อยากเก่งภาษา..ทำไงดี -*-

[มังกร]

เห็นด้วยครับ.. แต่ต้องหมายเหตุว่า ในปริมาณที่เหมาะสม

ซักสองขวด จะเหมาะสมมั้ยครับ

[มังกร]

พี่เก้อจะพูดคล่องตอนขวดสามจะขวดที่สี่นะครับ
























ถ้าขวดที่ห้าจะอ๊วก

[มังกร]

ไวน์หรือเหล้าครับ?

[มังกร]

แล้วแต่จะมีึครับ 

[มังกร]

เยอะนะครับนั่น

พูดถึงเรื่องเรียนภาษา ตั้งแต่ตอนเรียนประมาณม.ต้น
ครูที่สนิทกันสะกิดบอกว่า เฮ้ย ตูน แกน่ะ น่าจะเรียนภาษานะน่าจะไปได้ดี
ตอนนั้นก็ไม่รู้ว่าชอบ หรือว่าอะไร ก็ลงเรียนวิชาเสริมตามที่ครูบอก
เน้นไปทางภาษาอังกฤษ ช่วงที่เรียนที่มหาลัย มีช่วงคาบว่างก็เลยไปลงเรียน AUA
เรียนมันจนครบ 15 Level สอบจบนั่นแหละ

แต่ว่าช่วงเรียนแรก ๆ ไม่มีอะไรดีขึ้นมา เหมือนไปนั่ง ๆ เรียนเฉย ๆ
เข้าไปนั่งฟัง จนจับสังเกตได้ว่า การเรียนภาษาให้เก่ง ให้พูดได้นั้น
ไม่ได้อยู่ที่สถาบันหรืออาจารย์ที่สอนเป็นหลัก

สิ่งที่สำคัญจริง ๆ คือ ตัวเราเองที่จะโต้ตอบ แสดงออก
เค้าถามมา เราก็ตอบไป กล้าพูด กล้าออกเสียง
ยิ่งทำใส่น้ำเสียง เต็มที่เข้าไปเลย ไม่ต้องกลัว สำเนียงจะได้
ถ้าประหม่า ไม่กล้าพูด เขินอายในห้องเรียน ต่อให้เสียค่าเรียนแพงแค่ไหนมันก็ไม่ได้อยู่ดี

ช่วงนั้นพอเริ่มรู้สึกว่าเป็นแบบนั้นก็เริ่มพูดมากขึ้น (ช่วงประมาณ Level 6-8 ได้)
เริ่มออกสำเนียงแบบกล้ามากขึ้น แต่ก่อนจะพูดทีก็มองคนข้าง ๆ
อายเค้า เดี๋ยวพูดผิดแล้วจะหน้าแตก กลัวคนอื่นจะหัวเราะ
มาหลัง ๆ ยิ่งพูดมันก็ดีขึ้น ๆ คล่องมากขึ้น
แต่มาตอนนี้ ไม่ค่อยจะได้ใช้ ก็ชักจะแหย ๆ ไม่ค่อยกล้าอีกแล้วล่ะ 

ปล. แต่อย่างเจ้้ส้มนี่ ยังไม่เก่งอีกเหรอเนี่ย ??
ตูนว่าเจ้แค่ไม่ถนัดไอ้พวกเขียนภาษาทางการแค่มากกว่าล่ะมั้ง
ถ้าเป็นแบบนั้น น่าจะดูหาอ่านเกี่ยวกับการ Writing จดหมาย เอกสารต่าง ๆ
่น่าจะช่วยได้มากขึ้นนะคะ

เรื่องการสนทนา ไปเรียนภาษามันไม่ค่อยจะได้อะไรหรอกถ้าไม่กลับบ้านมาฝึกเองหรือใช้มันบ่อยๆ
จริงๆแล้วการไปเรียนภาษาที่เมืองนอก การสอนคงไม่เท่าไหร่ น่าจะคล้ายๆบ้านเรานี่แหล่ะ
แต่มันจะดีขึ้นตรงที่เราต้องใช้มันกับคนรอบข้างอยู่ตลอด จนใช้ได้ไปเอง

ส่วนภาษาเขียน เหมือนจะยากนะ แต่เอาจริงๆ ถ้าเอาแค่พอรู้เรื่อง สื่อสารได้ ตรูว่าง่ายกว่าสนทนาพอสมควร เพราะปัจจุบันมี Dict เยอะเยอะ
แถมมี translate.google ที่ช่วยได้มากมาย นอกจากอยากจะใช้ภาษาเขียนได้ชนิดสละสลวย ลื่นไหล ถูกต้อง อันนี้ยากกว่าภาษาสนทนา

เมื่อสัก 5-6 ปีก่อน เจอปัญหาใหญ่เรื่องภาษาอังกฤษ แทบจะไม่รู้เรื่องเลย ตอนนี้พอจะรู้เรื่องขึ้นมาเยอะมากแล้ว เพราะพูดคุยกับทางต่างประเทศอยู่บ่อยๆ แต่โดยมากจะเป็นแถวๆเอเซียนี่แหล่ะ ปัจจุบันถ้าสนทนาต่อหน้ากันจะรู้เรี่องราวๆ 70% เพราะมันเดาท่าทางอื่นของเขาประกอบได้ ส่วนภาษาเขียนรู้เรื่องราวๆ 70-80% โดยไมเปิด Dict ถ้าอ่านโดยใช้ Dict ประกอบก็รู้เกือบๆ 90% (บางประโยคที่เป็นสำนวนหรือแสลงมันก็เข้าใจได้ยาก)

อยากฝึกเก่งๆก็ใช้แอลกฮอลล์ ซัดโฮกไปสักนิดแล้วเดินไปหาฝรั่งแถวข้าวสารคุยด้วย ทำทุกวันเดี๋ยวก็เก่ง 

[มังกร]

ซัดโฮกนี่มันสักนิดได้ด้วยเหรอครับ

[JUICE:]

  ประมาณว่าซดพรวดเดียวเอากึ๋มๆนั่นแหล่ะ

พอดีนิตยสาร JUICE ที่สิงคโปร์ (ฉบับเดือนพฤษภา) มาสัมภาษณ์เรื่องงานที่ออกแบบ พึ่งตอบส่งกลับไปพอดีสดๆร้อน ก๊อปบางส่วนมาให้อ่านกับเปรียบเทียบภาษาไทยไปด้วย ภาษาอังกฤษก็มั่วๆบ้าง เพราะทางนิตยสารเขาคงไป edit เรื่องความถูกต้องอีกที หลักๆจะเขียนและเรียบเรียงสำนวนเป็นภาษาไทยก่อน แล้วก็ค่อยๆแปลเอง บางส่วนก็ใช้ google translate ช่วย ทำให้การใช้สำนวนตามใจอยากมันง่ายมากขึ้น ประโยคไหนที่ไทยแปลเป็นอังกฤษได้ยาก ก็หาสำนวนหรือคำที่ใกล้เคียงมาใช้แทน แต่ความหมายคล้ายๆกัน

JUICE: How would you define your own style of work as an artist?
Preecha: I like to capture what it will take outdated, what is not interested or who could forget it,  Brought all for re-creation. as a work on bottle of Tiger beer, it's a mix between Ayutthaya period of Thai classics arts style, Vivid colorful era in '80s with remix and add more dimention, Including detailed equipment kids play "hop rubber".I thought children in the same of my ages ('70s-80's)  well known it. ...When all the cast to take a spin in the shaker (it's meaning the main idea and concept)., Press the button for combination. It came out like a drink with another form.

JUICE: คุณจะให้คำนิยามหรือความหมายของสไตล์การทำงานของคุณในฐานะศิลปินอย่างไร
ปรีชา: ผมชอบที่จะหยิบจับอะไรที่มันเชยๆ อะไรไม่ค่อยมีใครสนใจหรืออาจจะลืมมันไปแล้ว มาเป็นส่วนผสมอยู่ในตัวงาน อย่างผลงานบนขวดไทเกอร์เบียร์มันเป็นส่วนผสมระหว่างลายไทยคลาสสิกสมัยอยุธยา, สีสันจัดจ้านยุค '80 ในแบบเชยๆ ที่เอามาทำให้มันมีมิติกว่าเดิม รวมไปถึงรายละเอียดอย่างอุปกรณ์การเล่นกระโดดยางที่เด็กๆในยุคสมัยผมคงผ่านตากันมาแทบทุกคน ...เมื่อเอาทั้งหมดมาโยนลงในเครื่องปั่นเหล้า ซึ่งก็คือไอเดียหลัก กดปุ่มให้มันผสมกันเป็นเนื้อเดียวกัน มันก็ออกมาคล้ายกับเครื่องดื่มอีกรูปแบบนึง

=======================================================

JUICE: Do you think Thailand is a good place to pursue art? And if yes, why?
Preecha: Thailand's a beautiful country for tourism., You can be find delicious food everywhere, accept all on sidestreet. We've strong historic art and culture. And current works of the artists and designers still on reasonableness up to good level. But also goverment publics and privates, They've support for the arts-design is quite poor level., The right way to be wrong., The right artists-designers no space for work., The auspices system are still on roughly taste., Now, The art&design industry be better in 2-3 years before. I deeply hope that it will be better than in the future.

For example; It's the Tiger Translate project., IdN and Tiger worldwide has selected 4-5 Thai artists for the world event, but for Tiger Translate events in Thailand last year . Why organizer in Thailand never invitation their artists in the events? Actually sad, and than their artists never get official news from organizer with care. ...Even the bottle "Soul" that's my own design came to Thailand event., It's sad story also, I must use the coupon for changed to my bottles as like lunch on the foodcourt., and I've seen pr. news in some Thai's magazine, the contents mention just Tiger Translate event and a new bottle design but did not say anything about designer credits?, It may be a joke but this is occurring in my country. I've try to think positive, The pr. team or organizer for the event. May busy with another works., It's very sensitive cases. I've represent for Thai's artist who have work with Tiger worldwide, I've thought them may feel sad., I'm not sure organizer and pr. team in Thailand will be feel guilty after get my words or not. However, I've feel good with the Tiger beer, But feel very bad about the event by Thai's organizer in a manner roughly.

JUICE: คุณคิดว่าประเทศไทยเป็นที่ที่เหมาะกับการสานฝันในการสร้างสรรค์งานศิลปะมั้ย ถ้าใช่ อะไรคือเหตุผลอันนั้น
ปรีชา: ประเทศไทยเป็นประเทศที่สวยงามทางด้านการท่องเที่ยว สามารถหาอาหารอร่อยๆได้ในทุกๆที่แม้แต่ข้างถนนหนทาง เรามีศิลปะและวัฒนธรรมที่เก่าแก่ จนปัจจุบันบุคลากรที่ทำงานด้านนี้ก็มีคนที่มีฝีมืออยู่พอสมควร แต่ภาครัฐและภาคเอกชนยังสนับสนุนงานด้านศิลปะ-ออกแบบไม่ดีเท่าที่ควร ผิดที่ผิดทางที่ควรจะเป็น เรื่องเส้นสายตามระบบอุปถัมภ์ยังคงมีอยู่ ถึงตอนนี้วงการในประเทศไทยจะดีขึ้นจากเมื่อสัก 2-3 ปีก่อนก็ตาม มันก็ยังคงเป็นไปตามกลไกของสังคมที่มองงานศิลปะ-ออกแบบในลักษณะฉาบฉวยที่ว่าอยู่ดี ผมหวังลึกๆว่ามันน่าจะดีขึ้นกว่านี้ในอนาคต

ยกตัวอย่างง่ายๆก็งาน Tiger Translate นี่แหล่ะครับ ศิลปินไทยที่ทาง Tiger Translate worldwide และ IdN คัดเลือกงานมามีอยู่ 4-5 ราย แต่ Event ที่จัดในประเทศไทยอย่างถี่ยิบเมื่อปีที่แล้ว กลับไม่มีแม้แต่บัตรเชิญเข้างานให้ศิลปินพวกนี้ไปร่วมงานอย่างเป็นทางการ จริงๆก็คือแทบทุกครั้งที่จัดงานก็ไม่มีการบอกข่าววงในกับศิลปินเหล่านี้เลยด้วยซ้ำไป แม้กระทั่งขวด “Soul” ที่ผมออกแบบเองให้กับทางไทเกอร์ ก็ยังต้องไปนำคูปองไปแลกเบียร์ขวดนี้เอาเองในงานเพื่อเอามาเก็บ ทั้งๆที่ผลงานของตัวเองตั้งขายอยู่ในงานแบบนั้นอย่างเป็นทางการ ผมเห็นพริ๊ตตี้สาวเชียร์เบียร์ถือขวดผลงานของผมในนิตยสารไทยบางเล่ม น่าแปลกที่เนื้อหาข่าว pr. เอ่ยถึงแค่การประชาสัมพันธ์งานกับขวดเบียร์ที่ออกใหม่แต่กลับไม่ได้ให้เครดิตหรือพูดอะไรเลยเกี่ยวกับตัวคนที่ออกแบบ? มันอาจจะเป็นเรื่องตลกแต่นี่เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงในประเทศของผม มองในแง่ดีทางทีม pr. หรือบริษัทที่รับจัดงาน อาจจะไม่มีเวลามาดูแลเรื่องนี้ก็เป็นได้ แต่สิ่งเหล่านี้เป็นเรื่องละเอียดอ่อน ผมยกตัวอย่างและพูดแทนศิลปินไทยหลายๆคนที่ทำงานให้กับไทเกอร์นะครับ เพราะบางคนเขาคงเสียความรู้สึกกันไม่น้อย ผมรู้สึกดีที่ทำงานให้กับไทเกอร์ แต่กลับรู้สึกแย่มากๆกับผู้จัดงานในไทยที่จัดงานกันในลักษณะฉาบฉวยซะเหลือเกิน

ตอนนี้ฝึกอย่างนี้อยู่ครับ
หนังสือแบบที่เคยอ่านกันตอนเด็กๆ
แต่อันนี้แบบใหม่ มีแปลศัพท์ไทย
เหมือนรู้ว่าเด็กๆอย่างเราขี้เกียจเปิดหาศัพท์
เลยมีให้ดูแบบหน้าต่อหน้าเลย
ก็ดีครับลดเวลาเปิดศัพท์ไปเยอะ และยังทำให้อ่านสนุกขึ้นอีกด้วย
ภาษาก็มีระดับตั้งแต่ 1-6 ซึ่งก็ยากบ้างง่ายบ้าง
ประโยคส่วนใหญ่ก็เป็นกฏพื้นฐานของฝรั่งที่เขาใช้กันหนะครับ
ลองไปหาดูได้ อันนี้ตัวอย่างครับ


อันนี้มีหลายเรื่องครับให้เลือกครับ
http://www.se-ed.com/eshop/Products/ProductList.aspx?CategoryId=1466

ป.ล.หวังว่าคงช่วยได้บ้างนะครับ

ถ้าเป็นผู้ชายจะแนะนำ ว่า..

ไปจีบสาวฝรั่ง เลยครับ

จะทำให้ เรามี motivate ในการเรียนรู้ภา่ษาเพิ่มขึ้นมาก

มีข้อมูลยืนยัน จากสถาบัน King's Collage ด้วยนะ

ถ้าเป็นผู้หญิงล่ะครับ

ถ้าเป็นผู้หญิงก็......ไม่รุ่อะ


แต่ภาษามันเป็น skill  อะ นะ

ต้องฝึกหัดบ่อยๆ แล้วมันจะซับไปเอง

แล้วก็ อย่าไปอายที่เว้าอังกิด เว้าโล้ด ผิดเถิกกะอีกเรื่อง

เราพูดอังกิดผิดๆ ถูกๆ ก็เหมือนฝรั่งพูดไทย นั่นแหละ

ป.ล. อีกวิธีนึงก็อ่านนิยาย ฝรั่งก็ช่วยได้เน้อ แบบคุณ wahz นั่นแหละ

แต่แนะนำว่า อ่านพวก นิตยสารหัวฝรั่ง( ภาษาฝรั่ง) ไปเลยดีกว่า เพราะบางทีรูปแบบคำำพูดในนิยายฝรั่ง มันก็ล้าสมัย อะ
เหมือนเราอ่านนิยายไทย ยุค สามเกลอ นั่นแหละ บางวลี บางคำ มันก็ไม่เป้นที่นิยมพูดกันไปแล้ว

ดูหนังสิ sub ภาษาอัีงกฤษเลย ได้ศัพท์ใหม่ด้วยนะ

แต่อยากไปดูพวก CSI มาแนวสืบสวน

เพราะมันมีศัทพ์เฉพาะมากเกินไป เดี๋ยวจะยิ่งงง