากลับมาแล้ว
ประมาณว่า ตูนแต่งตัวว๊อบ ๆ แว๊บ ๆ ไปหน่อย
เพราะว่า ตอนแต่งตัวเสร็จใส่เสื้อกล้ามสีขาว กะ กางเกงยีนส์ออกมาจากห้องน้ำ
เสื้อคลุมที่ต้องใส่กับเสื้อกล้ามลืมไว้ในกระเป๋า ไม่ได้เอาเข้าไปด้วย
เลยยังแต่งตัวไม่เรียบร้อย แม่เดินเข้ามาเห็นพอดี
ปล. ที่บ้านเอิ๊ก ค่อนข้างเรียบร้อยมาก พ่อ แม่ เป็นครูทั้งคู่เลย
