วรรคทอง

ขอบคุณครับลุงอ๋าห์
สงสัยต้องไปหามาอ่านบ้างแล้ว
ไม่รู้ว่าเจเจจะมีขายหรือเปล่า
ฉันจึงมาหาความหงอย สุดยอดจริงๆ

…ฉันเมา ฉันเหง่าว ฉันอึ้ง
ฉันจึง มาหา ความหงอย
ฉันหวัง จะดึง ให้หมอปอย
สุดท้าย ดึงได้น้อย แค่กระจุกเดียว

คิดได้ไงเนี่ย คล้ายกับของลุงกำนมเลยครับ


(ปล. ชอบอ่านสำนวนคุณศศิวิมลเหมือนกันครับ)

เขาสามารถปราดเปรื่องในเรื่องรัก
เราโง่นักในเล่ห์เสน่หา
เมื่อเขาเก่งในการสร้างมารยา
เราก็หน้าด้านเป็น ... เล่นละคร

"เขาเป็น..เราก็เป็น"

รัศมี ปฐมพรวิวัฒน์

วันก่อน งดงามดั่งความฝัน
วันหนึ่ง งงงันกับคำถาม
บางสิ่ง แสวงหาค่านิยาม
บางอย่าง เรามองข้ามผ่านเลยไป

บางวัน เราพอใจในคำตอบ
บางสิ่ง เรามอบความรักให้
บางขณะ สับสนเราจนใจ
เกิดคำถามใหม่ในภวังค์

วันหนึ่ง ยืนเคว้งคว้าง ณ ทางแพร่ง
ตะวัน สาดแสง อยู่เบื้องหลัง
บางคำตอบ ใจสลด หมดพลัง
บางคำถาม ปลุกความหวัง สะพรั่งงาม

คำถามแห่งชีวิต
ศักดิ์ศิริ มีสมสืบ

ผมชอบงานของคุณศักดิ์ศิริ มีสมสืบมาก และนี่เป็นบทนึงครับ กำลังพยายามหาอีกบทอยู่
พอดีโปรเจคต์กระดานชนวนของจุฬาเน่าไป ไม่งั้นคงได้ก๊อบเอากลอนตลกๆ ของระเด่นลันไดมาแน่เลย

[มังกร]

วันก่อน งดงามดั่งความฝัน
วันหนึ่ง งงงันกับคำถาม
บางสิ่ง แสวงหาค่านิยาม
บางอย่าง เรามองข้ามผ่านเลยไป

บางวัน เราพอใจในคำตอบ
บางสิ่ง เรามอบความรักให้
บางขณะ สับสนเราจนใจ
เกิดคำถามใหม่ในภวังค์

วันหนึ่ง ยืนเคว้งคว้าง ณ ทางแพร่ง
ตะวัน สาดแสง อยู่เบื้องหลัง
บางคำตอบ ใจสลด หมดพลัง
บางคำถาม ปลุกความหวัง สะพรั่งงาม

คำถามแห่งชีวิต
ศักดิ์ศิริ มีสมสืบ

ผมชอบงานของคุณศักดิ์ศิริ มีสมสืบมาก และนี่เป็นบทนึงครับ กำลังพยายามหาอีกบทอยู่
พอดีโปรเจคต์กระดานชนวนของจุฬาเน่าไป ไม่งั้นคงได้ก๊อบเอากลอนตลกๆ ของระเด่นลันไดมาแน่เลย

ชอบค่ะ 

เหมือนปรัชญาชีวิตเลย

โบราณว่าอย่า "คบเด็กสร้างบ้าน
คบหัวล้านสร้างเมือง" มากเรื่องยุ่ง
สมัยนี้เด็กกำลังจะสร้างกรุง
หัวล้านมุ่งดูห่างห่างหาทางโกง

"ฟ้าเมืองไทย"
 อักษราภรณ์ พันธุ์กระวี

สไตล์เสียดสีการเมืองเล็กๆ แต่ปรุงขึ้นมาได้สวยครับ

โทษคนอื่นแลเห็นเป็นภูเขา
โทษของเราแลเห็นเพียงเส้นขน
ตดคนอื่นเหม็นเบื่อเหลืออดทน
ตดของตนถึงเหม็นไม่เป็นไร

"คิดคับแคบ"

ไม่ทราบคนแต่ง

แต่แต่งได้ฮาและน่าฉุกคิด น่านับถือจริงๆ ... 

อ้างศิลปินดื่นดาษขาดศิลปะ
เหม็นยิ่งกว่ากองขยะขจายกลิ่น
แมลงวันแมลงหวี่ที่ตอมบิน
ยังสูงกว่าศิลปินที่สิ้นคิด

"ศิลปะ"
พรานบูรพ์

งานกราฟิคควรดูความก้าวหน้าของเทคโนโลยีและหาสไตล์ของตนเอง
ปัจจุบันแค่ไอเดียอย่างเดียวคงไม่พอแล้วครับ
ต้องตามโลกให้ทันด้วย

แต่บทนี้โดนครับ

ตายละ ไม่มีใครช่วยปั่นเลยวุ้ย 

ภูกระดึงพึงเป็นสักขี
ชาตินี้ขอเลิกรักลืมร้าง
ลืมรสชาติอันชืดจืดจาง
น้ำล้างตีนหรอกใช่น้ำใจ

จะหลีกลี้หนีหน้าเจ้า
ราวว่าหาอยู่ร่วมโลกไม่
อยู่แต่แผลร้ายร้อนหฤทัย
เจ็บไปทุกชาติขาดกันเอย

อังคาร กัลยานพงษ์

บทนี้เอามาฝากลุงอ๋าห์โดยเฉพาะครับ ....  

ฮ่าๆๆๆ ไม่ซีเรียสเรื่องปั่นครับ เอามาใส่ไว้ให้อ่านกันจรรโลงหัวใจ ก่อนและหลังทำงาน
 

[ลุงโอ้เอ้]

ลุงโอ้เอ้ก็นักกลอนใหญ่ ผมจำได้ว่าเราคอเดียวกัน
ไฉนจึงไม่มาร่วมวงเสวนาแห่งความสุนทรีย์ล่ะครับ?
.
.
.

ขอพบเธอในนามของความรัก
และเอ่ยทักในนามความคิดถึง
อ้างพยานมิตรภาพอันซาบซึ้ง
เพื่อตามหึงห่วงหวงทวงไมตรี

"ในนามของความรัก"

ประทีป พฤกษากิจ

ฝากไว้อีกบทก่อนไปทำงานครับ 

[ภูกระดึง]

ภูกระดึงพึงเป็นสักขี
ชาตินี้ขอเลิกรักลืมร้าง
ลืมรสชาติอันชืดจืดจาง
น้ำล้างตีนหรอกใช่น้ำใจ

จะหลีกลี้หนีหน้าเจ้า
ราวว่าหาอยู่ร่วมโลกไม่
อยู่แต่แผลร้ายร้อนหฤทัย
เจ็บไปทุกชาติขาดกันเอย

อังคาร กัลยานพงษ์

บทนี้เอามาฝากลุงอ๋าห์โดยเฉพาะครับ ....  

ไม่รู้ว่าลุงภูกระดึงไปเกี่ยวอะไรกับความรักของเขานะครับ อิอิ

๏ ใช่เสียแค่ปราสาท 
แต่เสียชาติและเสียหน้า 
รัฐบาลไร้เดียงสา 
ไม่รู้สึกไม่รู้สม 

๏ ลุกลี้ไปรับรอง
แลลุกลนมีลับลม 
ซ่อนเล่ห์อันโสมม 
ด้วยสามานย์สันดานเดิม 

๏ รับรองเป็นของเขา 
สะเพร่าพลาดสะเพร่าเพิ่ม 
โอหัง ยังเหิมเกริม 
ไม่รู้หนาว ไม่รู้ร้อน 

๏ เสียสิทธิ์ ทักท้วงสิทธิ์ 
เหนือพื้นที่ ที่ทับซ้อน 
เสียขวัญ ทวยนาคร 
และเสียศรีสะเกษศรี 

๏ ไม่ใช่เรื่องคลั่งชาติ 
และไม่ใช่เรื่องไมตรี 
เป็นเรื่องเราเสียที 
ก็เพราะคนของเราเอง 

๏ สงสารประเทศไทย 
ที่ปล่อยให้เขาข่มเหง 
แต่นี้ จะร้องเพลง 
ประเทศไทย...ให้ใครฟัง! 

................................ 
เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ 
อ.๘/๗/๕๑ 

บทนี้ก็เจ๋งครับ สะท้อนอารมณ์

อันนี้ไม่รู้ใครแต่งล่ะครับ เจอจากเน็ต
ชอบที่เขาสลับคำกัน เอาหน้าไว้หลัง เอาหลังไว้หน้า


เพียงรักแรกแรกรักประทับจิต
เพียงใจคิดคิดน้อยใจเฝ้าคอยฝัน
เพียงใจฝากฝากใจส่งใหัถึงกัน
เพียงแต่ฝันฝันแต่ว่าจะได้เจอ
เพียงสบเนตรเนตรสบก็พบรัก
เพียงพบพักตร์พักตร์พบกันใจพลันเผลอ
เพียงบอกรักรักบอกใจให้ละเมอ
เพียงแต่เพ้อเพ้อหลงใหลใจพะวง

เหมือนจะเป็นกลบทนะครับ
แต่ไม่แน่ใจว่ากลบทอะไร ... 

รู้แต่ว่าเจ๋งมากครับลุงโอ้เอ้

+++++  ฝนพร่าง +++++

ฝนพรมพราวพร่างฟ้า...................ลมฝน
ไร้เมฆหมอกลมบน......................ล่องฟ้า
คืนหนาวต่างใจคน.......................เหงาอยู่
ใจอ่อนทำกายล้า.........................อย่างนี้ ทุกหน

ฝนหยุดยลกลิ่นฟุ้ง.......................ดินหอม
ส่องประกายแวววอม....................ยอดหญ้า
เสียงหรีดหริ่งรุมตอม....................เริงรื่น
สดชื่นหายอ่อนล้า........................แรงฟื้น คืนกลับ

แสงวับแววทั่วฟ้า..........................ทอฝัน
หลังเมฆมีตะวัน............................วาดรุ้ง
หลากสีแห่งสวรรค์อัน.....................วิจิตร
เหนือทุ่งนาโค้งคุ้ง.........................สู่ฟ้า จากดิน

คนเหงาเปล่าเปลี่ยวร้าง..................วิญญาณ
คนตื่นคงเบิกบาน..........................สุขล้ำ
รุ้งสีวาดแสงนาน...........................ผ่านเมฆ
เหงาตื่นคนใจช้ำ............................แต่งแต้ม เติมรัก

เขียนเองอีกแหละ คุ้นๆ ว่าเหมือนจะเคยโพสไปแล้ว
ไม่รู้จู๋ไหน