ธรรมะ สัมพัทธ์กับอะไรไหม

[มังกร]

ตอนนี้ผมคิดออกอย่างนึง
เป็นอย่างที่จักรีบอกเลยแฮะ



คือธรรมะคือธรรมชาติ
ธรรมชาตินั่นแปรไปตามกาละ เวลา
การจะหาข้อผิดพลาดของธรรมะ เป็นไปไม่ได้ เพราะเราดำรงอยู่ในธรรมชาติ
และแปรตามธรรมชาติ







เอ๊า ก็คิดอย่างนี้ล่ะสิ
ทำให้คิดไม่ออก

ความว่าง ได้มั้ยคะพี่อ๋าห์
หลุดพ้นจากพันธนาการ

จักรีหรือปิตีไขต่อได้มั้ยคะว่าจะไปสู่ความว่างได้อย่างไร
ไม่แตกฉานอย่างแรง

ความว่างไม่ใช่คำตอบสำหรับมนุษย์ครับ


ความว่างของมนุษย์เป็นได้แค่จินตนาการณ์ เพื่อบำบัดกิเลส หรืออะไรก็แล้วแต่

แต่ก็ไม่แน่เหมือนกัน เพราะผมก็ไม่รู้

แต่เขาบอกมานะว่า คำว่าหลุดพ้นทางพุทธศาสนา ก็ไม่ใช่ความว่าง
แต่เป็นการที่มีสติสัมปชัญญะขนาดที่มองทุกอย่างตามความเป็นจริงดับทุกสิ่งให้เป็นเรื่องธรรมชาติ แต่สภาวะแบบนั้ผมในฐานะที่เป็นจักรี ก็ไม่สามารถตอบได้จริงๆ ผมเคยตอบไปเยอะในจู๋ธรรมกายบนหิ้ง จากวันนั้นมาจนถึงวันนี้ ผมก็ได้เรียนรู้ว่าผมโง่เกินกว่าจะไปฟันธงขนาดนั้น

แค่ลองศึกษาอาจจะได้แค่ปริญัติ  แต่ไร้ซึงสภาวะธรรมที่จะนำมาอธิบาย

[มังกร]

จักรีหล่อว่ะ ตอบเค้าด้วย
อีก 1 ช.ม. ถ้ายังไม่นอน จะบวกอีกที


สงสัยค่ะว่า  /
เมื่อหลุดพ้นตามหลักพุทธศาสนาแล้วยังจะมีการรับรู้อยู่อีกมั้ย
หรือว่าดับไปเลย ล้างกระดานไปเลย หรือลอยไปลอยมาที่ไหนซักแห่ง แต่ไร้ความรู้สึก

[มังกร]

ก่อนอื่นช่วงแถลงไขให้หน่อยว่า " สัมพัทธ์ " ในที่นี่คืออะไรครับ

ไม่ค่อยเข้าใจดี เลยยังไม่อยากเขียนอะไร

ขออภัยแสนชื่น ผมเพิ่งสังเกตเห็นคำถาม
สัมพัทธ์ในที่นี่หมายความตามที่ตาร่มว่านั่นแหละครับ



//ส่วนอันนี้บอกจักรี

คุณไอน์สไตน์ท่านว่า แสง มีความเร็วไม่สัมพัทธ์กะอะไรเลย
อธิบายง่ายๆประมาณว่า เวลาเราปาลูกหินที่หน้าตลาด
ปกติแล้ว ความแรงความเร็วสูงสุดของเด็กชายภูกระดึง ปาได้สามร้อยกม.ต่อชั่วโมง
แต่ ๆๆๆ ถ้าเด็กชายภูกระดึงปาหินบนรถไฟที่วิ่งด้วยความเร็วเจ็ดร้อยกม. ต่อชั่วโมง
ความเร็วหินนั้นก็จะเป็น สามร้อย บวก เจ็ดร้อย เป็น พันกม.ต่อชั่วโมง

เช่นกัน ถ้านำไปใช้กับรถไฟในอนาคต ความเร็วเจ็ดล้านไมล์ต่อชั่วโมง
ปาหินด้วยชุดไซบอร์กอาร์มรุ่นล่าสุด ปาได้ความเร็วแปดล้านไมล์ต่อชั่วโมงบนรถไฟนั่น

หินก็จะวิ่งด้วยความเร็วสิบห้าล้านไมล์ต่อชั่วโมง

งงไหม

แต่ถ้าคุณเป็แสง คุณไม่ต้องบวก แสงจะเดินทางด้วยความเร็วตัวเองเป็นปกติไม่ต้องไปบวกความเร็วต้น

ดูซิโง่ๆ อย่างผมยังเข้าใจอ่ะครับ ลุงอ๋าห์ ไปเป็นครูเด็กประถมได้เลยนะครับเนี่ย  จริงๆ

ทำให้อยากศึกษาทฤษฏีนี้ขึ้นอีก

ขอบคุณลุงเป็ดที่อธิบายครับ

ถ้าอย่างนั้นผมว่าธรรมะสัมพัทธ์กับคนครับ
เพราะว่าถ้ามองที่จุดประสงค์หรือCore Concept ของธรรมะแล้ว
คือการสร้างความสงบสุขแก่มนุษย์คนนั้น แล้วคนโดยรอบ

ธรรมมะนั้นสอนให้มนุษย์ดำเนินวิธีชีวิต อย่างมีระเบียบแบบแผน
แน่นอนว่าในสมัยก่อนอาจจะยังไม่มีกฎหมายมาควบคุมดูแล
ธรรมมะในสมัยก่อนก็อาจเป็นวิถีการดำเนินชีวิต + ข้อบังคับนิดๆ


ผมตั้งข้อสังเกตุนิดนึงว่าศาสตร์ที่มีอยู่ทุกวันนี้คือการเข้าใจมนุษย์

แพทย์ศาสตร์ = เข้าใจระบบร่างกายของมนุษย์ เพื่อนำมาผ่าตัด สร้างยา บลาๆๆ
เศรษฐศาสตร์ = เข้าใจพฤติกรรมของมนุษย์ ความอยากของมนุษย์ จะได้สร้างวิธีรับมือ (อารมณ์Marketing)
(แนะนำให้ไปหาหนังสือเรื่อง เศรษฐศาสตร์ในกทม เขียนเข้าใจง่าย อธิบายถึงพฤติกรรมของมนุษย์ได้ดีในมุมมองเศรษฐศาสตร์)
ศิลปศาสตร์ = เข้าใจพฤติกรรมการมองเห็น การรับรู้ การเข้าใจของมนุษย์

ธรรมะนั้นอาจจะเป็นอย่างที่บอกคือ เป็นการเข้าใจในธรรมชาติการเป็นอยู่ และธรรมชาติของมนุษย์
เมื่อเราเข้าใจแล้วก็อาจจะทำให้เรายอมรับตกลงปลงใจอะไรได้

แต่ว่าในการรับสารนั้นแต่ละคนมีระดับขั้นของการตีความไม่เหมือนกัน
บางคนอาจตีความไปอีกแบบเหมือนกับนักเรียนอ่านหนังสือสอบ
อ่านเล่มเดียวกัน คนสอนคนเดียวกัน แต่ได้เกรดไม่เท่ากัน

นึกอะไรออกแล้วมาโม้ต่อ

ปล. ขอบคุณลุงอ๋าครับ แต่ถ้าเขียนเป็นตัวเลข 123 จะเข้าใจง่ายขึ้นครับ

[มังกร]

ดูซิโง่ๆ อย่างผมยังเข้าใจอ่ะครับ ลุงอ๋าห์ ไปเป็นครูเด็กประถมได้เลยนะครับเนี่ย  จริงๆ

เข้าใจกันแล้วเหรอ
อธิบายด้วย อยากเข้าใจมั่ง

จบการเสวนาแล้วช่วยสรุปด้วยได้มั้ยคะ
ว่าพี่อ๋าห์เห็นแนวทางคำตอบสำหรับคำถามที่ตั้งอย่างไรบ้าง

[มังกร]

ยังไม่เห็นแนวทางเลยครับ
อธิบายไม่เป็น สงสัยต้องให้แอนหรือเก้อมาช่วยตอบ
อ้อ ณัฐอีกคน


ผมว่าเรื่องนี้มันยุ่งๆเหมือนกะที่แสนชื่นพยายามจะบอก
คือมันก็จริง ที่แต่ละคนตีความต่างกัน
แต่ว่าไปแล้ว ผมก็ไม่ได้ห่วงเรื่องนั้นมาก
เพราะมันตอบกันยาก

แต่ที่ตั้งคำถามนี่ เหมือนๆกับจะให้ช่วยๆกันคิดดูทีรึ
ว่ามีกรณีไหนไหม ที่ธรรมะของพระพุทธเจ้า นำมาใช้ไม่ได้
ทั้งนี้ ไม่มีข้อกำหนดเรื่องเวลา หรืออะไรเลย น่ะครับ

ผมหมายถึงเข้าใจที่ลุงอ๋าห์บอกอ่ะครับ เรื่องกฎสัมพัทธภาพ แต่เข้าใจในแบบที่ลุงห์อ๋าอธิบายนะ แต่เดี๋ยวขขอไปศึกษาเพิ่มเติมอีกที   

 

ที่ผมคิดคือธรรมชาติของมนุษย์พยายามที่จะไขว่คว้าหาความเชื่อบางอย่างที่สามารถเกาะไว้ได้
เพื่อเอาไว้ใช้ในการตัดสินใจ กระทำ บางสิ่งบางอย่าง
และธรรมะก็เป็นไม้ท่อนนึงที่ดูน่าเชื่อถือสามารถเอาเป็นบรรทัดฐานในชีวิตได้
(และก็มีคนไปเกาะกันเยอะพอดู)

จากที่ผมไปคุยมากับพระอาจารย์คือในสุดท้ายแล้วพุทธศาสนา
ก็ยังไม่ได้ไปฟังธงอะไรชัดเจนว่าดีหรือเลว
(อันนี้ผมก็ยังไม่ค่อยเข้าใจดีนะครับอย่าถาม งงๆ ต้องรอกลับไปคุยอีกรอบ)

ผมว่มันก็ยังคงจะไม่ชัดเจนเช่นนี้อยู่ตลอดไปล่ะครับ
แต่ผมว่าในความไม่ชัดเจนมันก็มัความสนุกในตัวของมันเองอยู่
(ถึงำให้เรามานั่งคุยกันในนี้ไง )

เรื่องหนึ่งที่น่าคิดคือ หลักธรรมชั้นสูงหลายๆข้อนั้นไม่ได้จำกัดเฉพาะกับมนุษย์
อย่างหลักไตรลักษณ์ - อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
ว่ากันจริงๆ สามารถใช้อธิบายได้ทุกอย่าง
ลึกลงไปถึงระดับอะตอม โปรตรอน อิเล็กตรอน
(อิเล็กตรอนมีการโคจรเคลื่อนที่ตลอดเวลา จึงมีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา เป็นอนิจจัง)

หรืออีกนัยหนึ่งก็คือ ตราบใดที่ยังมีการเคลื่อนไหว มีการเปลี่ยนถ่ายพลังงาน
ไม่ว่าจะในระดับเล็กจิ๋วอย่างอนุภาค หรือระดับมหภาคอย่างสิ่งมีชีวิต ดวงดาว จักรวาล
หลัก "อนิจจัง" ก็จะยังคงเป็นจริงอยู่เสมอ

อาจมีข้อยกเว้นที่อุณหภูมิศูนย์องศาสัมบูรณ์ (-273 องศาเซลเซียส)
ที่ว่ากันว่าทุกสิ่งจะหยุดนิ่ง ไม่มีอนุภาคใดเคลื่อนที่
แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าสภาวะเช่นนั้นมีจริงหรือเปล่า
และถึงมีจริง ในสภาวะที่ทุกสิ่งหยุดนิ่ง หลักธรรมใดๆ ก็ไม่มีความหมายอยู่ดี

[มังกร]

อะ แล้วเต่าว่าไง

สัมพัทธ์นี่คือการเปรียบเทียบของสองอย่าง
และไม่ว่าจะตีความ "ธรรมะ" ว่าคืออะไร ผมคิดเห็นว่าก็ไม่น่าจะอยู่ในวิสัยที่จะเอาไปเปรียบเทียบกับอะไรนะครับ
ในความคิดผม ธรรมะเป็นวาทกรรมที่แต่ละความเชื่อสร้างพื้นที่ของตนขึ้นมาด้วยจุดประสงค์ที่คล้ายๆ กัน
นั่นคือหลักของการใช้ชีวิต ควบคุม หรือพัฒนาจิตใจไปสู่อะไรบางอย่าง เช่น ความดี การได้พบพระเจ้า หรือนิพพาน

บางทีก็มีการบอกว่าสรรพสัตว์มีธรรมะเช่นกัน ซึ่งตีความได้สองอย่างว่าเป็นการพูดแบบมนุษย์นิยม คือเอาความคิดของคนไปใส่ในสิ่งอื่นๆ
หรือ ทุกสิ่งมีธรรมะอยู่แล้วตามธรรมชาติ เป็นครรลองของโลก
แม้กระนั้นผมก็ไม่ขอสรุปว่าธรรมะจะมีปริมาณ หรือคุณภาพ ที่จะนำไปเปรียบเทียบกับสิ่งอื่นได้


พูดให้เข้าใจง่ายๆ อีกอย่างว่า สัมพัทธ์นั้นเกี่ยวกับความรู้สึกของคนด้วย
ส่วน่ธรรมะอยู่บนพื้นฐานของปัญญาครับ จึงไม่น่าจะสัมพัทธ์กับสิ่งใด





ปล.เ้ข้าฟอนต์ทีนึงก็มีเรื่องให้คุย ผมชอบจังแหะ *-*

อาจมีข้อยกเว้นที่อุณหภูมิศูนย์องศาสัมบูรณ์ (-273 องศาเซลเซียส)
ที่ว่ากันว่าทุกสิ่งจะหยุดนิ่ง ไม่มีอนุภาคใดเคลื่อนที่
แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าสภาวะเช่นนั้นมีจริงหรือเปล่า
และถึงมีจริง ในสภาวะที่ทุกสิ่งหยุดนิ่ง หลักธรรมใดๆ ก็ไม่มีความหมายอยู่ดี

น่าจะเป็นคำตอบของคำถามนี้

สงสัยค่ะว่า  /
เมื่อหลุดพ้นตามหลักพุทธศาสนาแล้วยังจะมีการรับรู้อยู่อีกมั้ย
หรือว่าดับไปเลย ล้างกระดานไปเลย หรือลอยไปลอยมาที่ไหนซักแห่ง แต่ไร้ความรู้สึก

เพราะคงเปรียบได้กับสภาวะนิพพาน ~ สภาวะจิตที่นิ่ง ที่เข้าใจถ่องแท้ถึงสภาวะของกรรม และของการเกิด/ดับ
ซึ่งหากอยู่สภาวะนี้แล้ว จึงไม่น่าจะเกี่ยวข้องหรือสัมพัทธ์กับปัจจัยภายนอกใดๆ รวมทั้งเวลา

บางที กฏทางฟิสิกส์อาจจะเปลี่ยนได้ ในจักรวาลแบบอื่น แบบว่า อะตอมอาจจะไม่เรียงตัวกันแบบนี้ อาจจะเกิดเป็นดวงดาวในรูปแบบอื่น
แต่มันก็ยังยัดลงไปในกฏ ไตรลักษณ์ อันยิ่งใหญ่ได้

คือผมคิดว่า ตัวกฏไตรลักษณ์ มันยังเดินหน้าต่อไปได้ ถึงแม้ว่าจักรวาลจะระเบิด วายวอด หรืออะไรก็ตาม มันก็ยังไม่ขัดกับไตรลักษณ์  ไม่รู้จะทำยังไงให้มันขัดกัน หรือหลุดออกไปจากกรอบนี้ได้

แต่ว่า อริยะชนระดับอรหันต์ สภาวะจิตเขากลับไม่ขึ้นอยู่กับกฏไตรลักษณ์
แปลว่าทุกสิ่งทุกอย่าง สัมพัทธ์ กับกฏของธรรมชาติ ยกเว้นอรหันต์ชนที่ทำตัวเป็นเอกเทศเหมือนกับแสง  ว่าไปนั่น