หน้า: 1 2 3 4 5 6 7 8 [9] 10 11
 
ผู้เขียน หัวข้อ: 2551- - FST ฉันจะเขียนถึงเธอ  (อ่าน 48275 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 ขาจร กำลังดูหัวข้อนี้
ขอบคุณบุ๋มที่เขียนถึง
และ โบว์
มีลูกก่อนค่อยเจรจากัน  ยิ้มน่ารัก
บันทึกการเข้า

เห็นลเฮียบักซ์ แว้บๆ
สนใจเขียนถึง น้องๆ มั่งมั้ยครับ

จากการเป็นผู้รักษาประตู น่าจะเห็นอะไรๆ เยอะกว่าทุกคน  กรี๊ดดดดด
บันทึกการเข้า
ยังพยายามเรียบเรียงอยู่  จริงๆก็นึกไม่ค่อยออก เพราะไปก็มักจะไม่ค่อยคุยกับใคร  แล้วยังไปแค่ไม่กี่ครั้ง

แต่ก็จะอยากจะเขียนบันทึกไว้หน่อยเหมือนกัน  ว่าผมเองก็เป็นหนึ่งในสมาชิกของ FST

รอหน่อยแล้วกันครับ   ฮิ้ววว

ปล.ส่วนมากผมจะจำสมาชิกไม่ค่อยได้  เอาเท่าที่รู้จักและจำได้ก็แล้วกันนะครับ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 19 ธ.ค. 2008, 09:18 น. โดย ลุงบักซ์ เค » บันทึกการเข้า

โฮ๊ะ  โฮ๊ะ  โฮ๊ะ  โฮ๊ะ
รับทราบครับ รออ่าน  กรี๊ดดดดด
บันทึกการเข้า
7. พี่หน่อย
ผมเจอพี่หน่อยนัดแรก ที่ปานนาค
นัดแพ้ 8-1 ผมก็ไม่รู้หรอกว่าคนที่เห็นนั่นคือพี่หน่อย
พี่หน่อยมาจอดรถไม่ไกลผม มากับเอ้(คนนี้มานัดเดียวหาย)
เล่นจนบอลจบเราแพ้เป็นสถิติ ผมก็ยังคิดว่า
คนที่ผทเห็นเป็นแฟนพี่ขจร คิดอยู่แบบนั้น
จนมารู้ตอนนัดที่สนามไม้เอกว่า คนที่คิดนั้นคือพี่หน่อย
ไม่ใช่แฟนพี่ขจร
และก็เหมือนคนอื่นๆ ผมได้คุยกะพี่หน่อยน้อยมาก
ล่าสุดพี่หน่อยไปนัดที่เล่นกับเพื่อนผม
โดยผมเอาหนังสือพี่กนก ที่พี่หน่อยฝากซื้อไปด้วย
ก็ได้แต่ยิ้มกันสามวินาที แล้วก่อนกลับก็ยิ้มอีกสองวินาที
ไม่น่ามากไปกว่านั้น
ถ้าพี่หน่อยว่างบ้าง พี่ไปดูบอลอีกนะครับ
เสียดายที่พี่กนกยังไม่หายเจ็บ
ถ้าเขาหายแล้วไม่แน่ผมอาจจะชวนพี่กนกมาเตะบอลด้วยสักนัด

+ ให้ค่า
เห็นง่วนกับการเตะบอล  วางแผนกับลูกทีม  ไม่รู้จะชวนคุยยังไง
บันทึกการเข้า
ผมเขียน FST ถึงทุกคนในความทรงจำ
หมดแล้ว มันอาจจะไม่ใช่ทั้งหมด อาจจะแค่เศษเสี้ยว
ความทรงจำ บางครั้งในความคิด ความทรงจำ
ก็ไม่สามารถถ่ายทอดกลั่นออกมาเป็นตัวหนังสือ
ได้ครบถ้วนกระบวนความ ผมอยากเก็บบรรยากาศ
ทุกวินาทีที่พบ ทุกๆ เรื่องราวที่เจอ
แต่แค่เวลาผ่านไปปีเดียวเรื่องเมื่อครั้ง
ที่เกิดตอนต้นปีก็เลือนเสียแล้ว หลายคนหลายครั้ง
ผมจำไม่ได้ว่าเขามาให้เราเจอตอนไหน

FST มีค่าทางจิตใจต่อผมมาก
แฟนผมไม่เคยถามและสงสัยอะไร
เมื่อผมบอกว่าผมจะไปเล่นฟุตบอล
และเมื่อผมบอกแก่เธอว่า FST นี้พิเศษกว่าทุกทีมนะ
แรกเริ่มเขาไม่เข้าใจนักว่าพิเศษแบบไหน
ก็นัดแรกแพ้ตั้ง 8-1 (ผลนัดนี้เขาตกใจมาก
เพราะชีวิตผมไม่เคยแพ้เยอะชนาดนี้)
แต่เมื่อวันนึง เขาได้มานั่งดูแล้วก็เข้าใจได้
ว่าทำไมผมถึง ตาลีตาเหลือกพยายามมาเล่นให้ได้
มาให้ครบทุกครั้งที่  FST มีแข่ง
ขนาดผมป่วย ป่วยจนไม่มีแรงแม้เดินจากที่จอดรถเข้าบ้าน
ป่วยจนไม่มีแรงสอนเด็กๆ ผมก็รู้ตัวเองว่าการป่วยหนนี้
ไม่เหมือนทุกครั้ง และมีโอกาสน่าจะหนัก
แต่ผมก็ดื้อ จะมาเล่นให้ FST ให้ได้
แล้วนัดนั้นก็แพ้ไป 5-0 ผมยังวิ่งและวิ่งและวิ่ง
แล้วตะโกนและตะโกนและตะโกนอยู่แบบนั้น
ยังจำได้ว่านัดนั้น ล้มหัวฟาดพื้นด้วย
คู่แข่งสกัดรุนแรงเป็นแค่ส่วนนึง
แต่ผมเองทรงตัวไม่ได้เพราะพิษไข้ส่วนนึง

2551 กำลังเดินทางจากไปในไม่กี่วันข้างหน้า
จากกันแล้วก็จะไม่กลับมาอีก คงเหลือแต่เรื่องราวว่า
ครั้งนึงเคยมีปี 2551 และปีนั้น FST ได้ลงสนาม
แทบทุกเดือน และผมเองได้ร่วมสนุกสนานไปด้วย

ในปีหน้า ผมอาจจะไม่มีเวลาว่างแบบปีนี้อีก
ช่วงมีนาเป็นต้นไปผมคงวุ่นวายกับกิจธุระส่วนตัว
แต่ผมจะ พยายามมา มาให้ได้ ทั้งๆที่ดูแววแล้วไม่น่าเป็นไปได้
แฟนผมบอกว่า เล่นเสียให้เต็มที่นะ
เพราะเมื่อโรงเรียนเปิด ผมจะไม่ว่างอีกต่อไป
ผมฟังแล้วก็ทำเป็นไม่สน แต่ใจก็คิดว่า
ก็คงต้องแบบนั้น

อีกสองเดือนข้างหน้า
ถ้าเป็นไปได้ผมอยากเล่นทุกอาทิตย์กับ FST
แต่คงเป็นไปไม่ได้ เอาเป็นว่า
เรามาสนุกกันอีกตามแต่เวลา เอื้ออำนวยนะครับ


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 19 ธ.ค. 2008, 09:31 น. โดย นาย ภาณุพันธุ์ » บันทึกการเข้า

ครับ หมีโหด~


มาแก้เพิ่ม
พี่โอ๋พิมพ์มาตั้งยาวแหนะ


สองเดือนจากนี้  ระยะเวลาก็พอๆ กับพี่โอ๋
ผมอยากเล่นกับที่นี่ให้บ่อย ให้ทุกอาทิตย์เหมือนกัน
ถึงแม้มันจะมีงานมากมายก็เถอะ

หลังจากปีใหม่ไปอีกสองเดือน
ผมเองก็ไม่รู้จะอยู่ที่ไหนเหมือนกัน
อนาคตเดายากนัก

ผมจึงอยากเล่นกับที่นี่ให้คุ้มที่สุด
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 19 ธ.ค. 2008, 09:35 น. โดย เจี้ยม » บันทึกการเข้า

ขอขอบคุณมา ณ โอกาสนี้
 ฮือๆ~ ปีหน้าสมาชิกหายไปหลายเลยนะ

อาจจะรวมถึงตูด้วยก็ได้
บันทึกการเข้า

อ้าว  โวย
บันทึกการเข้า
ยังไม่ได้กำหนดชีวิตตัวเองเท่าไหร่

ว่าจะสมัครงาน หรือว่ากลับไปเฝ้าร้านที่บ้าน  เศร้า
บันทึกการเข้า

อ้าว คนติดรถระแวกบางนา หายไปอีกสอง  ฮือๆ~
บันทึกการเข้า

FST จะขายนักแตะเยอะเหรอเนี้ย  ฮือๆ~
บันทึกการเข้า

콧대가 당신을 사랑
16. เกด
หนเดียวที่เจอเกด ก็เป็นหนที่เจอเฟิร์น
แต่เกดผมเห็นก็รู้ว่านี่เกด
เกดไปนั่งดูบอลอย่างน่าสงสาร
ผมเองสงสารเพราะคิดว่าไม่สนุกแน่นอน
เพื่อนคุยก็มีน้อย คุยกันเองสองสามคน
ไปสักพักน่าจะหมดเรื่องคุย
เกดเอามือถือถ่ายรูปนักบอล
มาสองสามรูปทุกรูปเบอลหมดเลย
แต่ผมก็ขอเก็บไว้เป็นเครื่องยืนยันว่า
ครั้งนึงเราเคยเจอกัน
เกดติดรถผมไปลงที่หน้า SCB
แล้วผมมาเจอเกดอีกหนที่งานโบว์-แอน
มาเจอในมาดนักร้องเสียงดี
ผมยังแอบคิดว่าเกด อาจจะมาอยู่ข้างสนามอีก
แต่นั่นอาจจะเป็นไปไม่ได้ ไม่เป็นไร
ถ้ามีโอกาสคงได้เจอกันข้างสนามอีก


ขอบคุณค่ะลุงโอ๋  ไหว้

เกดเคยไปสองครั้งต่างหาก แต่หลังๆไม่ได้ไปเลย

แต่เวลาดูบอลก็สนุกค่ะ แต่วันที่เจอลุงโอ๋วันแรกนั้น (ที่ไปกับเฟิร์น) กองเชียร์น้อยไปหน่อย

และไม่ค่อยรู้จักนักบอลเท่าไรแต่ก็เข้าไปคุยบ้าง ตามๆเฟิร์นไป เฟิร์นคุยเก่งน่ารักดี

จนแทบจะแอบกินส้มตำของคนที่นั่งข้างๆไปแล้ว แต่สนุกค่ะ

หลังๆเกดห่างหายไปงานเ้ข้าบ้างไปเที่ยวบ้างเลยไม่ได้แวะเวียนมา

แต่ก็เป็นกำลังใจให้ ทีมอยู่นะคะ FST สู้ๆ  (แจ๋ว แจ๋ว)
บันทึกการเข้า

กินทุกอย่างยกเว้นต้นหอมค่ะ
ครั้วที่สองวันฝนตกป๊ะ งง
บันทึกการเข้า

วันที่พี่โบว์พี่แอนไปด้วย วันนั้นเล่นกับทีมไรน๊า ที่เค้าเล่นแรงๆ มาสด้ารึเปล่า

จำวันไม่ได้แล้วแฮะ จำได้ว่าวันนั้นเกดใส่เสื้อสีชมพูมัดผม

 
บันทึกการเข้า

กินทุกอย่างยกเว้นต้นหอมค่ะ
หน้า: 1 2 3 4 5 6 7 8 [9] 10 11
 
 
Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006-2007, Simple Machines | Thai language by ThaiSMF Valid XHTML 1.0! Valid CSS!