ผมไม่มีของขวัญวันเกิดอะไรให้
แต่จะแนะนำหนังสือดี ให้อ่าน
รายละเอียด
คิด เอาไว้นานหลายปี พอลงมือเขียนจริง ๆ
กลับยากกว่าที่คิดไว้ ข้อมูลความจริงมากมายอัดแน่นอยู่ในความทรงจำ
ไม่รู้จะตัดทอนส่วนไหนออก ไม่รู้จะจัดวางและลำดับความอย่างไรดี
ไม่ได้เขียนตอนแรกก่อน เลือกช่วงชีวิตที่เล่าแล้วมีความสุข
เขียนแล้วเบิกบานสบายใจ จากนั้นค่อยเก็บเกี่ยวเหตุการณ์
ในช่วงชีวิตที่ไม่อยากจดจำ แต่ลืมไม่ได้ หลายครั้งต้องหยุดเขียน
ยกมือปาดเช็คน้ำตาหยิบผ้าซับรอยเปียกเบื้อนบนแป้นพิมพ์
ก่อนส่งต้นฉบับให้สำนักพิมพ์ค้นหาภาพถ่ายเก่า ๆ แล้วก็รู้ตัวว่า
ได้ทำสิ่งมีค่าหายไปครั้งแล้วครั้งเล่า ภาพถ่ายวัยเด็กวัยรุ่นหนุ่ม
ภาพถ่ายสมัยที่ใช้ชีวิตอยู่กลางทะเล หายไปกับชีวิตระเหเร่ร่อน
เช่นเดียวกับสิ่งมีค่าอีกหลายอย่างในชีวิต เป็นทั้งความสุขและเศร้า
เขียนแล้วก็รู้สึกว่าเหมือนไม่ได้เขียนด้วยมือ
หากได้ทาบส่วนสำคัญที่สุดของชีวิตลงบนหน้ากระดาษ
อัตชีวประวัติที่พลิกผันยิ่งกว่านิยายของประชาคม ลุนาชัย นักเขียน "มือรางวัล"
จากชีวิตระหกระเหินของเด็กบ้านนอกคนหนึ่งที่ต้องพบเจอกับอุปสรรคปัญหา นานัปการ
ผ่านเส้นทางชีวิตอันขรุขระเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อ รอยเลือด และคราบน้ำตา
เพื่อดั้นด้นหาความฝัน อันเป็น "รางวัลแห่งชีวิต"
ประชาคม ลุนาชัย บรรจงจรดปลายปากกาเปลือยชีวิตทุกแง่มุม ทุกช่วงประสบการณ์
ถ่ายทอดเรื่องราวแต่ละก้าวย่างแห่งความมุ่งมั่นและพากเพียรบนเส้นทางสู่การ เป็น "นักเขียน"
เสมือนการปะติดปะต่อชิ้นส่วนจิ๊กซอว์ที่กระจัดกระจาย ให้กลายเป็นภาพชีวิตที่สมบูรณ์
ด้วยภาษาที่สวยงาม กินใจ ที่จะตรึงให้ผู้อ่านอยู่กับตัวหนังสือของเขาตลอดตั้งแต่ต้นจนจบ
"เขียนฝันด้วยชีวิต" อีกหนึ่งผลงานคุณภาพที่จะจุดประกายไฟ
ในหัวใจให้กับคนที่ท้อแท้ อ่อนแอได้เป็นอย่างดี "เขาเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะเป็นได้" นวนิยาย
จากชีวิตจริงของลูกผู้ชายนักเขียนฝัน มีความแร้นแค้น
เป็นกระดาษ หยาดเหงื่อเป็นปากกา
น้ำตาและความขมขื่นเป็นยาชีวิต งดงาม เข้มข้น ตราตรึง
และจุดประกายไฟให้กับใจทุกดวง
รางวัลนวนิยายดีเด่น สัปดาห์หนังสือแห่งชาติ 2549http://www.matichonbook.com/index.php?mnuid=5&selmnu=490106135355ถ้ามีโอกาสลองหามาอ่านนะครับ
เพื่อแรงผลัก กระตุ้นตัวเอง
