พี่ร่มอยากมีลูกอีกคนมั้ยครับ? ถ้าอยากเพศอะไร?
ถ้าไม่อยาก ทำไม?
ตอบบวบ
เรื่องลูกคนต่อไปที่ตอนนี้มีชื่อชั่วคราวว่า ณ ยมนั้น
เอาสาระคือ พี่ว่าจะมีอีกคนครับ อยากได้เป็นผู้หญิงตามใจแม่เค้า
ที่จริงพี่ไม่ได้คาดหวังว่าจะเป็นลูกผู้ชาย หรือ ผู้หญิง เดี๋ยวนี้เด็กโตมามันก็เลือกของมันเอง
ถ้าเป็นผู้ชายพี่คงจะรู้เรื่องดีกว่า ถ้าเป็นผู้หญิงก็ดีครับอ้อนพ่อดี
แต่มีผู้ชายแล้ว แม่มันก็เลยอยากมีผู้หญิงบ้าง อยากดูแลแต่งตัว ตามจริตผู้หญิงเค้า
แล้วอีกอย่างก็อยากให้น้องรัก หรือ ไอ้เหม่งมันไม่เป็นลูกคนเดียว เดี๋ยวมันจะเหงาเกินไป
พี่เองเป็นลูกคนโต แต่ห่างกับน้องเยอะพอสมควร และไม่ได้อยู่ด้วยกัน
ดังนั้นนิสัยพี่เลยเป็นลูกคนเดียว โดนตามใจด้วย เลยกลายเป็นคนมนุษยสัมพันธ์ไม่ดี
อย่าเพิ่งมาว่าพี่เนียนขนาดนี้ยังจะมาว่ามนุษยสัมพันธ์ไม่ดีอีก คนแถวนี้ดีหรอก พี่ถึงสนิทง่าย
พี่ทำวงแตกมาหลายวงแล้วครับ ด้วยความจัญไรของพี่
ขนาดเพื่อนที่สนิทกันหลายคน มันยังบอกเลยว่าตอนแรกเกลียดขี้หน้าพี่ชิบหาย
ซึ่งพี่ว่าถ้ามีพี่น้องที่สนิทกัน พี่ว่าคงดีกว่านี้เยอะ แต่ไม่ใช่ว่าพี่ไม่สนิทกับน้องนะ
แต่สนิทกันเหมือนญาติผู้ใหญ่มากกว่า
เพื่อไม่ให้ห่างเกินไปเลยกะว่าไม่เกินปีสองปีจะมีอีกคนครับ
แต่ทั้งสิ้นทั้งปวงนั้นต้องดูปัญญาว่าจะเลี้ยงได้ด้วยรึเปล่าครับ
กำลังตั้งชื่ออย่างสร้างสรรค์อยู่ ไม่ให้แพ้พี่มัน
ชื่อ ณ รัก มันเก๋มาก แม้อาจมีปัญหาเวลากรอกเอกสารราชการ เหม่ง พ่อขอโต้ด
รักลุง ลุงรักตอบไหม?
ตอบฟ้า
พี่รักฟ้าครับ ไม่ต้องมาบอกว่ารักพี่ แล้วมาถามให้รักตอบหรอก
ถ้าใครได้รู้จักฟ้า จะรู้ว่าผู้หญิงคนนี้มีความเวิ่นเว้อสูง และเมาเพอะ
เวิ่นเว้อ นั้นเป็นคำที่พี่ไม่รู้จะอธิบายยังไงดี เหมือน ๆ ย้ำคิดย้ำทำ ผสม จู้จี้ขี้บ่น
ทำอะไร หรือพูดอะไรเกินความพอดี ไม่ค่อยยับยั้งชั่งใจ อยากทำอะไรก็ทำ ๆ ไม่เก็บอาการ
เมาเพอะ คล้าย ๆ เวิ่นเว้อ ผสมกับกับเมา จะรุงรัง ๆ เพ้อ ๆ เผลอ ๆ มันจะร้องไห้ฟูมฟายได้
(ซึ่งที่อธิบายมาก็ยังไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่นัก เชิญชาวเหนือทุกท่านร่วมกันอภิปราย)
แต่ฟ้าเป็นคนจริงใจ ไม่ฟอร์ม แสดงออกตรง ๆ ทั้งที่รู้ว่าจะโดนรังเกียจก็เถอะ
แค่หน้าตามันดูแบ๊ว ๆ คนเลยคาดหวังว่ามันจะน่ารักคิกขุ พอเจอนิสัยจริงอาจผิดคาดได้เท่านั้น
โดยเผิน ๆ ผู้หญิงคนนี้อาจเป็นนางร้าย เผอิญว่าพี่เป็นโจร เลยชินแล้วกับคนแบบนี้
พี่คบกับฟ้าแล้วรู้สึกได้ว่ากูจะพูด จะทำยังไรกับมันก็ได้ ถ้ามันชอบหรือไม่ชอบพี่จะรู้ได้ทันที
ไม่ต้องเกร็งครับ ดีกว่าเป็นพวกฟอร์มเยอะ ถือตัวมาก พี่ต้องมาคอยเกรงใจเยอะ
อันนี้ไม่ได้ว่าคนเรียบร้อยโดยกำเนิด ที่จะต้องเกรงใจเพื่อเคารพความเป็นตัวตนของเค้านะครับ
พี่ยังรู้สึกผิด ๆ ที่แก้กางเกงกลางวงให้หนูบีตกใจอยู่เลย ลืมไป นึกว่ามีแต่นัท กับ เฟ
ซึ่งพี่ก็รักพวกมันเหมือนกัน
ไม่ได้พูดพล่อย ๆ ง่าย ๆ นะครับ คำว่ารักนี่ ให้พูดต่อหน้าผมก็พูดได้ โดยไม่กลัวอู๋โกรธ
พี่ไม่ได้จะไปแย่งแฟนใคร หรือ จีบคนในบอร์ด พี่รักก็คือรักไม่ได้คิดอย่างอื่น
แต่อู๋อาจโกรธที่พี่ยังไม่ได้รักอู๋เท่าฟ้า (ฮา) พี่ยังไม่ค่อยสนิทกับอู๋ครับ
สรุปว่า พี่รักฟ้านะ
และผมรักผู้คนที่นี่ครับ
ร่มไทร เป็นใคร อะไร ยังไง ครับ
มีประสบการณ์อะไรที่พี่คิดว่าน่าจะแบ่งปันชาวฟอนต์บ้างมั้ยคับ
ตอบเอ
ก่อนอื่น เป็นคำถามที่ฟังดูดีอย่างไม่น่าเชื่อว่าจะออกมาจากปากเอ (ฮา)
จริง ๆ แล้วเอคล้าย ๆ พี่ตรงที่พยายามแสดงว่าตัวเองเหี้ย(ซึ่งไม่ต้องพยายามมาก)
จังหวะดี ๆ ค่อยแสดงความหล่ออกมาให้กรี๊ดเล่น เพียงแต่เอยึดมั่นอุดมการณ์นี้ไว้เหนียวแน่นกว่า
ร่มไทรเป็นใคร อะไร ยังไง อันนี้เขียนเอาไว้เยอะตอนแนะนำตัว คาดว่าน่าจะยาวติดหนึ่งในสิบตลอดกาล
พอดี มีอีกมุมหนึ่งที่อยากบอกคือ เป็นคนคิดมากครับ คิดซับซ้อน จนเป็นคนนอนหลับไม่สนิท
ใครทำให้ก็เขวง่าย ใครทำเฉยใส่ก็กลัวเค้าเกลียด จริง ๆ แล้วเป็นคนจิตใจอ่อนไหว
แต่พยายามแสดงส่วนแข็ง ออกมา คนจะได้ไม่กล้ามาโจมตี คล้าย ๆ หนอนที่มีลายเป็นลูกกะตายักษ์
สารภาพตรง ๆ ว่าอย่างที่ส้มมาถามเรื่องเย็ดเป็ด แล้วตอบไปอย่างนั้น
แล้วส้มก็มาบอกว่าเซ็ง ตอบไม่มัน ก็เลยมาบอกว่าอย่ามาถามหาความตลกจากผม
ส้มก็บอกจับได้ว่าเสียเซลฟ์ ถูกของส้มในส่วนหนึ่ง จริง ๆ คือไม่ได้หมดความมั่นใจหรอก
เป็นห่วงความรู้สึกส้มที่มีต่อผมมากกว่า ไม่อยากให้เขาผิดหวังในตัวเรา
เขาอยากมีเพื่อนสนุก ๆ ไว้คอยคุยเวลาเครียดแล้วเขาคิดว่าเราจะเป็นอย่างนั้นให้เขาได้
แต่เราไมใช่ ก็กลัวว่าเขาจะไม่คุยกับเราอีก ก็จะเสียใจ
แต่จริง ๆไม่ได้คิดมากจนเป็นเรื่องใหญ่ขนาดนั้น มันแค่ความรู้สึกเล็ก ๆ และก็จะเป็นกับคนที่เราแคร์ครับ
นี่คือตัวอย่างของคำว่าเป็นคนคิดมาก
อ้อ ส้มถ้าอ่านอย่าคิดมากนะ แล้วถ้าจะอำพี่ให้ตายเรื่องนี้ ก็อำเถอะ เพื่อส้มพี่ยินดี จูบุจูบุ
ส่วนประสบการณ์ที่อยากมาร่วมแชร์กับคนที่นี่มีเยอะครับก็ทยอยมาแชร์เรื่อย ๆ
วันนี้ขอเอาเรื่องไม่เครียดมาเล่า คือเรื่องที่ได้เข้าไปทำกองถ่ายฮอลลีวู้ด ที่เคยบอกไว้ว่าจะเล่าให้ฟัง
เรื่อง “Beyond boarders” ที่พระเอกเป็น ไคลฟ์ โอเว่น นางเอกเป็นแองเจลิน่า โจลี่
ซึ่งได้เล่นเป็นตัวประกอบเองด้วย เป็นทหารเวียดนามที่ไปค้นรถพระเอก ไม่มีบทพูด แต่เห็นชัดพอสมควร
ได้รู้ว่าเชี่ยกูออกไม่กี่วิ แม่งถ่ายกันอยู่สองวันเต็ม ๆ ปวดแขนด้วยการสะพายปืนเอเคพับฐานสองวันเต็ม
เหนียวตัวด้วยขี้เกลือชุดเดิม และ เมกอัพหน้ามันเยิ้มมม ตากแดดจนเพลีย ได้มาห้าพันสำหรับบทนั้น
จริง ๆ ทำงานเป็น extras casting หรือคนคัด และ คุมตัวประกอบ หน้าที่หาตัวแสดงตามโจทย์
และประสานงานกับผู้ช่วยผู้กำกับเพื่อจัดให้ตัวประกอบเหล่านั้นเล่นตามบทบาท
แต่มันเป็นหนังรักในฉากสงคราม บ้านเราเซ็ทฉากเป็นเขมร และ เวียดนาม
ชาวบ้าน และ ชาวเขา หลายร้อย ถ่ายซ้ำไปซ้ำมา เดินไปเดินมา บ้างขี่มอไซ จักรยาน อุ้มไก่ ต้อนเป็ด
สั่งคัท ก็เอาเข้าที่เดิม สั่งชู้ท (ถ่าย) ก็แอบซ่อนตัวแล้วให้พี่ ๆ ตัวประกอบเริ่มทำแบบเดิมใหม่
สนุกครับ ได้ทำงานกับฝรั่งที่มันทำงานแบบ เหลทสุดคือออนไทม์
และเลิกงานปุ๊บกูไม่เอาเหี้ยอะไรแล้ว ก็เป็นตัวเองแล้ว อย่าเอางานมายุ่งก๊ะกู พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน
ที่ประทับใจที่สุดก็น่าจะเป็นการได้เจอแองเจลิน่า โจลี่ ตัวเป็น ๆ
เจ๊แองจี้นี่เป็นคนที่ยิ้มสวยมาก โลกสว่างเลยทีเดียว แถมเป็นคนกันเองอย่างมาก
ดาราระดับตัวแสดงหลักทุกคนจะมีเทรลเลอร์ส่วนตัว ใครดูใจร้าวก็จะเห็นว่ากรวิกก็มี
แต่เจ๊แกชอบมานั่งคุยกับทีมงาน(ฝรั่ง) กินข้าวก็ลงมากินกับทีมงาน ว่าง ๆ ก็เอาเจ้าหนูแม้ดดอกมาโชว์เล่น
ตัวจริงสูง 170 แถมรอยสักเต็มตัว เจ๊แกเคยใส่หมวกกับแว่นดำเดินสยาม ไม่มีใครจำได้ซักราย
มีคนถามว่านมนี่ของจริงมั้ย ถ้าในทูมไรเดอร์ละก็ปลอมครับ ใหญ่เกิน
ที่พูดได้เพราะเคยเห็นมาแล้วครับ อิคึ อิคึ
วันนั้นวันเสาร์ มีซีนถ่ายซ่อมก็เลยต้องขนตัวประกอบไม่กี่คนไปถ่าย เราก็ว่าง ๆ ไม่มีอะไรทำ
ก็เลยไปช่วยพี่ฝ่ายเคเตอริ่ง (จัดอาหาร) ขนของส่างเบรกไปเสิร์ฟในกอง
ซึ่งวันนั้นในกองเป็นเลิฟซีน ฝนตกพระเอกนางเอกได้กันกลางป่าอะไรทำนองนั้น
พอเราหอบกระบะแซนวิชเข้าไปป๊าบ โอ้พระเจ้ามีจริง โลกขณะนั้นเป็นสโลว์โมชั่นติดตามาถึงทุกวันนี้
นึกภาพตาม เจ๊แองแกวิ่งเข้ามาในสภาพใส่เสื้อกล้ามเขียวขี้ม้า โนบรา และ เปียก
ตึก ๆ ตึก ๆ ตึกๆ ตรงเข้ามาหาผม
ตึก ๆ ตึก ๆ ตึกๆ เธอยิ้มอย่างดีใจ
ตึก ๆ ตึก ๆ ตึกๆ แล้วเธอก็พูดว่า โอ แต๊งกิ้ว ไอไม่ได้แด๊กอะไรมาตั้งแต่เช้า
แล้วชีก็คว้าแซนวิชไปสามอัน กินแบบไม่เหลือภาพนางเอกฮอลลีวู้ด
ผมนิ่งไปพักนึง จนพี่ข้าง ๆ ต้องมาสะกิด ว่าเหม่ออะไร พี่คร้าบ นมอะคร้าบบ นมระดับโลกอ่ะก๊าบบบบเพ่
ผมขอยืนยันได้ว่าผู้หญิงคนนี้สวยจริง ๆ ครับ
แล้วจะมาเล่าเรื่องอื่นในชีวิตอีกครับถ้าอยากฟัง
พี่ร่มครับ
ผมอยากถามว่า พี่ร่มอยากจะให้ผมถามอะไรพี่ครับ แล้วพี่คิดว่าจะตอบมั้ยครับ
ตอบลุงบักซ์
คำถามอย่างกับใช้สัมภาษณ์มิสเอซีดีซีรอบสุดท้ายเลยทีเดียว
เป็นคำถามยากครับ แต่ขอตอบแบบตรง ๆ ว่า อยากให้ถามว่าผมเข้ามาที่นี่ด้วยจุดประสงค์อะไรครับ
และขอตอบว่าจะตอบครับ
ที่ผ่านมา นอกจากที่ทำตัวเหมือนประชาชนทั่วไปในประเทศคือมาโหลดฟ้อนต์ไปใช้แล้ว
ผมก็ไม่ค่อยได้สนใจอะไรที่นี่หรือคนแถวนี้มากนัก อ้อ อีกอย่างผมชอบคลิบทักกี้มิวสิกของแอนด้วย
และ คิดเหมือนคนทั้งประเทศว่า คนทำชื่อแอนแล้วมันใช้คำพูดผู้ชาย มันเป็นตัวอะไรแน่
หลังจากจบมหาวิทยาลัยมาชีวิตผมไม่มีอะไรมากมายนัก
โดยเฉพาะที่มาทำงานโทรทัศน์นี้ เพราะเป็นคนที่จัดการเวลาไม่ค่อยได้
จึงโดนงานกลืนชีวิตไปซะเยอะ นอกจากภรรยาแล้วไม่ค่อยได้เจอใคร แม่แต่เพื่อน หรือแม้แต่แม่
ซึ่งจริง ๆ แล้วผมเพื่อนเยอะนะ สนิทแบบรักกันเลยนี่ก็มี แต่อย่างที่บอกไม่ค่อยได้เจอ
ผมก็เลยค่อนข้างเป็นคนที่เหงาอยู่พอสมควร จนเริ่มเป็นโรคติดคอมพิวเตอร์
เนื่องจากที่ต้องใช้ทำงาน และ หาข้อมูลประกอบการทำงานากมายหลายอย่าง
(ผมทำรายการอัจฉริยะข้ามคืนมาครับ ข้อมูลเต็มไปหมด จนไม่จำอะไรแล้ว)
จนกลายเป็นไม่ค่อยเหลือพลังงานที่จะคิดทำอะไร กลายเป็นเบื่อคิดไปซะอย่างนั้น
คงเหมือนที่นานาเคยคุยกับผมว่าบางทีอาจจะไม่วาดรูปเป็นอาชีพ
นานากลัวไม่มีความสุขกับการวาดรูป
ผมก็เลยไปเข้าเว็บบอร์ดดู ซึ่งที่ที่ไปก็แน่นอนว่าคือ pantip เพราะละโว้ ไม่รู้จักอะไรมากกว่านั้น
แล้วก็อกหักครับ โดนยำซะเละในราชดำเนินเพราะไปความคิดไม่เหมือนเค้า ใครเคยเข้าไปก็น่าจะรู้
จะว่าไปก็โดนเล็ก ๆ จากหว้ากอด้วย เฮ้อออ มันเหี้ยอะไรนักหนากะไอ้การโพสต์เนี่ย
ห่า หน้าตาก้ไม่เคยรู้จัก ถ้าจะอัตตาใส่กันขนาดนั้น จะมาเล่นอะไรแบบนี้ทำไม
ก็เลยหันมาสนใจเรื่องของคอมมูนิตี้ออนไลน์ เล่นเกมส์ออนไลน์บ้าง ไปดูบอร์ดต่าง ๆ
ไล่โหลดจาก ”สังคมแห่งการแบ่งปัน” ต่าง ๆ บ้าง แล้วก็ดูความบ้าของคนไป
มีความสุขอยู่แบบโรคจิต ๆ แล้วก็อยู่กับตัวเองไป
พอภรรยาเริ่มแนะนำให้เขียนบทความลง gotoknow เนื่องจากภรรยาทำงานด้านวิชาการ
ก็เลยจะชวนไปในทางดี สร้างสรรค์ ก็เลยมาหาฟ้อนต์ไปใช้เพราะเบื่อฟอนต์รูปแบบเดิม ๆ
ก็มาเจอฟอนต์พิมพ์ดีด ของคุณทัชชี่ และเข้ามาขอบคุณ
และได้เจอกระจู๋ “ไปเจอ [ฟ้อนต์iannnnn]” ซึ่ง ก็เจอกับประโยคที่ว่า มึงถือดียังไง ของแอนเข้า
ก็เลยสมัครเข้ามากะวะจะมาดูความบ้าของคนในบอร์ดเหมือนดูที่อื่น ๆ
แต่ก็กลายเป็นว่า ผมไม่ได้เขียนอะไรลง gotoknow มากนัก
และ กลายเป็นหนึ่งในผู้เข้ารอบนักปั่นยอกเยี่ยม 5 คนสุดท้ายไปซะอย่างนั้น
สรุปผมขอตอบว่า ผมเข้ามาที่นี่ด้วยทัศนคติที่ไม่ใคร่ดีนัก และ ด้วยความเหงาแบบคนในเมือง
แต่ตอนนี้ ผมอยู่ที่นี่ด้วยความเป็นคนที่มีชีวิตมากขึ้น
ได้ใช้ความเป็นคนมากขึ้น ได้รู้สึกแบบคนมากขึ้น
และ ได้กลับมาเป็นตัวเองมากขึ้นครับ
ถามครับ
ที่พี่ร่มอยากขี่มอไซค์จากภูเขายันทะเลเนี่ย
ภูเขาแถวไหนหรอครับ
ถ้าผมสนใจไปแว๊นด้วย จะได้ไหม
ตอบเจี้ยม
ขั้นแรกพี่ต้องซื้อมอเตอร์ไซค์ใหม่ก่อนครับ ไม่เช่นนั้นได้ตายตั้งแต่ยังไม่ลงภูเขาดีแน่ ๆ
อีกอย่าง พี่ไม่แว้น หนกขู เว้นแต่มีสก๊อยงาม ๆ ก็อาจเปลี่ยนใจได้บางหน
ที่อยากได้จริง ๆ ก็น่าจะเป็น Honda CBR 400 ไม่ได้เป็นนักเลงรถเลยไม่รู้ว่าดีไหมยังไง
แค่ชอบที่มันสวยดีเท่านั้น
ส่วนเรื่องเส้นทางก็น่าจะจากบ้านที่เชียงใหม่ ขึ้นวัดพระธาตุดอยสุเทพ เอาฤกษ์เอาชัยซักรอบ
แล้วขี่ลงมาประจวบบ้านเกิด ไหว้ดระดูกย่า ระหว่างทางจะคดเคี้ยวไปไหนไม่รู้เหมือนกัน
อาจบ้าเลือดไปสกลไปหาน้าอ๋าห์ก็ได้
หรือ ไปศรีราชาซื้อการ์ตูนออกใหม่ติดมือซักเล่ม
แวะกรุงเทพกินเหล้าซักอ้วก ไม่รู้เหมือนกัน
มีแต่จังหวัดตั้งต้น และ ปลายทางซึ่งเป็นที่ที่เรียกว่าบ้าน
ถ้าเจี้ยมสนใจจะมาร่วมเส้นทางกัน พี่ก็ยินดี
แต่ว่าเจี้ยมคงต้องรอนานหน่อยนะ หลายปีอยู่กว่าที่พี่จะสามารถทำตามใจตัวเองได้ขนาดนั้น
ถ้าเจี้ยมยังรอพี่ และ จะมีรถ ก็เชิญเจี้ยมร่วมผจญภัยกันในสักวันหนึ่ง
หวังว่าเจี้ยมจะไม่ชิงสูญเสียอิสรภาพไปซะก่อนนะ
