โอว.. แอบแผงความหมายลึกๆ อะไรลงไปกับ 2 และ 5 หรือเปล่าครับ..? หรือผมคิดมากไปเอง
งั้นมา 2+2 = 5 ในแบบ(โหดๆ)ของผมบ้าง
ได้แรงบันดาลใจชั่ววูบมาจาก SAW ครับ
(เหมาะสำหรับคนอายุ 18 ปีขึ้นไป .... จริงๆ นะ
ต่ำกว่า 18 ห้ามปาดตัวนวล)
---------------------
ผมลืมตาตื่นขึ้นในห้องแคบๆ พร้อมกับคนอื่นๆ อีก 4 คน
ช่วงแรกๆ นั้นผมรู้สึก หัวหมุนติ้ว
ทุกอย่างพร่ามัว
จนผมรู้สึก อยากอ้วกขึ้นมาทันที
หรือจะเป็นเพราะกลิ่นฟอร์มาลีน ที่อบอวลอยู่ในห้องเล็กๆ ห้องนี้หรือเปล่า?
...ไร้ทางออก...ประตูปิดตาย...ไม่มีหน้าต่าง...
...เพดานสูงลิ่ว...แม้แต่แสงสปอตไลท์ที่วางบนพื้นก็ส่องไม่ถึงเพดาน...
ผมพยายามทำตัวให้คุ้นชินกับสภาพห้องแห่งนั้น และนึกให้ออกว่า
ผมมาอยู่ในห้องแห่งนี้ได้อย่างไร
ดูเหมือนว่า อีก 4 คนในห้องนี้ก็คงรู้สึกแบบเดียวกับผม
ไม่นานนักพวกเราทั้งห้าคนก็เริ่มคุยกัน
ต่างถามกันว่า ก่อนหน้านี้ทำอะไร มาอยู่ในห้องนี้ได้อย่างไร และทำไมถึงต้อง(ถูกลาก)มาอยู่ในห้องแห่งนี้?
แต่ยังไม่ทันทราบรายละเอียดกันมากนัก.. เสียงแหบพร่าเสียหนึ่ง ก็ดังออกมาจากลำโพงที่อยู่มุมห้อง
เสียงนั้น ได้อธิบายถึง "เกม" เกมหนึ่งที่เราต้องเล่น เพื่อแลกกับอิสรภาพ
นั่นคือ "เกมจับคู่"
เขาบอกให้เล่นเกมเกมนี้กับคนทั้งหมดในห้อง
ให้ทำอย่างไรก็ได้ เมื่อนับรวมกัน จะได้ 5 คน แต่แยกกลุ่มแล้ว
นับได้ 2 กลุ่ม กลุ่มละ 2 คน
ภายในเวลา 10 นาที
ผมนั่งครุ่นคิด.. จะทำอย่างไรให้เป็น "คู่" ในเมื่อเราอยู่กัน 5 คน
คนหนึ่งในกลุ่มเสนอว่า ให้เสี่ยงดวงจับคู่เอา
(ผมคิดในใจ ก็แหงน่ะสิ คงต้องสุ่มเอาอยู่แล้ว)
จนในที่สุดผลก็ออกมาว่า ผู้หญิงคนหนึ่ง (ผมจำได้ว่าเธอเป็นลูกหลานผู้มีอำนาจนะ) ในกลุ่ม 5 คน
เป็นเศษที่เหลือที่ไม่อยู่ในกลุ่ม
เอาล่ะสิ.. ผมคิด.. อีก 6 นาทีนี่จะเอาอย่างไรกัน
ให้จำนวนคนนับได้ 2 กลุ่ม กลุ่มละ 2 คน แต่นับรวมกันได้ 5
ต่างคนต่างคิดกันไปเรื่อยเปื่อย จนเวลาเหลือน้อยเต็มที
พลันชายคนหนึ่ง (เหมือนจะอายุไม่มากนัก ผมคาดเดาคงอายุประมาณ 25-26) ก็ตะโกนออกมาว่า
เขาพบช่องลับตรงกำแพง
ทุกคนต่างวิ่งเข้าไปดู ก็พบอุปกรณ์
สำหรับตัดจำนวนหนึ่ง
แล้วก็ไอ้คนนั้นแหละ ที่อยู่ๆ ก็เสนออะไรแผลงๆ ขึ้นมาว่า..
ถ้าเราหั่นผู้หญิงคนนั้น.. เราก็จะได้คน 2 กลุ่ม กลุ่มละ 2 คนจริงๆ
แถมพอนับรวมกัน ยังไงๆ ก็นับได้ 5 คน
แถมเขายังย้ำอีกว่า.. นี่แหละ คือการสละส่วนน้อย เพื่อรักษาส่วนมาก
ทุกคน (ยกเว้นผมและผู้หญิงคนนั้น) นิ่งเงียบไปชั่วครู่.. แล้วก็เห็นดีกับความคิดนั้น
เอาล่ะสิ เป็นเรื่องล่ะ ทีนี้
ผมพยายามโน้มน้าวให้เปลี่ยนความคิดกัน.. แต่ก็ไม่เป็นผล
ผมคนเดียว ไม่สามารถเอาชนะพละกำลังของคนสามคนได้
ทั้งสามจัดแจงจัดการผู้หญิงคนนั้น อย่างเลือดเย็น
ใช้อุปกรณ์สำหรับตัดนั้นหั่นเธอ ในขณะที่เธอยังมีลมหายใจอยู่
จากนั้นก็ลากร่างของเธอครึ่งหนึ่งมาไว้กับกลุ่มของผม.. และอีกครึ่งหนึ่งไปอยู่กับอีกกลุ่มหนึ่ง
แล้วเวลาก็หมดลง
เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นที่ลำโพง
เขาชมชายหนุ่มคนนั้นว่า คิดได้เยี่ยมมาก ในเวลาอันจำกัด
พร้อมเสริมว่า ปกตินั้น เวลาเรานับคน เราจะนับว่าเป็น "คน" ต่อเมื่อมีร่างครบสมบูรณ์เท่านั้น
เขาจะให้รางวัลชายหนุ่มคนนั้น โดยการปล่อยให้เขาเป็นอิสระ
จากนั้นผมก็รู้สึกอ่อนเพลีย
และล้มลงไปทั้งยืน
...
ผมค่อยๆ ลืมตาตื่นขึ้น... ในห้องแคบๆ ห้องเดิม...
ศพของผู้หญิงคนนั้นหายไปแล้ว.. ชายหนุ่มคนนั้นก็เช่นกัน
สภาพห้อง เหมือนครั้งที่ผมตื่นขึ้นครั้งแรก
..ห้องสีขาว เล็กๆ อบอวลด้วยกลิ่นฟอร์มาลีน...
ขณะที่ผมยังมึนด้วยฤทธิ์ยาสลบอยู่นั้น
เสียงที่คุ้นหู ก็ดังขึ้นที่ลำโพง
พร้อมกับประกาศให้เราเล่นเกมเหมือนอย่างเคย
เพียงแต่ครั้งนี้ เหลือจำนวนคนเล่น เหลือแค่ 3 คนเท่านั้น
...
