เป็นจู๋แรกที่ขอไม่อ่าน กดผ่านๆ มาโพสเลย.. แล้วก็จะแว่บหายแล้วด้วยค่ะ
กลัวเข็มที่สุดแล้ว ชีวิตนี้ถ้าทำได้จะไม่ข้องแวะกับเข็มเลย
แอ้ไม่เจาะหูเจาะดือ และเจาะใดๆ ทั้งนั้น .. ยิ่งเจาะเลือด ต้องทำครั้งไหน ร้อยทั้งร้อยได้มีน้ำตาลูกผู้หญิงกันบ้าง..
สองครั้งล่าสุด อายุก็ไม่ใช่น้อยๆ แล้ว ครั้งที่ใช้เครื่องยิงตรวจน้ำตาล น้ำตาไหลต่อหน้าลูกน้องมากมาย
เล่นเอาฮากริบกันทั้งไซต์เลย อีกครั้งก่อนตรวจร่างกายเข้าทำงาน ก็เกร็งจิกมือจิกเท้าจนพยาบาลหัวเสีย
ส่วนที่ผ่านๆ มาทั้งชีวิต ร้องไห้ล้วนๆ ค่ะ กับการเสียเลือดหรือฉีดยา..
พักนี้รู้สึกมีแต่เรื่องไม่ค่อยดี เพื่อนแนะนำให้บริจาคเลือด .. กำลังทำใจอยู่ค่ะ
ได้แต่หวังว่า การเป็นพาหะธาลัสซีเมีย จะทำให้
โชคดี บริจาคเลือดไม่ได้..
เพราะถ้าหมอยืนยันว่าบริจาคได้ แอ้ก็ว่าจะไป .. ไปร้องไห้ดูซักอีกที..
