ชอบถ่ายรูปเพราะการมีตัวตนของกล้องดิจิตอลเลยครับ
สมัยกล้องฟิล์มรู้สึกว่ากว่าจะได้รูปมาดู มันช่างเสียเวลา
จริงๆ ไหนจะล้างฟิล์มไหนจะอัดรูป แถมถ่ายรูปเสียมาก็
ไม่รู้อีก แถมมีลิมิตที่ยังไงก็ไม่เคยถ่ายเกินม้วนละ 36-38
รูปต่อฟิล์มหนึ่งม้วนไม่ได้
พอกล้องดิจิตอลออกมามันล่นระยะและขบวนการไปได้เยอะ
เลย แถมไปเจอกับเว็บของพี่ต่อ เลยได้ความรู้จากพี่ต่อใน
เรื่องของการใช้กล้องดิจิตอล การใช้กล้องให้เป็นต้องทำยังไง
การแต่งรูปถ่ายมันบาปจริงหรือ
แต่ก็ไม่ได้คิดจะเอาเป็นอาชีพจริงจังครับ เอาไว้จรรโลงใจ
แก้ความอยากเป็นครั้งคราว และศึกษาไว้เป็นความรู้ที่พอ
จะคุยกับคนที่ชอบเหมือนๆกันแล้วพอรู้เรื่องบ้าง ก็เท่านั้นครับ
