การเรียน:
สอบเอเน็ทได้คะแนนอังกฤษเยอะมาก!
แต่คณิตถุยชีวิตสุดๆ!
ก็เลยได้มาติดคณะอักษรศาสตร์ มหาลัยศิลปากร ถือเป็นความโชคดีที่สุดครั้งนึงในชีวิตอย่างนึง
เพราะเข้ามาแล้วมีความสุข มีเพื่อนที่ดี รุ่นพี่ที่ดี มีความสุขกับการเรียน การใช้ชีวิต
ก็เลยถือว่าเป็นโชคดี เพราะถ้าเกิดไปติดอยู่ที่อื่น อาจจะไม่มีความสุขเท่าที่นี่ก็ได้
ส่วนเกรดเทอมแรกก็ อืม....
ความรัก:
มีผู้หญิง 4 คนเข้ามาในสายตาผมในปีนี้ (แห้วหมดทุกราย)
คงเป็นเพราะอยากหาใครซักคนมาเป็นกำลังใจ
หรือคอยดูแล คอยกระหนุงกระหนิงแบบที่คนอื่นเค้ามีกันมั้ง ก็เลยมองไว้เยอะซะขนาดนี้
แต่ทุกคนก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีกับผมอยู่
กับบีบีนี่ก็เพิ่งไปติวหนังสือ กินข้าวกันสองต่อสองสองวันติด
(แต่ตอนแรกที่จีบอยู่นี่ไม่เคยไปไหนกันสองต่อสองเลยนะ
)
การเงิน:
รู้สึกว่าตัวเองจะใช้เงินไปกับสิ่งที่ตัวเองชอบเยอะมาก
แต่ก็ไม่ได้ซื้อดะหมดทุกอย่าง จะเลือกเฉพาะที่อยากได้และคุ้มค่าต่อจิตใจจริงๆ
แล้วก็ ไม่ถึงกับขัดสนเลย มีใช้ตลอด ใช้จนเกลี้ยงกระเป๋าแล้วค่อยกดใหม่
หยอดกระปุกไว้ด้วย จนกระปุกเต็มไปแล้วอันนึง เดี๋ยวคงต้องเพิ่มล็อทใหม่
สังคม:
ได้ไปเตะบอลกะฟอนต์ล่ะ
ได้รู้จักกับพี่ๆเกือบทุกคนในนี้หมดเลย ถือว่าเป็นโชคดีอีกอย่างที่ได้เป็นส่วนนึงของที่นี่
และผมก็มีเพื่อนที่ดีมากๆที่คณะ (ไม่นับพวกที่ผมไม่ชอบอ่ะนะ)
มีรุ่นพี่ที่ดี คุยได้ทุกเรื่อง คอยให้คำแนะนำที่ดีกับพวกผมอยู่เสมอ
การงาน:
อยู่ดีๆก็ได้จับพลัดจับผลูไปทำหนังสือฟ้าอักษรของคณะ ซึ่งจริงๆแล้วปีหนึ่งยังไม่ค่อยได้มามีส่วนเท่าไหร่
แต่ผมได้รับมอบหมายให้ทำซะเยอะเลย จนกลายเป็นหนึ่งในนั้นไปแล้ว
นอกจากนั้น เดินถ่ายรูปอยู่ดีๆ เว็บ zest-su.com ก็มาดึงไปเป็นทีมช่างภาพอีกแล้ว
แต่ผมงานก็ไม่ค่อยได้ลงเท่าไหร่ เพราะมักจะไปเป็นลูกมือให้รุ่นพี่อีกคนมากกว่า
ยังไม่พอ ชั้นปีหนึ่งของอักษรก็ใช้ให้เป็นตากล้องชั้นปีอีก
แล้วยังให้ทำวิดีโอเปิดงานแต๊งค์พี่ ซึ่งทำให้ผมไม่ได้นอนไปสามสิบชั่วโมงเต็มๆ
หมดสภาพเลยวันนั้น
แล้วยังมีรุ่นพี่มาจองตัวถ่ายรูปรับปริญญาปีหน้าอีก
แต่ก็มีความสุขครับ ได้ทำในสิ่งที่ชอบอ่ะนะ
หวังว่าวันนึงคงได้ทำงานแล้วมีค่าจ้าง ไปสร้างทุนซื้ออุปกรณ์มาเสริมอาวุธตัวเองบ้างนะ
นึกไม่ออกแล้ว เดี๋ยวมาเพิ่มทีหลัง
