วันเหนื่อยๆอ่านเรื่องกุ๊กกิ๊กนี่มันก็ดีแต้น่อ
ช่วงนี้รอบๆตัว มีแต่คนกำลังข้ามไปสู่ความรักประเภทครอบครัวกันเยอะแล้ว
เพื่อนๆพี่ๆที่ทำงานด้วยกัน เริ่มวางแผนแต่งงาน มีลูก สร้างครอบครัวกันทั้งนั้น
บางคนก็กำลังจะเก็บตังแต่งงาน บางคนก็กำลังจะมีลูก
บางคนทำงานตัวเป็นเกลียวเพราะลูกจะเข้าโรงเรียน
ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า เหนื่อยมากกกกกกก...
แต่ก็มีความสุข...
ในแววตาของทุกคน เหมือนเด็กๆที่กำลังรอคอยวันจะได้ไปเที่ยวตอนปิดเทอม
ดูคาดหวังและจินตนาการไปไกลโขแล้ว ว่าลูกของเค้าจะเป็นยังไง
คนที่กำลังมีเป้าหมายในชีวิตนี่ ดูแล้วมีความสุขดีนะครับ
ย้อนกลับมาดูตัวเอง...
ผมกับแฟนผมตั้งใจกันไว้แล้วว่า เราคงจะไม่แต่งงานกัน
แต่ก็จะอยู่กันไปแบบนี้เรื่อยๆนั่นแหละ จนกว่าอีกคนจะไม่อยากอยู่ด้วยแล้ว
แฟนผมเป็นโรคเลือด ถ้าเธอมีลูกลูกก็คงเป็นแบบเธอ
ซึ่งเธอไม่อยากให้เป็นแบบนั้น และร่างกายเธอก็ไม่ค่อยพร้อมจะมีลูกด้วย
แต่ก็ไม่เป็นไร ผมไม่ได้อินกับการมีลูกอยู่แล้ว เราแค่ดูแลกันเองต่อไปก็ได้
ผมเลยคิดว่า เงินที่คนอื่นตั้งใจเก็บเพื่อจะแต่งงานหรือเลี้ยงลูก
ผมก็จะหาเตรียมไว้ แต่ก็เอาไว้ให้เธอใช้อย่างที่เธอต้้องการนั่นแหละ
จนกว่าจะถึงวันนึง ที่เธออาจจะต้องจากไป ตลอดกาล
ตอนนี้มีเงินก้อนนึงเตรียมไว้ เผื่อให้เธอเอาไปเปิดร้านเล็กๆอะไรก็ได้ที่เธออยากทำ
ถึงตอนนั้น ชีวิตก็คงต้องยุ่งขึ้นไปอีก แต่มันก็น่าจะสนุกดี
ไม่รู้ว่านี่มันจะมีความหมายแบบเดียวกับการมีลูกมั๊ยนะ ที่ว่าถึงจะเหนื่อยแต่มีความสุข
แต่ผมก็คาดหวังกับอนาคตตรงนี้ไว้น่าดูเหมือนกันหล่ะ
