ลมหนาว ริ้วน้อย

[มังกร]

รูปลองกองกะเงาน่ารักจริงๆ ..
เดี๋ยวนี้ลุงกำนันถ่ายรูปหวานขึ้นเรื่อยๆ..

 

รูปเป็นภาพนิ่งของสายตา ณ เวลาหนึ่ง
ดวงตาเป็นหน้าต่างของความหวานทั้งมวล
เราสังเคราะห์ความหวานที่กระจายกว้างได้
ด้วยการเบิกถ่างเครื่องรับรู้ ให้โตขนาดเท่าไข่ห่าน
..
อันที่จริง รูปที่ไม่ค่อยเอามาลง จะมีความหวานสูงมาก
ระดับน้ำตาลในดวงตาจะไหลเยิ้มนอง อาบแก้มสองข้าง  >>

Mirror 


ตาดำโตนะคะ 

พยายามจะให้เป็นการ์ตูนญี่ปุ่น
อยากมีตาดำที่โตสักครึ่งใบหน้า
เหลือที่ให้ปากคิ้วแก้มคางอย่างละนิดก็พอ หูกุดไปเลยก็ได้
แล้วก็มีเรียวขายาว งามระหง อกผายๆ เอวเล้กเล็ก
เคยคุยให้หลวงพ่อฟัง ท่านบอกว่า นั่นแหละ ๆ
เขาเรียก ไอ้เปรตตต 

 

[มังกร]

ลุงกำนันใส่บิ๊กอาย 

กาลเวลา ทำให้กลีบช้ำ
สารพัดดอก ลอยบนผิวใส
ความหวานมีอยู่แล้ว โดยไม่ต้องปรุง
เพียงคัด และบรรจงวางเธอไว้ บนใจที่แสนเบา



ไม่ว่าหนักเบา เราก็หวาน ใจหนักเยี่ยวเบา เราจึงหวาน
กลั่นน้ำใจออกมาเป็นเยี่ยว แล้วลองสังเกตดูว่า มดเลียมุมปากกี่ที
ถ้ามดทั้งฝูงเลียริมฝีปากและพากันมาชิม นั่นแหละ โรคเบาหวาน

พี่กำนันเผยผิวด้วย 

รูปนี่ดูหนุ่มด้วย

ถ้าตาดำโตมากๆ ปากจะยื่น จมูกจะชื้น และหูยาว
..
อาชีพหนึ่งที่น่าใฝ่ฝันคือ นักถ่ายพอร์ทเทรทสัตว์
มันวาบหวิวแน่นอน เพราะสัตว์ทุกตัวไม่สวมเสื้อผ้าอยู่แล้ว
อารมณ์ของมันถ่ายยากกว่าคนหลายเท่า เพราะมันไม่อยู่นิ่ง
ต้องมีมนต์สะกดบางประการ เพื่อแช่และหยุดกริยา ในวินาทีนั้นให้ได้




ความหนาวเย็นทำให้หนวดกุด นี่คือบทเรียน
อย่ายื่นหน้าไปใกล้แก้มที่ร้อน หรือกองไฟ

 

ถ่ายมาเหมือน The Dog เลย จมูกโตๆ


ปล. แววตาหมา หงอยๆ

เมื่อวานนี้ ได้ข่าวว่าที่เชียงใหม่ ฝนตกหนัก
สายลมกระจายข่าวอย่างเร็ว มาเป็นละออง
บางกอกยามดึก มีฝนพรำเป็นฝอย เย็นเฉียบ
..
จังหวะรัก ใกล้ดิน
เมล็ดแห้ง กำลังสุก
ฟ้าไม่เจตนา แต่รักนั้นบังเอิญ
เมื่อละอองใจ โปรยมา ปรารถนาจึงเผยออก
แม้มิอาจข้ามพ้น ฤดูกาลอันแห้งแล้ง ในหัวใจ
แต่ ณ วินาทีนั้น อะไรเล่าจะมาห้าม มิให้รักกระเด็น

โห สวยมากค่ะ 

กล้องจิ๋วพิการรักตัวเก่า มันสับสนในโฟกัส
ความรู้สึกอิ่มเอม ไม่มีระนาบและพิกัดที่กำหนด
ความงาม ไม่เคยแจ่มชัด แต่แจ่มใจ ในระยะแห่งห้วงคำนึง
..
แตกฟองไปเรื่อยเปื่อย
แตกจนเป็นสาย สีสวย
นี่คือ อนุสาวรีย์ "ความฝันอันแสนหวาน"
หวาน เบา สวย ละลาย ...
ขั้นตอนไม่นาน เกินความอร่อย
แต่ตรึงแน่น ด้วยรส ละมุนใจ
ความหนาว ย่อมประคองใยหวาน
ให้คงรูปนานพอ ที่เราจะชิม ...

อยากกินนนนน 

อันที่จริง มันเป็นเมล็ดแคปซูลเพิ่มพลัง
ซุปเปอร์ฮีโร่จากโรงถ่ายโตะเอะในญี่ปุ่น
มีกำเนิดมาจากงานวัดของไทยนี่เอง
..
แรงบันดาลใจจากใยหวาน ทำให้มดมีพลังแรง
ถ้าอยากเป็นมดเขียววีสาม ก็กินเมล็ดสีเขียวนั่น
ส่วนมดฟ้า มดชมพู อย่ากินเข้าไปเยอะนัก ฤทธิ์มันแรง
นอกจากจะกลายร่างเกินขนาดกันแล้ว ยังอาจแปลงเพศได้ด้วย
หลับตาแล้วนึกถีง มดชมพู .. เฮ้อ ..ดีไม่ดี ได้ผัวกันกลางงานวัดนั่นแหละ ไอ้ทิด