จดหมายถึงเธอ...

[ไมตี้X ...ที่รัก]

ผมเขียนสิ่งนั้นสิ่งนี้ และสิ่งอื่น
เก็บบ้างทิ้งบ้าง ลืมบ้างเยอะไปหมด
เมื่อคืนฝันถึงรถคันเก่า อยากเขียนจดหมายถึงเขา
เขียนไว้ จะได้ไม่ลืมความรู้สึกแบบนี้

นอกจาก รถคันเก่า
ผมยังเขียนถึง เสื้อตัวเก่า
ไม่กวาดอันเดิม
ต้นไม้ที่หายไป
หรือโมมายที่โดนลมแล้วหล่นกระจาย
วันหน้าจะเอามาแปะไว้อีก

ถ้าใครยินดีและมีจดหมาย
เอามาแปะเผื่อแผ่ให้อ่านกัน
ผมก็จะยินดี
......................................

ไมตี้X ...ที่รัก

หลายคืนที่ผ่านมาฉันฝันถึงเธอบ่อยๆ
ฝันดีบ้าง ร้ายบ้างสลับกันไป
ฝันดีก็ฝันว่าฉันขับเธอพาครอบครัวไปเที่ยวทะเล
แถมขากลับขนน้ำทะเลมาเต็มกะบะด้วย
ในฝันตอนนั้นยังคิดว่า แหมเธอนี่ช่างวิเศษจริงๆ
เอาน้ำทะเลใส่มาไม่รั่วสักนิด
ส่วนฝันร้ายนะเหรอ ก็ฝันว่าเธอ
โดนใช้งานอย่างสาหัส ในป่าที่ไหนสักแห่ง
ไม่มีใครรับรู้ว่าเธอรู้สึกโศกเศร้าขนาดไหน
ฉันมองเธอผ่านความฝัน พอเอื้อมมือจับต้องเธอ
ก็เหมือนคว้าเมฆ จับหมอก สัมผัสควัน
ฉันยังคงนึกถึงเธอเสมอ ยิ่งเวลาเจอรถรุ่นเดียวกับเธอ
วิ่งปุเลงๆ บนท้องถนน ฉันก็จะชี้ให้ลูกสาวดูว่า
นั่นไงรถรุ่นเดียวกับรถคันเก่าของเรา

เวลาฉันเดินทางกลับบ้านนอก
ที่ที่ฉันเกิดและที่ที่เธอไปอยู่คราวใด
ฉันมองเห็นถนน และคราวใดที่ฉันเดินทาง
ฉันจะตั้งตาคอยรถไมตี้x สีเขียวเข้มขาบ
แอบหวังลึกๆว่าเธอจะวิ่งผ่านสายตา ให้ฉันเห็น
หรือถ้าบังเอิญจอดอยู่ฉันจะขอไปสัมผัสเธอสักหน่อย

โลกเราก็เป็นแบบนี้สินะ จากกันแล้ว
กว่าจะได้พบกันอีกแสนลำบาก
แต่ฉันก็เข้าใจได้ตามแต่ที่จะเข้าใจ
และคิดว่ายังคงมีความสวยงามอยู่บ้างเล็กน้อยจากการรอคอยแบบนี้
หวังว่าจะมีโอกาสเจอกันอีกสักครั้ง

จาก... อดีตเจ้าของเธอ

ป.ล. ทะเบียนเธอ ชุมพร ป. 5158
ยังมีคนเอาไปซื้อหวยถูกอยู่เสมอๆ นะ

[มังกร]

  

[มังกร]

 

[4-04-46น้องวาดเขียนเดินทาง]

ในบันทึกที่เขียนละม้ายจดหมายถึงลูกสาว
ครั้งผมและเขายังพูดกันไม่ได้ ผมเขียนถึงรถคันเก่าเสมอๆ
อ่านเจอก็คิดถึง ขอคัดมาแปะนะครับ
...............................................

4-04-46
น้องวาดเขียนเดินทาง

วันนี้พ่อและแม่ ต้องเดินทาง(อีกแล้ว)
เจ้าวาด(1 เดือน) ก็ต้องเดินทางตามไปด้วย
ปิคอัพ(ไมตี้เอ็ก)คือสิ่งที่นำพาครอบครัวไปด้วยกัน

พ่อกับแม่ ต้องไปงานแต่งงานป้ายุ้ยกับลุงเกียง(เพื่อนเรียนไทยวิจิตรศิลป)
โน่นแนะ แถวๆ เซ็นทรัลปิ่นเกล้าโน้นนนนนนน
ไกลบ้านวัชรพลหลายสิบกิโลเหมือนกัน

แต่พ่อกับแม่ตกลงกันแล้วละ ว่าวันนี้
พ่อกับแม่ ต้องพาเจ้าวาดไปฝากไว้ที่บ้านยาย(ดินแดง)ก่อนนะ
และพ่อจะไม่ขับรถไปที่งานหรอก
พ่อสายตาไม่ดี ขับรถกลางคืนไม่ได้
(ความจริงพ่อไม่ชอบขับรถเอาเสียเลย)
แล้วคืนนี้เรา(ทั้งสามคน) จะนอนค้างกันที่ดินแดงเลย
แล้วกลับมาบ้านวันจันทร์กัน

ซ้อมนอนบ้านยายไปก่อนนะวาด
เดี๋ยวพอแม่ไปทำงาน วาดก็ต้องไปอยู่บ้านยาย
จันทร์ถึงศุกร์ ตั้ง 5 วันแนะ
แล้วเย็นวันศุกร์พ่อก็จะแวะรับกลับ
บ้านวัชรพลกัน

แต่ไม่ต้องกลัวว่าเราจะ จำหน้ากันไม่ได้นะวาด
แม่จะแวะหาวาดทุกๆ เช้า กลางวัน เย็นเลย
เพราะที่ทำงานแม่เขาอยู่ไกล้บ้านยายนะ
ประมาณหนึ่งเหงื่ออกก็ถึงถ้าเดิน
แต่แม่เขาไม่เดินหรอกลูก เขาอาศัยรถเครื่องรับจ้างนะ
อึดใจ(5 นาที)ถึง
แม่เขาสัญญาแล้วว่าจะแวะไปหาทุกวัน

ส่วนพ่อก็จะไปหาทุกวัน
แต่คงไปทั้งสามเวลาไม่ได้แน่ๆ
คงต้องรวบเป็นเวลาเย็นๆ (1 ทุ่ม) ทีเดียว
เพราะที่ทำงานพ่อไกลลิบเลยวาด
โน้นนนนนนนนนนนนนนนนนน
แล้วก็
นู้นนนนนนนนนนนนนนนนนนน
บางนานะ
ไกลจากวัชรพลบ้านเราไปกลับ 100 กิโลแนะ
ไกลจากดินแดง(บ้านเราและยาย) 50 กิโลแนะ

ทำไมพ่อไปทำงานไกลนะเหรอ
ทำงานแล้วได้เงินมาให้วาดกินนมกับขนมไง
และที่ไกลก็เพราะ งานไกล้ๆ บ้านหายากขึ้นนะ
ไกลๆ ก็ไม่เป็นไร พ่อเดินทางจนชินแล้วละ

ฉะนั้นวันนี้ น้องวาดเขียน นอนบ้านยายไปก่อนนะลูก
กินนมเยอะๆ หลับสบายๆ โตไวไวนะ

[พ่อโอ๋ไม่สบาย โอ๋น้อยก็ไม่สบาย]

พ่อโอ๋ไม่สบาย โอ๋น้อยก็ไม่สบาย

---------------------------------------------
ถึงโอ๋อวบ(น้องวาดเขียน)

26-06-46 วันนี้พฤหัสสีส้ม เขียวหวาน

ไม่ได้เขียนบันทึกถึงน้องวาดเขียนเสียหลายวัน
เมื่อเช้าโอ๋น้อย(ปิคอัพ)เปลี่ยนแบตเตอรี่ลูกใหม่ไป
หลังจากสำลักตอนสต้าดอยู่วันสองวัน
โอ๋น้อยนานๆ จะมีอาการสักทีถือว่าเป็นรถนิสัยดีมากนะน้องวาดเขียน
ไม่มีอาการงอแง ไม่ว่าจะไปที่ไหน เมื่อไหร่เวลาใด
ขอน้ำเต็มหม้อน้ำ น้ำมันเต็มถัง
น้ำมันเครื่องพร้อม ลุย! ยาวววววว
คราวนี้คงถึงเวลาแล้ว แบตเตอรีลูกนึง
มีอายุการใช้งานของมัน จากวันที่เปลี่ยนลูกเก่า
มาถึงวันนี้ก็คบรอบพอดี

1900 บาท
คือราคาค่าเปลี่ยนและราคาแบตเตอรี่
ไม่แพงหรอก ถ้าเทียบความสะดวกสบายในการบรรจุครอบครัวเรา
ไปไหนมาไหนสะดวกสบาย
ถึงไม่นิ่มนักเพราะเป็นกะบะ
ถึงไม่ไวปานวอกเพราะไม่ใช่เครื่องรุ่นใหม่
แต่ไปได้ไม่งอแง อันนี้ละดีนักละน้องวาดเขียนเอ๋ย
โอ๋น้อยหายป่วยเรียบร้อยพร้อมวิ่ง

แต่...
พ่อโอ๋ก็มีอาการสะบัดร้อนสะบัดหนาวอีก
คงเพราะอากาศเปลี่ยนนะน้องวาดเขียน
พารา(ยา)
วิตามินซี(เม็ดและน้ำ)
นอนไว(ไม่ดูทีวี)
อีกสารพัดสารพันที่จะหยุดอาการป่วยไว้เพียงแค่ครั่นเนื้อครั่นตัว
คิดว่าน่าจะหยุดได้นะ เพราะถ้าป่วยไปแย่แน่ๆ
กลัวจะไปติดน้องวาดเขียนนะ
ถ้าน้องวาดเขียนไม่สบาย พ่อกับแม่คงกังวล
และคงไม่สบายใจยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด
ถ้าคิดในทางที่ดี มองโลกดีๆ
พ่อจะป่วยครั้งนี้เป็นการป่วยแทนน้องวาดเขียนก็แล้วกันเน๊อะ
ถึงคนเราจะเป็นอะไรแทนกันไม่ได้ แต่ถ้าพ่อไม่เป็นและ
หยุดอาการไว้แค่ครั่นเนื้อครั้นตัว น้องวาดเขียนก็ไม่เป็น
มันก็เหมือนเป็นแทนกันนั่นละ (งงไหม พ่องงละ 5 5 5)


ฮ้าดดดด...เช้ยยยย
พ่อทานยาก่อนนะลูก
(ฮา)

ป.ล. อายุน้องวาด 2 เดือนกับ 26 วัน
คอเริ่มแข็งแล้ว มีกรี๊ดกร๊าดดังมาก เรียกแล้วมองตามด้วย
อิอิๆๆ..... น่ารักมากลูกพ่อ

[มังกร]

คนเป็นลูกมาอ่านคงยิ้มแก้มปริ แอบน้ำตาซึมได้ไม่ยาก




(คนนอกอ่านก็ยิ้มค่ะพี่โอ๋) 

[มังกร]

น่ารักค่ะ 

 

 

  ......

 

[มังกร]

 

+ ทุกคน

ผมว่าจะเขียนอีก
แต่เรื่องราวบ้านเมืองขณะนี้
ขอสงบนิ่งไว้ก่อน ครับ

น่ารักมากค่ะ ทุกตัวอักษรล้นไปด้วยความรักและความผูกพัน

จะรอให้กลับมาเขียนอีก..นะคะ

น่ารักมากค่ะ ทุกตัวอักษรล้นไปด้วยความรักและความผูกพัน

จะรอให้กลับมาเขียนอีก..นะคะ

เมื่อเช้า จะเขียนว่า

ซาลาเปา ที่รัก...
แต่ระงับไว้