"ลมร้อนไม่ลอยขึ้นสูง" ผิดหลักวิทยาศาสตร์
แต่ถูกหลักภูมิศาสตร์ และไสยศาสตร์ มาก
ตัวแปรมีเยอะ เกินกว่าที่จะบรรจุลงในประโยคสั้น ๆ
..
สิบสามค่ำ ก่อนวันมาฆบูชา
ผมไหลไปสัมผัสลมหนาว
อาจจะเป็นลมหนาวปลายริ้ว
ที่ริมน้ำโชงชายแดนตะวันออก
กิเลสร้อนๆ และการพานิชย์ลอยตลบอบอวล
ที่ฐานพระธาตุพนม รูปแบบหรือเนื้อหา ?
ผมเบื่อการทำบุญแบบนั้น
แค่แว้บเดียวเท่านั้น ผมรู้สึกร้อน
นี่ไม่ใช่ การบูชาที่ผมคุ้นเคย
..
การทำบุญ ถ้าจะบอกว่าอยู่ที่ใจ
ถ้าเป็นแบบนั้น แปลว่าพูดไม่ครบ
บุญ ควรจะอยู่ในทุกสิ่ง ไม่แบ่งแยก
ทั้งร้อน หนาว ดิน น้ำ ลม ไฟ และ หัวใจอันสงบ
นั่นทำให้ผม กลับบ้าน ทันที ..ผมจะมาใหม่
ไม่ว่าพระจันทร์จะแหว่งหายไปหรือไม่
ไม่ว่า ลมหนาวจะลาจากไป นานแค่ไหน
ธาตุพนมเคยสวย สงบกว่านี้
ผมจะกลับไปอีก เมื่ออดีตย้อนคืน