ตอนเรียนมหาลัยเคยแอบรัก "เพื่อน" ครับ (บอกชื่อไปเดี๋ยวไอแอนรู้จัก ไม่เอา เดี๋ยวกลายเป็นแอบรักไม่มิดไป
)
เธอเป็นคนที่หลายๆคนก็คอยขยันส่งขนมจีบให้ ทั้งรุ่นเดียวกันและรุ่นพี่ๆทั้งหลาย
เธอมีลักษณะแบบที่ผมชอบเป็นพิเศษ เลยรู้สึกชอบตั้งแต่แรกๆที่ได้เจอ แต่ก็นะ ปี1 แค่ชอบเพราะภายนอกมันใช่
เธอเป็นคนง่ายๆคุยสนุก และค่อนข้างมั่นใจในตัวเองสูง กระฉับกระเฉง แม้จะขี้บ่นบ้างก็ตาม
จำนวนวันผ่านไป จำนวนปีเริ่มเพิ่ม ผมยิ่งชอบเพื่อนคนนี้มากขึ้นทุกทีๆ แม้ภายนอกผมจะไม่แสดงออกอะไรเลยก็ตาม
แต่ผมมักจะหาโอกาสไปคุย ช่วยเหลือ หรือแบ่งขนมให้กินอยู่บ่อยๆ แบบเนียนๆ ไม่ให้มีพิรุธ
ผมชอบมองเธอยิ้ม และหัวเราะรับ มีความสุขแบบบอกไม่ถูก
ช่วงปี 4 เป็นปีที่ผมเริ่มเผยตัวเองออกมาจากมุมมืดทีละนิด (แต่ก็ยังมืดเหมอืนเดิมเพราะผมตัวดำ
)
จนมีคนเริ่มสังเกตเห็นว่า เอ๊ะ มึงนี่สนใจเธอคนนี้ มากกว่าคนอื่นไปหน่อยนะ มีอะไรรึเปล่า
ซึ่งตอนนั้น ในชั้นปี ก็มีคนที่แสดงตัวว่าชอบเธอแล้วอยู่ 3-4 คน ผมเลยถูกจัดขึ้นมาเป็นคนที่ 5 แบบขำๆ ในเวลานั้น
แต่ก็นั่นแหละ คนส่วนใหญ่ก็ไม่มีใครคิดหรอก ว่าผมจะแอบรักเธอจริงๆ เอามาแซวเล่นกันมากกว่า
ดีครับ ผมชอบแบบนี้มากกว่า
ในขณะนั้น การทำคะแนนของแต่ละคน มีการแข่งขันกันสูงมาก ผมเริ่มรู้สึกแล้วว่า แต่ละคนคงรักเธอจริงๆเหมือนกัน
ผมก็เลยตัดสินใจว่า ผมแอบรักเธอคนนี้ต่อไปดีกว่า ดีกว่าไปแข่งกับคนอื่นซึ่งก็คือเพื่อนผมเอง
และเธอก็จะได้ยังสนิทใจที่จะคุยด้วยกับผมเหมือนเดิม ซึ่งอย่างหลังผมแคร์มากที่สุด
หลังจากนั้นช่วงปี 5 ทำทีสิส แต่ละคนก็ห่างหายกันไป ผมเองก็รับงานนอกมาทำแบบบจริงจังแล้ว
ยิ่งเข้าคณะแบบหาตัวยากมากเลยทีเดียว ผมกับเธอก็แทบไม่ได้คุยกันอีกเลย จนกระทั่งเธอไปเรียนต่อเมืองนอก ผมก็ไม่ได้ไปส่ง
แต่ได้คุยทางโทรศัพท์กันก่อนไป ผมใจหายเหมือนกันนะ
ปัจจุบันผมได้คุยกับเธอทางเอ็มครั้งท้ายสุดก็ปีที่แล้ว เธอสบายดีและสนุกกับการเรียนอยู่ที่นู่น
และแน่นอน ผมก็ยังคง "แอบรู้สึกดีๆ" กับเธออยู่เหมือนเดิม
