หน้า: 1 2 3 4 5 [6] 7 8 9 10 11
 
ผู้เขียน หัวข้อ: 2551- - FST ฉันจะเขียนถึงเธอ  (อ่าน 48289 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 ขาจร กำลังดูหัวข้อนี้
รออ่านต่อจ๊ะ   ยิ้มน่ารัก
บันทึกการเข้า

เลวยั้นเงา
4. กิ้ว และ แฟน(ผมจำชื่อไม่ได้)
กิ้ว เมื่อแรกเจอก็สนาม หน้า SCB นั่นแหละ
ตอนนั้นกิ้วท้องหมูนุ่มแล้ว กิ้วมาพร้อมกับแฟน
ผมยาว ตี๋และติส และสำคัญกิ้วยังสวย
ผมกับกิ้วมีจุดโยงไม่ไกลกันเลย
เพราะเพื่อนผมดันเป็นลุงของกิ้ว
ดีใจที่กิ้วและแฟนมาในนัดประวัติศาสตร์นั้น
แม้นเราจะไม่ได้พบหน้ากันอีกเลย
แต่ผมก็เอาเรื่องกิ้วที่เอารูปหมูนุ่มมาอวด
ไปบอกลุงเล็กและครูยุ่นเสมอๆ
ลูกกิ้วโตกว่า ลูกลุงเล็กอีกนะ

5. ฟ้าและอู๋
สองคนนี้มาในนั้ดแพ้ 8-1 ที่ปานนาค
มาช้าแล้วเกือบเลิกแล้ว ผมจำไม่ได้ว่า
ได้คุยกะอู๋ไหม แต่คิดว่าไม่น่าได้คุย
จำได้ว่าฟ้าสวัสดีคะ ตอนก่อนกลับ
และรู้สึกว่า จะกลับเชียงใหม่วันนั้นเลย

6. พี่ใหญ่และตั๊ก
ทั้งสองคนนี้ก็มานัดแพ้ 8-1 ที่ปานนาค
มาตอนที่บอลเตะกัoแล้ว ตั๊กพาหุ่นนางแบบ
เดินผ่านหลังประตู ผมมองแล้วก็โอ้โห
กองเชียร์ทีมเราไม่ธรรมดา
พี่ใหญ่ผมไม่ได้คุยด้วยเลย
แต่ได้ข่าวตอนที่แอนมาถามเรื่องรถวีออส
แล้วผมก็ไม่ได้เจอทั้งสองคนอีก
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 18 ธ.ค. 2008, 15:31 น. โดย นาย ภาณุพันธุ์ » บันทึกการเข้า

7. พี่หน่อย
ผมเจอพี่หน่อยนัดแรก ที่ปานนาค
นัดแพ้ 8-1 ผมก็ไม่รู้หรอกว่าคนที่เห็นนั่นคือพี่หน่อย
พี่หน่อยมาจอดรถไม่ไกลผม มากับเอ้(คนนี้มานัดเดียวหาย)
เล่นจนบอลจบเราแพ้เป็นสถิติ ผมก็ยังคิดว่า
คนที่ผทเห็นเป็นแฟนพี่ขจร คิดอยู่แบบนั้น
จนมารู้ตอนนัดที่สนามไม้เอกว่า คนที่คิดนั้นคือพี่หน่อย
ไม่ใช่แฟนพี่ขจร
และก็เหมือนคนอื่นๆ ผมได้คุยกะพี่หน่อยน้อยมาก
ล่าสุดพี่หน่อยไปนัดที่เล่นกับเพื่อนผม
โดยผมเอาหนังสือพี่กนก ที่พี่หน่อยฝากซื้อไปด้วย
ก็ได้แต่ยิ้มกันสามวินาที แล้วก่อนกลับก็ยิ้มอีกสองวินาที
ไม่น่ามากไปกว่านั้น
ถ้าพี่หน่อยว่างบ้าง พี่ไปดูบอลอีกนะครับ
เสียดายที่พี่กนกยังไม่หายเจ็บ
ถ้าเขาหายแล้วไม่แน่ผมอาจจะชวนพี่กนกมาเตะบอลด้วยสักนัด
บันทึกการเข้า

8.จ่าเจฟ
จ่ามานัดเดียว นัดที่เล่นกันเอง
จ่ามาในชุดเก่ง คือกางเกงทหารนั่นแหละ
มาช้า และมาแล้วก็เอาแต่ถ่ายรูป
ผมเคยเจอเจฟ ก่อนหน้านั้นที่ตึกเนชั่น
เจฟมาเอาตุ๊กตาลิง สงสัยเอาไปฝากแฟน
และนัดที่ซ้อมกันเอง ผมยุให้เจฟมายืนประตู
และผมก็ยิงเจฟด้วย
จริงๆกะจริงให้โดนตัว(ฮา)
แต่มันดันเข้า
ไว้เจฟว่าง เจฟแวะมาอีกนะครับ

9. เฟิร์น
ผมเจอเฟิร์น ที่สนามแอ็คอาร์ตเป็นสนามฟุตซอล
นัดนั้นแอนและโบว์ไม่ได้มาเพราะ น้องชายแอนเสียชีวิต
ผมไม่รู้หรอกว่า สาวใส่แว่นนี่คือใคร
จนเล่นเสร็จ ผมอาบน้ำเสร็จ มาเจอเฟิร์นตรงร้านขายน้ำ
ที่หน้าสนาม เฟิร์นแวะมาทัก ผมก็ไม่รู้หรอกคือใคร
แต่ผมก็ยิ้มกว้างและคุยด้วยเหมือนรู้จักกันมาสองชาติ
เฟิร์นติดรถผมไปลงหน้าโรงเรียนผมด้วย
แล้วผมก็ไม่ได้เจอเฟิร์นอีก หวังไว้ว่า
อาจจะมีบางนัดถ้าเฟิร์นว่าง ก็แวะมาดูบอลบ้างนะครับ
บันทึกการเข้า

หนูมาช่วยคั่นค่า  + รออ่านด้วย   เกย์ออก
บันทึกการเข้า

เลวยั้นเงา
23.หนุ่ม
ทิดหนุ่ม เป็นคนแรกที่ผมเจอในบอร์ดฟอนต์
ผมไปยืนเก้ๆ กังๆ ที่สนามหน้า SCB
โทรหาจักรี จักรีก็ไม่รับ เห็นคนหน้าหล่อ
เดินมาเก้ๆ กังๆไม่แพ้กัน เห็นปุ๊บยกมือไหว้ผม
ถามไถ่ก็รู้ว่าเดินทางมาจากอยุธยา มาเพื่อเตะบอล
ผมก็โอ้โห อ๊าหา มาไกลชิปหอย
จิตใจของนักเตะทีมนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ
หนุ่มก็คืออีกหนึ่งในเรื่องราว ที่น่าจะเล่าขาน
ได้เรื่อยๆเมื่อมีนักเตะใหม่ๆมาสมัครเล่น
ว่าดูสิๆ เขามาไกลนะ บ้าได้ที่ไหมละ

หนุ่มยิงลูกสวยงาม 1 ลูกในนัด
ที่เสมอ 4-4 ที่ไม้เอก
และนับจากนัดนั้นเป็นต้นมา
ยังไม่เคยยิงอีก
นัดหน้า คงถึงเวลาของหนุ่มแล้ว

ขอบคุณพี่โอ๋ครับ +ทุกๆดาวขึ้น

ตอนนี้ย้ายมาศาลายาแล้วครับ
ไกลอยู่แต่ก็จะพยายามไปเตะทุกนัดครับ ถ้าไม่ติดขัดอะไร
เพราะเตะบอลกับ FST แล้วมันสนุกครับ
นักเตะก็เป็นกันเองทั้งนั้น ไม่มีใครถือตัว อวดสรรพคุณ
กองเชียร์นี่ก็ใจจริงๆครับ

 เจ๋ง
บันทึกการเข้า

Reading Learning & Sharing
10. นัท
นัทเป็นมาสคอตด้วย แต่ผมก็ไม่รู้ที่มาที่ไปของปลาหมึกเท่าไหร่
ตอนจักรีทำและบอกว่าเป็นหมึก ผมก็เอาวะหมึกก็หมึก
นัดแวะมาดูนัดแรกด้วย และเข้าไปช่วยตอนจักรีเป็นตะคริว
พอนัทวิ่งไปตะคริวของจักรีก็หาย
พอพูดถึงตะคริวผมก็คิดว่านี้แหละคือพัฒนาการของทีมเรา
ตอนนี้ทีมเราไม่เป็นตะคริวกันอีกแล้ว
อาจจะเพราะเกรงใจกลัวนัทต้องเหนื่อยไปปฐมพยาบาล
อีกครั้งที่ผมจำนัทได้แม่นยำคือนัดที่เราแพ้ 5-0 ต่อมาสด้า
เสียงนัทเชียร์ข้างสนามดังมาก และมีเรียกชื่อผมด้วย
วันนั้นผมป่วยหนักมาก แฟนนั่งเป็นห่วงอยู่ข้างสนาม
ผมได้ยินเสียงตะโกนเชียร์ผมก็กัดฟันเล่นเต็มที่
คิดเอาว่าเมื่อลงไปแล้ว จะเป็นตายช่างยายแม่มมันเถอะ
แต่พอป่วยหนักจริงๆ ก็คิดว่า กูหนอไม่น่าเลย
แต่ก็ขอบใจนัทมากที่ตะโกนเชียร์ จนผมมีแรงฮึด

นอกสนามผมไม่ได้คุยกะนัทเท่าไหร่
เหมือนที่ไม่ได้คุยกะคนอื่นๆ นั่นแหละ
เพราะพอเลิกผมก็จรแวบหาย
ได้คุยเยอะหน่อยก็เป็นที่อโคจร ร้านตักสุรา
ไม่รู้เมื่อไหร่ จะได้นั่งล้อมวงและได้พูดคุย
เป็นจริงเป็นจังสักหน แต่ก็ช่างมันเถอะ
คนเราเอาอะไรมากำหนดไม่ได้
เจอกันอีกนะ ถ้านัทว่างและสะดวก
อย่าพลาดไปดูบอลอีก ไม่แน่หรอกวันนึง
เราอาจจะชนะบ้าง
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 18 ธ.ค. 2008, 15:53 น. โดย นาย ภาณุพันธุ์ » บันทึกการเข้า

 เหลือบ  แหม ยังอุตส่าห์จำได้

นัทหมายถึงเรื่องตะคริวนะคะ   กร๊าก



ถ้าหนูไม่ขี้เกียจ หรือ ไปสิงตามร้านเหล้า หนูจะตามไปเชียร์ค่ะ

สาเหตุที่หนูไม่ค่อยได้ไป

1. ตังค์หมด (ยอมรับสารภาพซึ่ง ๆ หน้า)
2. กลับบ้าน
3. ขี้เกียจ    กร๊าก


ขอบคุณพี่โอ๋ที่เขียนถึงค่ะ 
ทีมเราเหมือนเป็นลูกนกค่ะพี่โอ๋ 
แม้จะยังไม่แข็งแรง แต่พร้อมออกบินสู่โลกกว้างเสมอค่ะ   ยิ้มน่ารัก
เพราะฉะนั้น  ไม่นัดไหนก็นัดหนึ่ง
เราต้องชนะบ้าง!!! 
บันทึกการเข้า

เลวยั้นเงา
ตามมาอ่านครับ (แอบอ่านมานานละ)  ฮี่ๆ

ครับ ผมเจอพี่โอ๋ครั้งแรกนู้นก็ประมาณปลายเดือนมีนาคมปีนี้ล่ะครับ แวะไปตึกเนชั่นไปรับลิงก่อนที่ลงไปทุ่งสงในตอนเย็น ขอบคุณสำหรับมื้อกลางวันวันนั้นด้วยครับพี่  กรี๊ดดดดด (จะ 9 เดือนละเพิ่งจะมาขอบคุณ  กร๊าก) ตอนนี้ก็ไม่ได้เจอพี่โอ๋นานแล้วด้วยครับ เนื่องจากระยะทางจากบ้านมาสนามและเวลาที่ไม่เอื้ออำนวย  ไหว้ +

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 18 ธ.ค. 2008, 16:25 น. โดย โทนี่ จ่า » บันทึกการเข้า

วาว วาว เสียงรถไฟแล่นไปฤทัยครื้นเครง
ผมฮาตรง

10. นัท
นัทเป็นมาสคอตด้วย แต่ผมก็ไม่รู้ที่มาที่ไปของปลาหมึกเท่าไหร่
ตอนจักรีทำและบอกว่าเป็นหมึก ผมก็เอาวะหมึกก็หมึก
นัดแวะมาดูนัดแรกด้วย และเข้าไปช่วยตอนจักรีเป็นตะคริว
พอนัทวิ่งไปตะคริวของจักรีก็หาย
พอพูดถึงตะคริวผมก็คิดว่านี้แหละคือพัฒนาการของทีมเรา
ตอนนี้ทีมเราไม่เป็นตะคริวกันอีกแล้ว
อาจจะเพราะเกรงใจกลัวนัทต้องเหนื่อยไปปฐมพยาบาล

อีกครั้งที่ผมจำนัทได้แม่นยำคือนัดที่เราแพ้ 5-0 ต่อมาสด้า
เสียงนัทเชียร์ข้างสนามดังมาก และมีเรียกชื่อผมด้วย
วันนั้นผมป่วยหนักมาก แฟนนั่งเป็นห่วงอยู่ข้างสนาม
ผมได้ยินเสียงตะโกนเชียร์ผมก็กัดฟันเล่นเต็มที่
คิดเอาว่าเมื่อลงไปแล้ว จะเป็นตายช่างยายแม่มมันเถอะ
แต่พอป่วยหนักจริงๆ ก็คิดว่า กูหนอไม่น่าเลย
แต่ก็ขอบใจนัทมากที่ตะโกนเชียร์ จนผมมีแรงฮึด

นอกสนามผมไม่ได้คุยกะนัทเท่าไหร่
เหมือนที่ไม่ได้คุยกะคนอื่นๆ นั่นแหละ
เพราะพอเลิกผมก็จรแวบหาย
ได้คุยเยอะหน่อยก็เป็นที่อโคจร ร้านตักสุรา
ไม่รู้เมื่อไหร่ จะได้นั่งล้อมวงและได้พูดคุย
เป็นจริงเป็นจังสักหน แต่ก็ช่างมันเถอะ
คนเราเอาอะไรมากำหนดไม่ได้
เจอกันอีกนะ ถ้านัทว่างและสะดวก
อย่าพลาดไปดูบอลอีก ไม่แน่หรอกวันนึง
เราอาจจะชนะบ้าง

 คริคริ
บันทึกการเข้า

nuugo.blogspot.com
instagram.com/nuugo
สนใจเป็นไม๊ล๊า พี่โก้   ลันล้า








 ชิ
บันทึกการเข้า

เลวยั้นเงา
เสียดายจริงๆ นะที่ไม่ได้เป็น ไม่งั้นคงมีคนมาช่วยปฐมพยาบาล
แต่ดีใจจริงๆ ที่เลิกเล่นบอลไปก่อนหน้าแล้ว

 แป่ว
บันทึกการเข้า

nuugo.blogspot.com
instagram.com/nuugo
แหมะ หัวหน้าใครเนี่ยเขียนซะซึ้งชมัด  ฮือๆ~
+ ให้เป็นกำลังใจครับ

แอบเขียนถึงพี่โอ๋บ้าง
จำได้ว่า นัดที่สอง ช่วงนั้นจำได้ว่าบ้าเตะบอล จึงได้มีโอกาสไปเตะกับ FST เพราะการชักชวนของคนที่นั่งเยื้องด้านหลังผม
นึดแรกที่ไปก็ สนามปานนาค นั่นแหละ จำได้ว่าเป็นการแข่งครั้งที่ 2 ของ FST
นัดนั้นไป จะบอกว่า ผมไม่รู้จักใครเลย นอกจากพี่โอ๋  กร๊าก
ตอนนั้นใช้ชื่อ ป้าชอย เป็นนัดแรกที่ได้เตะกับ FST สนุกมากครับ
นัดนั้นได้ ตีลังกาเตะไปทีนึง และเป็นนัดทีทุกคนเริ่มแซวเรื่อง ใครมันสั่งข้าวผัดปู
เริ่มเป๋ๆ
เวลาพี่โอ๋เล่นบอล เท่มากเลย
ชอบร้องโหวกเหวก โวยวาย ให้คู่ต่อสู้กลัวหรือว่าตกใจ
จำได้ว่ามีนัดนึงที่พี่โอ๋ตะโกนใส่โกลด์จน โกลด์รับพลาด  ฮิ้ววว
ขอบคุณที่ชวนผมมาเตะบอล และรู้จักกับ FST และเพื่อน ๆ ใน f0nt ครับ
บันทึกการเข้า

พี่โอ๋



"รักพี่โอ๋ค่ะ"   ยิ้มน่ารัก
บันทึกการเข้า

เลวยั้นเงา
 ยิ้มน่ารัก

พี่ยังไม่เป็นตะคริวนะ
555

เออปลายเดือนมกรา เราจะมีนัดการกุศลนัดนึง
แอบๆ บอกกันก่อน อย่าลืมมากันนะ

ผมพักก่อน
ชักเมื่อย จิ้มเยอะจัด
ยังไม่หมดนะครับ
บันทึกการเข้า

หน้า: 1 2 3 4 5 [6] 7 8 9 10 11
 
 
Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006-2007, Simple Machines | Thai language by ThaiSMF Valid XHTML 1.0! Valid CSS!