+ คำหล้า พาเพลิน +

(อารัมภบท)
ไม่รู้ว่าจะอยู่ไหน
ไม่ใช่ดึกแล้วคุณขา
ไม่ใช่เรื่องท่องเที่ยว
อาจจะมั่วและวนเวียน
แต่มันแสนจะเพลิดเพลิน
นึกไม่ออก ก็ว่ายวนอยู่แถวนี้ไปก่อนแหละ
(บ้านนอกฝัน เป็นหัวข้อที่ผมตั้งใจจะแปะเรื่องบ้าน ๆ)
แต่ว่า เรื่องนี้มันเกินกว่าคำว่าบ้าน ..

"ดอกไม้ประตู แจกัน ดินทรายต้นไม้ใหญ่
แก้วน้ำ จานชาม บันได โคมไฟที่สวยงาม
ขอบรั้วและริมทางเดิน ต้นหญ้าอยู่ในสนาม
บ้านนี้ จะมีความงามได้ ถ้ามีเธอ.."
..
มันมีนางเอก มีตัวอิจฉา มีตัวประกอบ มีอุปกรณ์พร้อมด้วยอวัยวะต่าง ๆ
ทั้งหมดนั่น มันอยู่ในโรงเตี๊ยม
อ่าาาา .. โรงเตี๊ยม!
"โรงเตี๊ยมศิลปิน"
Hotel Des Artists

ก็เพราะสับสน จึงหาที่พัก
ก็เพราะรัก จึงต้องเตี๊ยม
โรงเตี๊ยม คือ ที่พัก!
แต่ไฉน โรงพักจึงกลายเป็นที่กักขัง
ผมยังสับสนไม่หาย ให้ตายเถอะโรบิ้น
นี่ยังไม่นับรวมโรงฟัก ที่มีแต่ไข่เต็มไปหมด
เราเป็นไข่เราไม่เตี๊ยม เราแค่ต้องการความอบอุ่น
หากบังเอิญอยู่ในโรงฟัก และบังเอิญเราไม่ใช่ไข่
เราก็อาจจะเป็นแค่ผู้เสพ เราต้องการรับประทานศิลปะ
ศิลปกรรม เป็นสิ่งที่ต้องฟูมฟักเพื่อให้ซึมซับเข้าทางผิวหนัง



การถูกกักขัง อาจทำให้เพลิดเพลิน
ขังศิลปินได้ อย่ากักขังศิลปะ
ความงาม ต้องการอิสรภาพ
เมื่อใช้ศิลปะเป็นลูกกรง
เราจะขังเธอเอาไว้
เพียงแค่ชั่วคราว

พวกเก้อและชาวคณะ
ขอให้ผมพาไป..ไหนก็ได้
มันชอบหาเรื่อง แล้วผมก็บังเอิญชอบมีเรื่อง
ประเด็นไม่ได้อยู่ที่การท่องเที่ยว แต่อยู่ที่ความเพลิดเพลิน
แตกฟองนี่เหมาะ เพราะวันนี้สุดสัปดาห์ มันสงบดีไม่ค่อยมีเรื่อง



เป็นวาระดิถีอันดี ที่จะมีเรื่อง ..
โลเกชั่น ผมเสกมาให้ได้
นางเอกมีแล้ว แถมตัวประกอบคับคั่ง
ของประกอบฉากพร้อม ไฟพร้อม กล้องพร้อม
ยังขาดแต่เรื่อง ..
เอ่อ ..
แบบนี้ จิ๊กโก๋เก่าชำนาญมาก
งานหาเรื่องเนี่ย  :)
แน่ะ พูดด้วยยังมาทำหน้าเป็น



แว่นก็ไม่ได้เอามา ทำไมตัวประกอบหน้าแป้นจังวุ้ย

นางเอกของเรา ชื่อ "คำหล้า"



ส่วนพร๊อพส์ประกอบฉาก ชื่อ "อินโน" เล่นได้หลายบทบาท
เพิ่งตื่น เดินไปเดินมา แลดูคล้ายอุปกรณ์อะไรสักอย่าง ..



นางฟ้า..และ ไม้ถูพื้น
หัวคล้ายไม้ถูพื้นเก่าๆ ลำตัวคล้ายที่ตักผง (หรือว่ากรวยจราจร?)
ในกรณีที่นางสาวไทย .... เอ้ย พิธีกรไม่สามารถปฏิบัติหน้าที่ได้
ทางกองประกวดก็จะใช้ไม้ถูพื้นนั่น ปัดกวาดและส่งมอบสถานที่คืน :)

  นี่มันอะไรอย่างไงครับลุงกำนัน  อยากรุ้อยากเห็น แต่รู้สึกว่าถ้าให้ลุงกำนันมาอธิบายคงไม่ได้รุ้เรื่องเป้นแน่

ดังนั้น

พี่เก้อ มาเล่าให้ฟัง ด่วน!!

ใจเย็น พ่อหนุ่ม
ไม่รู้เรื่องก็เพลินได้
ถ้ารู้เรื่องเสียหมดแล้ว
เราจะไปดูหนังกันทำไม :)



มุมนี้ ดูจากความมันวาวของพื้นแล้ว
แสดงว่าน้องอินโนเป็นคนหัวดีมาก
(เธอเล่นเป็นม๊อบ คงถูหลายรอบสินั่น)

[NooK]

  ชอบตรงหัวดีมากนี่แหละครับ

Bird's-eye view
ทัศนียภาพจากสายตานก
ไม่ได้อยู่สูงมาก หากมันอยู่ในกรงแขวน
ความปลอดภัยบางประการ อาจจะต้องแลกด้วยเสรีภาพ


Ant's-eye view
ตัวเล็ก ไม่จำเป็นต้องมองแคบเสมอ
มุมมองจากสายตามด อาจจะกว้างไกลกว่า
ถ้ามดตัวนั้น เกาะอยู่ที่หน้าต่างเครื่องบินแล้วมองโลก
(เกาะด้านในสิ มดบ้าอะไรจะเกาะด้านนอกได้ .. โดยไม่หลับตา)


Dog's-eye view
ยอมแลกสีสัน กับการเห็นได้ชัดในที่แสงน้อย
มุมหมามอง มุมนี้ต้องใช้เวลาพัฒนาและฝึกฝน

[มังกร]

ลุงกำนันไวมาก
ผมพึ่งตื่นจากสลบทริปนี้เอง

ถ่ายอะไรเล่นวังน้ำเขียวไปจนเขาใหญ่ครับ
ผจญภัยพลีชีพมาก ทริปนี้ ทั้งกระโดดเขา ปีนเขา
กระโดดบึง(ในรูปเลยใส่เสื้อพิลึก ไม่ได้แนวแต่อย่างใด
แต่ชุดที่ใส่ไปเปียกมะล่อกมะแล่ก) โหนสลิง(โหนสูงมากด้วย)และขี่ช้าง
แต่ก็คุ้มค่าครับ ถ่ายได้ 2 เทป ต้องขอขอบคุณกำนันมา ณ โอกาสนี้

เรื่องราวจากที่นี่ อาจจะไปขยายต่อที่อื่น
แต่เรื่องราวจากที่อื่น จะต้องมาจบลงที่นี่
วันนี้ ..
ที่ .. โรงเตี๊ยมฯ ..
(ตุ่บ ๆ ๆ ระทึกไปไหม ..)
เข้าฉายเร็ว ๆ นี้ ตามร้านขายยาทั่วไป อัย ๆ ๆ

จากนิยายบู๊ล้างผลาญ ซึ่งมีการเผากระท่อมเล่น ฉากละสามหลังเป็นอย่างน้อย
(เชี่ยเอ๊ย เวลาเผาไม่คิดก่อน ตอนหลังพระเอกเลยลำบากมากกับการสร้างกระท่อมใหม่)
สู่ภาพยนตร์ผีสู้ชีวิตแสนโรแมนติกสับสน ที่ต้องสร้างกระท่อมไว้ตามริมทางเยอะ ๆ เพื่อหลบฝนกับคนรัก
(นั่นไง มันสับสนไม่รู้ตัวว่าจะสู้ชีวิตไปทำซากศพอะไร ตายก็ตายไปแล้ว)

บทภาพยนตร์ โดย : กำนันแม้น
นำแสดงโดย : น้องคำหล้า  และเครื่องเรือนอีกสองสามชิ้น
สมทบด้วยลองกองหมาขาวจอมอ้วน ที่ตดตลอดทาง
และขอแนะนำดาวรู่งพุ่งแรงประจำปีนี้ ......
น้องอินโน ในบทอุปกรณ์ช่วยผ่อนแรงคุณแม่บ้าน
ค่าจัดส่งทั่วประเทศ 150 บาท ซื้อวันนี้ ยินดีคืนเงิน! (แล้วมันจะขายไปทำเมี่ยงยายมันทำไม)

<< ตัวอย่างสินค้า ใช้หางบัตรแลกซื้อ

ดินแดง
ห้วยขวาง
ศาลายา
ทองผาภูมิ
สังขละ
พม่า
อินเดีย
ไคโร
โรม ..
ปารีส!..


..
ที่นี่ ที่ไหน
ตอนแรกก็นั่งรถเมล์ไป
เผลอหลับ มันพาทะลุออกพม่า
ไหน ๆ ก็ ไหน ๆ ขยับเป้าไปไกลอีกนิด
ทุ่มทุนมหาศาล (ทุ่นทุนทุ่นแรงไปเยอะด้วย)
นี่มันไม่ใช่กองถ่ายธรรมดา อลังการงานสร้างอภิมหาทรนง
โคตรพ่อโคตรแม่ภาพยนตร์ไทย แล้วนี่มันยังเกินกว่านั้นอีก



การหลับบนรถเมล์บ่อย ๆ
ทำให้ผมชำนาญในการระบุพิกัด
ที่ใดแลเห็นหอไอเฟล ที่นั่นย่อมอยู่ในปารีส
เชื่อแม้นเถอะ :)..

ท้องฟ้าครึ้ม ไร้พยัพแดด
เมฆไหลรวม อย่างอ่อนล้า
รักโรยแรง คลุมครอบใจข้าฯ
อากาศหนัก กดทับความรู้สึกข้น
ไม่ให้ขยับเคลื่อนหัวใจ ไปทางไหน



ความรักมักจอด เมื่อถึงที่ทาง .. แต่ ..

แต่ต้องมีลำดับ มีซีเควนซ์กำกับเสมอ
1. ความรักต้องไม่เตี๊ยม โรงเตี๊ยมต้องมาพัก
2. หากมาทำรัก ต้องไปโรงฟักจิ้งหรีดน้อย
3. ถ้าไม่รัก ค่อยขึ้นโรงพัก เพื่อแจ้งความ

[มังกร]

แปะไว้ เดี๋ยวกลับมาอ่าน 

[มังกร]

หอไอเฟล 

แสงและเงามีความงาม มันเป็นพลังงานที่มีมวล
เราไม่สามารถแยกความงาม ออกมาจากเสรีภาพได้
ทั้งสองเรื่อง เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน
มันคือ "หัวใจของการศึกษา"



สิ่งมีชีวิตอื่น รับรู้โลกผ่านสัมผัส
ส่วนมนุษย์รับรู้ แล้วแบ่งแยกให้นิยาม
การเรียนแยกเป็นวิชา เมื่อไม่กี่ร้อยปีมานี้เอง
กระบวนการหาคำตอบ เป็นคนละเรื่องกับสิ่งที่มีอยู่ก่อนแล้ว
วิทยาศาตร์ศาสตร์และศิลปะ เป็นสิ่งเดียวกัน แค่ต่างวิธีอธิบาย
มันกำเนิดขึ้นมาพร้อมพลังงานหย่อมแรก ในที่ว่างอันไพศาลนั้น