
ทีวีไดเร็ควันนี้ ขอเสนอ...
เอ้ยยยย ไม่ใช่

หนีมาจากจู๋ โลกนี้สีชมพู
เห็นคนอื่นเค้ารักกันแล้วมัน... เฮ้อ...
http://media.imeem.com/m/UJRah6Qc--“คนที่โทรผิดมา เมื่อวานตอนเช้า
คนที่นั่งกินข้าว ติดกันเมื่อคืน
คนที่ยิ้มให้กัน ตรงหน้าปากซอย
ใช่หรือเปล่า ใช่หรือเปล่า”
ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่เริ่มกลัวความรัก
อาจเป็นเพราะเคยผิดหวังกับสิ่งที่เคยคิดว่ามันคือความรัก
พอจะเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง กลับเป็นว่า ไม่สามารถทำได้ดีเหมือนครั้งนั้น
กลัวที่จะเสียใจ กลัวว่าคบไปจะทำได้ดีเหมือนครั้งนั้นหรือเปล่า
แหละที่สำคัญ กลัวว่าเค้าจะใช่คู่แท้ของเราจริงๆเหรอ
คู่แท้ เราไม่สามารถตัดสินใจได้ตั้งแต่วินาทีแรกที่พบหรอกครับ
งั้นเรามาเปลี่ยนประเด็นไปที่
เราจะทำยังไง ในเมื่อในวันๆนึงของเรา มีคนผ่านมา ผ่านไปมากมาย
คนที่เดินชนกัน คนที่กินข้าวโต๊ะติดกัน คนที่หันไปเจอแล้วทำได้แค่ยิ้มให้
คนพวกนี้ ใช่คู่แท้ของเราหรือเปล่า
แต่เราไม่ควรปล่อยโอกาสพวกนี้ให้มันผ่านไปเฉย
นั่นแหละครับ “โอกาส” สิ่งที่ผมกำลังจะพูดถึง
การที่เราพบโอกาสเหล่านั้น
ไม่ว่าจะตั้งใจให้เกิด หรือบังเอิญเกิด หรือพรหมลิขิตทำให้เกิด
มันก็จะขึ้นอยู่กับตัวเรา ว่าเราจะทำยังไงเมื่อมีโอกาสมาอยู่ตรงหน้า
อ่ะ ถ้ามันมาแบบไม่ทันตั้งตัวล่ะ

จะพอมีอะไรช่วยไ้ด้บ้าง
มันก็คือสิ่งของรอบตัวเรานั่นแหละครับ
ที่จะทำให้เรามีโอกาสเหล่านั้น
เรามาดูกันสิ ว่ามีอะไรบ้าง
ปล. ชื่อกระจู๋ เครื่องมือขยาย"โอกาส"ทางการศึกษา(เนื้อคู่)
ยาวไป

มาไม่ครบ ซะงั้น