ของผมตอนนี้เส้นตายอยู่ที่ หลังเมษายน
ไม่แน่
จะลองเลือกทาง 1 ก่อนแล้วดูก่อนก็เป็นข้อ 2
จริงๆกะฟอนต์คุยเรื่องเต็มๆเลยก็ได้เนอะ
- ผมไม่ได้เรียนมหาลัย จบม.6 แล้วมาช่วยงาน อาสาสมัครที่วัด // จริงๆที่วัดจะอนุญาตเฉพาะคนจบ ป.ตรี
- กะว่ามาช่วยสักพักแล้วออกไปเรียนต่อ
- ผมเป็นคนบุกเบิกทำ animation flash ในวัด แล้วงานก็ hot มากๆ จนได้รับอนุญาตให้อยู่ได้เป็นกรณีพิเศษ
- หัวหน้าคนที่ช่วยเรื่องให้ผมอยู่ได้ติดภารกิจพิเศษ ไปอยู่ที่อื่น
- หัวหน้าคนใหม่ ไม่ชอบขี้หน้าผม เอาเปรียบในการทำงาน
- โดนหัวหน้าฟ้องกับต้นสังกัดใหญ่เอาเรื่องผม
- บัดซบ เลยโดดงานไปทำงานกับที่อื่น
- ย้ายหน่วยงาน รอพิจารณาว่าจะเอายังไงดี
- ทางผู้ใหญ่ในวัด+ที่บ้าน ให้บวช+เรียนสายพุทธศาสตรบัณฑิต
- ไม่ได้ซีเรียสเรื่องบวช แต่เซ้งเรื่องเรียน เพราะผมมันสาย เด็กนิเทศ ทำงานด้านนี้มาตลอด จะให้ไปเรียนสายพุทธศาสตร์ -..-
- จริงๆมีสาย พุทธศาสตร์การเผยแผ่ ก็คือ พุทธศาสตร์+นิเทศ แต่ผมมองว่าถ้าอยากให้เรียนจริงๆไปเรียนข้างนอกก่อนแล้วมาบวชดีกว่า
- เล็งไว้ ม.กรุงเทพ หรือ ม.อะไรก็ได้ที่มันมีเกี่ยวกับถ่ายรูป
- กะจะทำงานกับที่วัดไปด้วย+เรียนไปด้วย // ตอนนี้ก็ทำงานอยู่ที่วัดอยู่แล้ว
- อยากถ่ายรูป + ช่วยงานวัดไปด้วย ไม่ได้บวชไม่เป็นไร
- ถ้าไม่ได้เรียน ก็จะทำงานด้านถ่ายรูป+ช่วยงานวัดอยู่ดี
- ถ้าเรียนจบป.ตรี ก็จะมาบวชช่วยงานอยู่ดี แต่ที่บ้านดันงี่เง่า ไม่เข้าใจ
- เป็นอาสาสมัครอยู่ที่วัด ที่บ้านปลื้มมาก เพราะไม่ต้องเปลืองเงินเลี้ยงดู // ผมเกลียดพ่อ+แม่(เลี้ยง)มากไม่ติดว่าบาป ก็ด่าไปแล้ว
- ไม่มีเงิน ไม่มีกล้อง
- อยากถ่ายรูปจริงๆ แต่กังวลเรื่องฝีมือ และอุปกรณ์ เพราะฝีมือก็งูๆปลาๆ+ทุนไม่มี
ประมาณนี้มั่งครับ
โอว ปั่นกันกระจุย มีคนตัดหน้าคุณตั้ง 15 คนแน่ะโอ้วววว
สมมติถ้าผมเป็นชาร์ป และชาร์ปคือคนที่โตมาแบบ ผมนะครับ
ผมจะ(นี่คือการสมมตินะๆ
)
ผมจะเรียน คือยังไงผมก็จะเรียน
แล้วถ้าเรียนแล้วไม่มีคนส่งเสีย
ผมก็ยังจะเรียน นั่นแหละ ผมจะหาตังค์เอง
และ ถ้า ม.กรุงเทพมันแพงไป ผมก็จะมองไป ม. อื่นๆ
กรองออกเป็นชั้นๆไป ในความเป็นได้
และ หมุดที่ตอกไว้คือ
ผมจะเรียน- ก็ได้ช่วยวัด
- ก็ได้เรียน
- แต่ดูเหมือนดึงดัน ดื้อๆ แปลกๆ
แต่ถ้าผมเลือกผมเลือกเท่านี้นะ
ปัจจัยอื่นผมไม่ค่อยเอามาคิดเลย(นี่อาจจะเป็นจุดไม่ดีเท่าไหร่)
เวลาผมคิดอะไร ผมเอาที่หมาย วางไว้แล้วลงมือกระทำในสิ่งนั้น
ให้ไปถึง แต่นี่เป็นผมนะ โตมาแบบผม โดนเลี้ยงมาแบบผม
สภาพแวดล้อมเราต่างกัน มุมคิดก็จะแผกกันไป
ส่วนข้อกังวล
- อยากถ่ายรูปจริงๆ แต่กังวลเรื่องฝีมือ
และอุปกรณ์ เพราะฝีมือก็งูๆปลาๆ+ทุนไม่มี
ผมไม่มีคำแนะนำอะไรมากหรอก
เพราะผมผ่านการกังวลมาเยอะไปหมด
สุดท้ายก็ได้แต่กังวล โดยไม่ได้ทำอะไร
ฉะนั้น เมื่อผ่านจุดวิตกกังวลมาได้แล้ว
ผมเลยลงมือทำอย่างรอบคอบก่อน
เมื่อกังวลอีกก็ คิดว่า เราทำดีที่สุด ที่สุด ที่สุด
ให้ได้ก่อน ถ้ายังเป็นกังวลอีก ก็ค่อยหาทางแก้ไข
อนาคตไม่เคยมีใครมองเห็น แต่อดีตสามารถทำนายอนาคตได้บ้าง
ต้องลองครับ
