เขียนถึงแม่

[มังกร]

เมื่อวานซื้อพวงมาลัยแพงมหาโหดให้กับแม่

แต่ก็คุ้มกับรอยยิ้มและความดีใจของแม่ ตอนแม่รับไป

เราคุยกันเรื่อยเปื่อย แม่เล่าเรื่องความลำบากมากมาย

กว่าที่จะตั้งต้นมาได้จนทุกวันนี้ เพียงลำพังคนเดียว

ทำให้ตูรู้สึกว่ามีคำว่าอกตัญญูแปะที่หน้าผาก ไม่รู้ชาตินี้จะตอบแทนยังไงหมด

ทิฐิที่มีอยู่ล้นปรี่ในตัวเริ่มสลาย .. คนเป็นแม่ ถึงขนาดยอมกินผักบุ้งในน้ำครำ และยอมเสียสละอะไรหลายๆอย่าง

ให้เพื่อนคนเป็นลูกโง่ๆ และคิดว่าตัวเองฉลาด อย่างตูได้ขนาดนี้เชียวรึ

บทบาทความเป็นลูก ที่ตูต้องทบทวนใหม่อีกซักที

[มังกร]

เมื่อวานไม่ได้กลับบ้านวันแม่
เดี๋ยวไปย้อนหลัง

[มังกร]

เขียนกลอนเขียนการ์ดอย่างที่ทำทุกปี

ปีนี้แนบเพลง ผู้หญิงที่อยากกอดตลอดชีวิต
ของลุงจิก ประภาส ไปให้ด้วย

                      แม่คิด แม่สร้าง แม่ทำ                 แม่นำธรรมทางแม่สอน
              ลูกเดินตามทางบทจร                          ที่ลุ่มที่ดอนก้าวไป
              มอบเพลงบูชาคุณแม่                          แน่วแน่สร้างทางสดใส
              ความรักเมตตาอาลัย                           จากใจแม่ลูกถึงกัน
              ลูกเหนื่อยเมื่อยล้าลงพัก                      แม่ทักถามไถ่สุขสันต์
              เช็ดเหงื่อป้อนน้ำพัลวัน                        ลูบกายใจพลันเต็มเติม ฯ
                                          .............
                     ลูกกราบขอบคุณดวงแด                ที่แม่เต็มใจมอบให้
              จากนี้และกาลตลอดไป                        ขอให้ลูกนี้ทดแทน
              เหนื่อยนักลงนั่งพักบ้าง                        แม่เดินทางมาสุดแสน
              ลำบากตรากตรำทั่วแดน                       เหนื่อยแม้นแม่ลงพักใจ
              กายแม่ดูแลรักษา                              พักเหนื่อยลงมานั่งใกล้
              น้ำเย็นขอแม่เย็นใจ                            ลูกลูกจักไหว้ขอบพระคุณ ฯ|

                                                                       ธารทิพย์ เกตุย้อย
                                                                       ๑๒ สิงหา ๕๑

เพราะค่ะ