เล่นด้วย ชอบรูปนี้ยังไงไม่รู้
ไม่ได้ดีเด่อะไร ออกจะธรรมดาทั่วไปด้วยซ้ำ
แต่ชอบมาก หาต้นฉบับไม่เจอแล้ว มีแต่ขนาดน้อยๆจากไฮไฟ้
น้ำตาหยดเดียวของเด็กดำผมชอบดูเวลาเด็กดำร้องให้
ไม่มีเหตุผลอะไรรองรับ นอกจากชอบ
ถึงแม้ทุกครั้งที่เจอ ใจมันอยากจะแหย่ให้พวกเขาร้องให้
แต่พอเหลียวไปเห็นหน้าตาถมึงทึงของผู้ปกครองร่างยักษ์
ก็ต้องยกเลิกความคิดทุกครั้ง วันนี้ตอนบ่าย ขณะยืนรอรถเมล์
และกล้องป็อกแป็กนั่นบังเอิญติดมือผมมา โชคก็เข้าข้าง
เด็กน้อยทำหน้าเบ้ แล้วน้ำตาเขาก็ไหล
พระเจ้าช่วย ผมชอบเด็กดำร้องไห้จริงๆ
