เรื่องคู่ขนานที่เอิร์ธว่าก็โอเคนะ
คือ
1. เป็นทรงกลม แต่เส้นขนาน2เส้นไปบรรจบกันที่จุดปลาย ดังนั้นสันนิฐานได้ว่า
1.1 แตงโมกลมเพราะเส้นลายของมันไปบรรจบกันที่ปลายจุกแตงโม
1.2 โลกกลมเพราะ ถนน2เส้นขนานกันไปบรรจบที่ปลายฟ้า (เรารู้ว่าโลกกลมอยู่แล้ว)
ดังนั้นสันนิฐานได้ว่า เอกภพ กลม เพราะแสง2เส้นไปบรรจบกันที่ปลายสุดสายตาเช่นกัน
เพราะฉนั้น
ถ้าเรามีเครื่องเร่งอนุภาคที่มีพลังงานมากพอ เราจะยิงแสง เส้นเดียวไปตามมุมของขอบโค้งเอกภพ
แสงจะกลับมาที่จุดที่เรายิง (ถ้าเรามีเวลารอนะ)
ถ้าจักรวาลแบน เราจะเห็นถนนเส้นขนานกันไม่บรรจบกันเลย
ถ้าจักรวาลเรากลมเว้า เราจะเห็นถนนบานออก
//เพิ่มเติม แต่เรื่องแปลกอย่างนึง กาลอวกาศ(พื้นที่+เวลา) กลับมีลักษณะแบนราบ//
อ่าว ดูยังไงก็แบนนี่?
แบนครับ จุดหนาแน่นของดาวมันทำให้เราเห็นอย่างนั้น (ไม่ว่างเปล่านะ ยังมดาวฤกษ์ดาวเคราะห์ แต่น้อย)
จริิงๆแล้ว มันเป็นอย่างนี้
ดูดีๆมันกลม (ที่รีออกเพราะใจกลางหมุนด้วยโปรตรอน2ตัวแนวนั้น หลุมดำหมุน น่ะแหละ)
ใครบอกว่า จักรวาลทางช้างเผือกแบน ไหนว่ามา
อะ จบเรื่องว่ามันกลมจริงไหมจริงตามผมคิด
ส่วนเรื่องการเดินทางข้ามมิติคู่ขนาน ย้อนกลับไปอ่านที่ผมแปลบ้านๆ แล้วกัน
มีเรื่องของความเป็นไปไม่ได้ของจิ๊กซอร์ด้วย(มีขึ้นได้ แต่เมื่อไหร่ที่ไม่เข้าพวกกับชิ้นอื่นจะไม่สามารถเป็นจริง)
ดังนั้น พาราด๊อก เช่น ย้อนกลับไปฆ่าปู่ตัวเอง พอกลับมา ตัวเราและพ่อเราก็ยังอยู่ แถมปู่เราก็ยังอยู่
การเดินทางไปเจอตัวเราเองก็ไม่ได้เพราะ อาจเป็นการเอา สสาร และ ปฎิสสาร มาเจอกัน(ระเบิด)
แต่มันมีคู่ขนานที่ไม่เคยมีเราอยู่ และพร้อมที่จะเพิ่มเราเข้าไปโดยไม่ขัดต่อเหตุผล แน่นอน
แล้วจะระบุพิกัดยังไง RISA อาจหาคำตอบให้เราได้