ณ สถานที่แห่งหนึ่ง ซึ่งวันนี้เป็นวันที่ ทหารอากาศมาฝึกซ้อมการบิน เพื่อจะได้พร้อมเวลาที่มีสงครามเกิดขึ้น
การฝึกซ้อมดำเนินต่อไป จนกระทั่งมีเหตุไม่คาดฝันเกิดขึ้นนักบินคนหนึ่งไม่สามารถควบคุมเครื่องได้ เครื่องเกิดการขัดข้อง นักบินเห็นท่าไม่ดีจึงดีดตัวออกมาจากเครื่อง และลงมาอย่างปลอดภัย แต่ว่าเครื่องบินพังทั้งลำ
ทุกคนที่อยู่ในสนาม วิ่งมา คำแรกที่เขาได้ยินคือ "จอนคุณเป็นอะไรไหม" "บาดเจ็บตรงใหนรึเปล่า" คุณเดินไหวไหม" ทุกคนวิ่งมาหาเขาพร้อมทั้งพาเขาไปห้องพยาบาล เมื่อเขารู้สึกดีขึ้นแล้ว นายทหารก็เรียกเขาเข้าพบ คำพูดแรกก็คือ "คุณเป็นอะไรรึเปล่าจอน"
จอนงงเล็กน้อย แล้วพูดว่า"ผมไม่เป็นไรหรอก แต่เครื่องบินละเป็นอะไรไหม"
นายทหาร : คุณไม่ต้องไปเสียดายหรอกตอนนี้มันเป็นเศษเหล็กไปแล้ว
จอน : ผมจะต้องชดใช้ใช่ไหมครับ แล้วเครื่องบินราคาเท่าไร
นายทหาร : เครื่องบินนะหรือ ลำละ 1 ล้านดอลล่า
จอน : ตายละเงินเดือนของผมทั้งชีวิตจะใช้มันได้ไหม ผมจะทำอย่างไรดี
นายทหาร : คุณไม่ต้องซีเรียส รัฐจะซื้อเครื่องบินลำใหม่มาให้ชดใช้ เครื่องบินมันคงเก่าแล้วละ มันจึงเสีย
จอน : ผมหูฝาดไปรึเปล่า ตอนแรกผมกลุ้มใจมากๆ ผมคิดว่าทั้งชีวิตนี้ผมก็ชดใช้ ค่าเสียหายไม่หมด ตอนแรกผมคิดว่าผมจะไม่ดีดตัว แล้วก็ตายไปกับเครื่องบิน
นายทหาร : จอนผมรู้สึกแย่จริงๆ ตอบคำถามผมสัก2-3ข้อได้ไหม
จอน : ครับผม
นายทหาร : ตอนนี้คุณอายุเท่าไร
จอน : 30ครับท่าน
นายทหาร : จอนแล้วคุณ เรียนชั้น ประถม กี่ปี
จอน : 6ปีครับ
นายทหาร : คุณเรียนชั้นมัธยมกี่ปี
จอน : ผมเรียน6ปีครับ
นายทหาร : คุณอยู่ในค่ายทหารมากี่ปีแล้ว
จอน : 11ปีครับท่าน
นายทหาร : คุณมีคนที่รักคุณไหม ใครบ้าง
จอน : ผมมีพ่อแม่ ภรรยา ลูกอีก2คน ครับ
นายทหาร : ฟังที่ผมพูดให้ดีนะจอน... กว่าที่ผมและ กองทัพ จะได้ทหารดีๆ ซื่อสัตย์ เสียสละ แบบคุณ ต้องใช้เวลานานถึง30ปี ใน30ปีนี้ ต้องเสียเวลาเรียนรู้กว่า 23ปี มันไม่ใช่เวลาน้อยๆเลยนะ และมันก็ไม่ใช่ง่ายๆที่จะได้ คนแบบคุณเข้ามาในกองทัพ ต้องใช้เงินและเวลากว่าเท่าไรถึงจะผลิต"คนแบบคุณ" ขึ้นมาสักคน ถ้าคุณตายไปพร้อมกับเครื่องบิน ทางกองทัพ ใช้เวลา1วันในการซื้อเครื่องบินใหม่ แต่ต้องใช้เวลา30ปีกว่าจะได้คนแบบคุณ คนดีๆอย่างคุณ เงินเท่าไรก็แทนไม่ได้ ตอบคำถามผมข้อสุดท้ายนะ วัตถุมันมีครอบครัวไหมจอน
จอน : .......
นายทหาร : แต่คุณยังมีคนที่ต้องรับผิดชอบ เขาจะอยู่อย่างไรถ้าไม่มีคุณ ?
และลูกๆของคุณต้องการพ่อเพื่อครอบครัวที่อบอุ่น ให้เขาเติบโตมาเป็นคนที่ดีแบบคุณ
จอน : ....
นายทหาร : จอนจำคำพูดผมไว้นะ "ทรัพยากรณ์ที่มีค่าที่สุดในโลกคือคนดี ซึ่งไม่มีอะไรมาแทนได้อีก แม้เงินเท่าไรก็แทนไม่ได้"
----- จบ เรื่องจริงของประเทศแห่งหนึ่ง -------
