ขอลองพูดอะไรหน่อยนะครับ
" ความเป็นไทยคืออะไร " ผมเชื่อว่าเราหลายๆคนก็คงเคยได้ยินคำถามนี้กันบ่อยๆ
ตำตอบก็จะเป็นประมาน ลายกนก อักษรไทย ลายไทย ผ้าไหม
ผมว่าคำตอบทั้งหลายเหล่านี้ก็ไม่ผิด
แต่โดยส่วนตัวผมคิดว่าความเป็นไทยไม่ได้มีแค่เพียงเปลือกนอกเหล่านั้น
ถ้าเราจะมองความเป็นไทยนั้นควรจะมองที่ "แก่น" ด้วย
แก่นของความเป็นไทยคืออะไรผมก็ไม่รู้หรอกนะ
แต่ผมคิดว่าแก่นนั้นคือ วิธีการดำเนินชีวิต คือ เรากินอะไร เรานอนยังไง เรามีความคิดอย่างไร
แล้วบริบททั้งหลายเหล่านั้นแหละจะเป็นตัวที่สร้างเปลือกทั้งหลายที่เราเห็นกัน
เป็นที่แน่นอนว่าแก่นของความเป็นไทยในสมัยนี้กับสมัยอยุธยานั้นต่างกัน (แต่ก็ยังคงมีจุดร่วมบางอย่าง)
ในสมัยก่อนนั้นเราอาจจะเป็นชาติที่ความเป็นชาตินิยมสูง แต่ในสมัยนี้อาจถูกลืมเลือนไป
ด้วยเหตุผลหลายๆอย่างเช่น การรุกล้ำเข้ามาของต่างชาติ การที่โลกทั้งใบแคบลง ค่านิยมต่างๆที่เข้ามาใหม่
จนอาจทำให้คนไทยสมัยนี้เหมือนตุ๊กตาตัดแปะ คือ หยิบของคนอื่นมาอย่างละนิดละหน่อย อะไรที่เห็นว่าดีก็เอามาใช้
(โดยไม่รู้ว่ามันดีหรือไม่ดีต่อบริบทของสังคมไทย)
แต่ที่ผมพูดคือไม่ได้บอกว่าการหยิบยืมนั้นๆเป็นสิ่งไม่ดี มันจำเป็นด้วยหรือที่เราจะต้องมีแก่นของความเป็นไทยแท้ๆ
หยิบยืมสิ่งดีๆของคนอื่นมามันก็ไม่ใช่ความผิดซักหน่อย ผมกลับเห็นว่ามันเป็นสิ่งดีที่เราพยายามพัฒนาสังคมของเราซะอีก
แต่ก็อีกนั้นแหละการที่ผมจะพูดว่าอะไรดีไม่ดี อะไรมีคุณธรรม ไม่มีคุณธรรม นั่นก็ขึ้นอยู่กับว่า
ผมได้ผลประโยชน์ไม่ว่าจะเป็นทางตรงหรือทางอ้อมจากสิ่งๆนั้น (ยกตัวอย่างกรรมการฟุตบอลเป่าจุดโทษ
ให้ทีม ก. ทีม ข. ที่เสียจุดโทษนั้นก็ต้องเห็นว่ามันไม่ดี แต่ทีม ก. ก็เห็นว่าเป็นสิ่งดี ตัวอย่างที่ยกนั้น
อาจจะทำให้พอเข้าใจได้บ้าง แต่พอมาในสังคมจริงๆแล้วมันจะมีอะไรมากกว่านี้ )
จากที่อ่านมาคงจะดูเหมือนว่าความดี หรือ คุณธรรมนั้นช่างเลือนลางเสียเหลือเกิน
งั้นเราจะใช้อะไรตัดสินดีล่ะ อันนี้ผมเชื่อว่าเราเป็นคนเหมือนๆกัน อยู่ประเทศเดียวกัน
รับข่าวสารคล้ายๆกัน มันคงจะมีจุดร่วมบางอย่างที่ทำให้เราเห็นความดีและความยุติธรรมอันเดียวกัน
แล้วก็ต้องถามอีกอย่างด้วยละว่า "คุณเลือกที่จะยืนอยู่จุดไหน"
ก่อนที่จะออกประเด็นไปมากกว่านี้ผมของพูดสรุปว่า
"ความเป็นไทยอาจจะไม่ใช่สิ่งที่เราสวมใส่ แต่ต้องถามว่าเราใช้ชีวิตอย่างไร"
ปล.เหนื่อยโม้มันไปหน่อย
เยี่ยมครับชอบๆ ขอไอเดียอย่างนี้ด้วยอ่ะ
มีผรั่งผู้เชี่ยวชาญไทย กล่าวว่า คนไทนเหมือนน้ำที่มีความอ่อนต้ว ไหลไปเรื่อยไม่อยู่นิ่ง
เมื่อเจอทางแคบก็บีบตัวเล็กรอดไปได้อย่างง่ายดาย ละลายสสารได้ดี สามารถรับทุกสิ่งมาไว้ในตัวได้ดี
มีความยืดหยุ่นสูง แต่ก็สามารถคงความเป็นน้ำที่สะท้อน และเปล่งประกายในตัวเอง
หนึ่งในคำพูดที่สะท้อนความเป็นไทยได้ดีเหมือนกัน
(หรือจะบอกว่าไทยนี่มั่วก็ถูก)
ผมมีข้อสรุปไว้หลายประเด็นแล้วเหมือนกัน กำลังเรียบเรียงและจัดทำ website
คงจะเสร็จเร็วๆนี้
ขอขอบคุณแสนชื่น
และขอความคิดเห็นท่านอีกนะครับ
