สดๆร้อนๆ ลูกค้าเสื้อค่ะ
วันนี้ให้แมสเซนเจอร์ไปส่งเสื้อค่ะ
ปกติมันจะต้องรับเช็คด้วย พร้อมใบเสร็จ
โบว์ดันลืมไม่ได้ให้ใบเสร็จไป ซึ่งโบว์เนี่ยลืมบ่อย
ก็จะโทรบอกว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้ส่งตามไปนะพี่ ขอรับเช็คก่อน
ซึ่งทุกที่ก็ได้ เพราะเค้าก็ให้เซ็นรับเงินชั่วคราว+ใบส่งของ
แต่เจ๊บัญชีเนี่ยค่ะ บอกว่าไม่ได้ค่ะ โบว์ก็บอกว่างั้นให้เด็กส่งของกลับมาเอาใบเสร็จนะ
เพราะเราไม่ส่งของจนกว่าจะได้เงิน จริงๆโบว์แกล้งไปงั้นเพราะเจ๊แกน้ำเสียงไม่ดี
เพราะเค้าจะรับใช้ของด้วย (แต่ขอโทษ งานด่วนสั่งมาวันอังคาร)
คือเจ๊แกเนี่ยไม่ใช่คนสั่งนะแต่อยู่ฝ่ายบัญชี คนสั่งวันนี้เค้าไม่อยู่
โบว์ก็บอกว่าคนสั่งเนี่ยน่าจะโอเคนะคะเพราะคุยกันอยู่
ยัยเจ๊บอกว่าเค้าไม่รับรู้ไม่รับผิดชอบให้คุยกับคนสั่งเอา
โบว์เลยขอเบอร์มือถือพี่คนที่สั่งของ
ยัยเจ๊พักโทรศัพท์ไปค่ะ ไปหาเบอร์
แต่ระหว่างนั้น พูดบ่นตลอดระหว่างที่ไปหาเบอร์
เนี่ยพูดจาไม่รู้เรื่อง แบบนั้นแบบนี้บอกว่าไม่ได้ก็ไม่ได้
ทำงานยังไง ทำแบบนี้ได้ไง ด่าๆๆๆ บลาาๆ
ด่าให้คนในห้องฟังอย่างโน้นอย่างนี้ คือจงใจให้เราได้ยินทางโทรศัพท์
พอได้เบอร์มาแล้ว โบว์ก็บอกว่า พี่คะทำไมพี่ทำตัวไร้มารยาทแบบนี้คะ
ถ้าจะไม่ได้เนี่ยก็คือไม่ได้ แต่มาจงใจด่าให้ฟังในโทรศัพท์แบบนี้มันไร้มารยาทนะคะ
เจ๊นั่นก็เถียงแหละ ว่าเรื่องที่เราผิดไม่ได้เอาใบเสร็จมาให้
คือโบว์ก็บอกว่าอันนั้นก็ยอมรับนะคะ แต่เรากำลังพูดคนละประเด็นค่ะ
นี่กำลังพูดประเด็น เรื่องความไร้มารยาทที่พี่จงใจพูดให้หนูได้ยินผ่านโทรศัพท์
ถ้าจะพูดพูดตรงๆนะคะ อย่างไปด่าให้คนในห้องฟัง ยังไม่เคยเจอบริษัทไหน
พนักงานเป็นแบบนี้เลยที่จงใจด่าซับไพล์เออร์ ยัยเจ๊นั่นมันก็โมโห
มันบอกว่าที่มันต้องด่าเนี่ยเป็นเพราะเราลืมเอาใบเสร็จมา
โบว์ก็บอกอีกหนว่า นั่นก็ยอมรับค่ะ พูดคนละประเด็นอีกแล้ว
พี่เนี่ยไม่ควรจะทำตัวไร้มารยาทแบบนี้นะคะ
มันกระแทกโทรศัพท์โครม สะใจ
เลยโทรไปเล่าให้พี่ที่สั่งเสื้อฟังอีก
พี่แกหัวเราะชอบใจ บอกว่ายัยนี่เป็นแบบนี้แหละ
น้องโบว์พูดไปแบบนั้นดีแล้วค่ะ มีคนบ่นกะพี่เป็นประจำว่าเค้าชอบพูดแบบนี้
แต่ในออฟฟิศ ไม่มีใครกล้าพูด พี่เองก็ไม่กล้าเพราะเค้าตำแหน่งใหญ่กว่า
เอ้ากลายเป็นงั้นไป ลูกค้าบางคนเนี่ย เราอย่าไปยอมนะคะ
อย่าไปให้มันโขกสับ ต้องสู้ค่ะ