วันก่อนไปสกลนคร
วันวาน ไปมุกดาหาร
พรุ่งนี้ ไปนครราชสีมา
มะรืน ไปฉะเชิงเทรา
มะเรื่อง ไปเมืองกาญจน์
มะรูนไป ไหนดี ....
วันที่สองเดือนหน้า ไปสามชุก
วันที่สามถึงห้า ไปสุไหงโกลก พันสามร้อยกิโลจากที่นี่
วิธีจัดการกับระเบิด คือเราต้องจดไว้ทุกครั้งที่เหยียบ จะได้ไม่เหยียบอีก
..
ผมอยากนั่งเฉยๆ ผมกำลังจะเริ่มทดสอบคนขับที่มาใหม่
การนั่งเฉยๆ ทำให้ความคิดเคลื่อนที่ไปได้เร็วกว่ายานพาหนะ
แต่ความเร็วไม่สำคัญเท่าระยะทาง และระยะทางไม่สำคัญเท่า ค่าเชื้อเพลิงของชีวิต
โชคดีที่แหล่งน้ำมันและแก๊สในตัวยังพอมีอยู่บ้าง ทำไมร่างกายคนเราใช้พลังงานจำนวนน้อยแต่มีราคาแพง
ต้นไม้ไม่เคลื่อนที่ นอกจากจะเป็นไม้กระถางหรือขุดล้อม ผมอยากสังเคราะห์แสงเอง อยากดูดอาหารผ่านทางหนังตูด
ไม่ได้อยากเป็นนก เพราะมันต้องแลกนมกับปีกหาง ผมหวงนม แต่ไข่พอจะแลกกันได้ ตาต่อตา ฟันต่อฟัน และไข่ต่อไข่
ปั่นขอบหมุนโต๊ะกลม เรื่องสัมพัทธภาพมีจริง ผมอยู่นิ่งกับที่เสมอ เพียงแค่ล้อปั่น โลกทั้งใบก็หมุนเข้ามาใต้ฝ่าเท้าเราเอง
พระจันทร์โคจรแนวไกล ผิวโลกเคลื่อนไปแนวใกล้ ความคิดลอยไปมาอยู่ระหว่างนั้น โลกหลอนจันทร์ลวง เราจะต้องห่วงอะไร ..
เราไปเร็วไม่ต้องห่วงตัว จงห่วงชีวิตอื่นที่เชื่องช้า
