ระลึกความหลังครั้งยังเป็นเด็ก

[มังกร]

เด็กๆ เป็นเด็กเก็บกด
ใครด่าใครว่าไม่ตอบกลับ
แต่มองด้วยสายตาประมาณอย่าให้ถึงทีกูนะมึง  
พอถึงทีตัวเอง เลยทำร้ายร่างกายแม่งเลย  
เรียนเก่งเลยขี้เกียจ  
เพื่อนออกไปวิ่งเล่น ตูเป็นหนอนหนังสือแอบอยู่ตามซอกๆ ห้องสมุด  
พูดกับต้นไม้ใบหญ้าสิงสาราสัตว์ทุกชนิด แต่ไม่ค่อยพูดกับมนุษย์  

[มังกร]

ดีดลูกแก้ว นี่ก็มัน 
แพ้เพื่อนตลอด

เด็กๆ เป็นเด็กเก็บกด
ใครด่าใครว่าไม่ตอบกลับ
แต่มองด้วยสายตาประมาณอย่าให้ถึงทีกูนะมึง 
พอถึงทีตัวเอง เลยทำร้ายร่างกายแม่งเลย 
เรียนเก่งเลยขี้เกียจ 
เพื่อนออกไปวิ่งเล่น ตูเป็นหนอนหนังสือแอบอยู่ตามซอกๆ ห้องสมุด 
พูดกับต้นไม้ใบหญ้าสิงสาราสัตย์ทุกชนิด แต่ไม่ค่อยพูดกับมนุษย์ 

สัตย์เลยนะ

[มังกร]

เด็กๆ เป็นเด็กเก็บกด
ใครด่าใครว่าไม่ตอบกลับ
แต่มองด้วยสายตาประมาณอย่าให้ถึงทีกูนะมึง 
พอถึงทีตัวเอง เลยทำร้ายร่างกายแม่งเลย 
เรียนเก่งเลยขี้เกียจ 
เพื่อนออกไปวิ่งเล่น ตูเป็นหนอนหนังสือแอบอยู่ตามซอกๆ ห้องสมุด 
พูดกับต้นไม้ใบหญ้าสิงสาราสัตย์ทุกชนิด แต่ไม่ค่อยพูดกับมนุษย์ 

สมกับเป็นป้าจอย 

[มังกร]

แก้ก็ด๊ะ 

สมตรงไหนเรอะ 

ตอนเด็ก ติดแม่ล่ะ ไม่ค่อยได้ออกไปเล่นที่ไหน
มุดอยู่ใต้โต๊ะตัดผ้าของแม่ (แม่เป็นช่างเย็บผ้า)

เล่นก็จะไปเล่นกับญาติ เล่นขายข้าวแกง 
ก็ญาติเป็นผู้หญิง ตั้งสองคนเลยต้องเล่นตามเสียงส่วนใหญ่

บ้านอยู่ใกล้โรงเรียน แค่ 200 เมตรเอง แต่ไปโรงเรียนสายทุกวัน 

ตอนเด็กๆ วาดรูปสวย เขียนการ์ตููนเรื่องละ 1 บาทขายเพื่อนด้วย
ชื่อนินจาตัวฮา สมัยนั้นฮิตนินจากัน 
ได้เป็นตัวแทนแข่งวาดรูปประจำเลย
แต่โตมาทำไมวาดรูปห่วยแตกก็ไม่รู้ 

ตอนเด็กๆ เป็นคนตลกปัญญาอ่อนมากๆ
เพื่อนๆ เรียกไอ้ติ๊งต๊อง ไอ้เพี้ยน
แต่ไหงโตมาตลกไม่ค่อยออกก็ไม่รู้ 

[มังกร]

ตอนโตก็ยังตลกนะโอ้เอ้ 

[มังกร]

-ตอนเด็กขี้แยมาก ใครทำอะไรนิดหน่อยก็ร้องไห้ เป็นเด็กอ่อนแอ แต่พอขึ้นมัธยมมา เปลี่ยนไปคนละคนเลย จนเพื่อนที่อยู่ห้องเดียวกันมาตั้งแต่อนุบาลยันปอหก แล้วก็มาอยู่ด้วยกันอีกทีตอน ม ปลายบอกเลยว่า ทำไมไอ้กันย์มันเปลี่ยนไปได้ถึงขนาดนี้

-กีฬา เล่นไม่เป็น ทำอะไรที่ออกแรงไม่เป็นเลย แต่ตอน ป สองเคยลงไปเตะบอลกับเพื่อนแบบขำๆ สรปุว่า ยิงแสกหน้าโกลเข้าประตูไปอย่างสวยงามหนึ่งลูก แล้วก็แปรเข้าปอีกหนึ่งลูก สองลูกนั้นยังอยู่ในความทรงจำอยู่เรื่อยมา

-ตอนอยู่ประถม เป็นเด็กกิจกรรม ถือป้าย เดินพาเหรด ละครบทบาทสมมติบนเวที พิธีกร แต่พอขึ้นมัธยม อย่าหวังจะได้เห็นหน้าผมในกิจกรรม แต่มอปลายก็พอมีบ้าง ประปราย

-ไม่เคยอ้อนร้องขอของเล่นกับพ่อแม่เลย จนโตมาอยากได้นั่นด้นี่ ก็อ้อนไม่ได้

นึกออกแค่นี้

ตอนโตก็ยังตลกนะโอ้เอ้ 

เจอจักรีตูถึงกับหงอยไปเลย 

[มังกร]

  เด็กๆ เนิร์ดมาก ผมยาวตรงเด๊ะ ใส่แว่น กระโปรงยาวๆ
โตขึ้นมาเกิดการกลายพันธุ์หลังการตัดผมสั้นตอน ม.2 


เพื่อนถึงกับชมว่า "แกมีพัฒนาการที่ดีมาก" 

พัฒนาการด้านแต่งตัวของดั๊นถอยหลังเข้าคลองฮ่ะ

[มังกร]

ตอนเด็กสวยกว่านี้ค่ะ ผอมกว่านี้มากๆ จนเเม่บอกว่า กินข้าวไปเยอะๆหน่อย
ตอนเด็ก เป็นทอมด้วยเเหละ คอยปกป้องเพื่อนผู้หญิง ชอบต่อยกับผู้ชายด้วย

ชอบกินน้ำอัดลม ลูกชิ้นปิ้่ง ชอบเล่นสลาก ขูดๆๆ เอาน้ำลายถู เเล้วก็ ดูว่าได้รางวัลหรือเปล่า

ตอนเด็ก ติดพ่อมาก

นึกเรื่อยๆก่อน 

เออ ตอนเด็กๆ ผอมมากเลยแหละ เชื่อมั้ยเนี่ย 

คือเป็นโรคภูมิแพ้อากาศเป็นโรคประจำตัว
ต้องรักษาตัวอยู่ตลอด เดินเข้าออกโรงพยาบาลจนชิน
รักษามาเรื่อยๆ จนประมาณ 10 ขวบอาการก็เริ่มดีขึ้น

แล้วก็เริ่มอ้วนตั้งแต่บัดนั้น 

แหม..กระจู๋นี้  ของโปรดเลยทีเดียว  ช่างเหมาะกะคนแก่ซะเหลือเกิ๊น  

         ตอนเด็ก เด๊ก เด็ก .. ใครๆ ก็มักเล่าให้ฟังว่า

         ++เป็นเด็กที่พูดเป็นเร็วมากกกก ซักขวบเนี่ย ต่อยหอยแล้ว  และไม่เคยมีใครตีได้เลย ไม่ว่าจะเป็นยาย พ่อแม่ หรือน้า

โดยเฉพาะคนที่เลี้ยง (เป็นเพื่อนยาย เลี้ยงแม่มา จนมาเลี้ยงเรา) เพราะจะพร่ำรำพันว่า "..ตีลูกไม ลูกทำไรผิดเหรอ อย่าตีเลยน๊า.."

ประมาณเนี้ย จนใครๆ เอือมระอา เลิกตี  (นับว่าหัดสร้างความมีวาทศิลป์แต่เด็ก)

         ++โรคจิต ยอมใครไม่ได้เลย (โดยเฉพาะน้อง) เพราะเติบโตมาในบ้านยายเลี้ยง ที่เราเรียกเค้าสองสามีภรรยาว่าพ่อแม่

พ่อแม่แท้จริงจะมาหาเสาร์อาทิตย์   เป็นเด็กคนเดียวในบ้าน ได้รับการตามใจอย่างถึงที่สุด ต่อมาเมื่อมีน้องคลานตามมา

ซึ่งพ่อกะแม่เอาไปให้ย่า(แท้ๆ) เลี้ยง  ปิดเทอมพอมารวมกันปุ๊บ จะรู้สึกว่าไรวะ พวกแกเป็นใคร ทำไมชั้นต้องแบ่งของแกด้วยหา!!

         ++ผูกเชือกรองเท้าไม่เป็น เพราะใส่แต่รองเท้าติดๆ อ่ะ ที่มันแบบรูดพรืดๆ เรียกไรไม่รู้.. นั่นแหละ ครั้งแรกที่ใส่รองเท้าผูกเชือก

ตอนป.ห้าได้มั้ง ก็หัดๆ เอา  
        
         ++พูดกะใครแทนตัวเองว่าลูกตลอด กระแดะสุด ต่อมาเมื่อโตจนเติบเช่นปัจจุบัน เหลือคำว่า "ลูก" ไว้แทนตัวเองกะคนสี่คนในชีวิต

คือพ่อ แม่  ยาย และ น้าสาว  (จริงๆ มีห้า คือรวม ตา ไปด้วย แต่สถานภาพตาปัจจุบันไม่นับเป็นคนแล้ว เพราะชิงตายหนีหลาน จึงไม่รวม)

         ++มีพี่น้อง ๓ คน คือ เราและน้องชายสองคน เป็นเด็กที่รักใคร่กลมเกลียวกันเยี่ยงนิทานคุณธรรมมาก แม่พ่อซื้ออะไรให้

ต้องซื้อสามชิ้นตลอด เพราะไม่อาจแบ่งอะไรกันเล่นได้เลย  แถมต้องคนละสีด้วยนะ จะได้ไม่ต้องแย่งกัน จึงมีสีประจำตัวกันมาแต่เด็ก

คือ เรา > สีฟ้า  น้องชายคนที่๑> สีเหลือง   น้องชายคนที่๒>สีแดง   และคงที่แบบนี้ตลอดไม่ว่าอะไร อาทิ ผ้าห่ม ผ้าปูที่นอน แปรงสีฟัน

ผ้าเช็ดตัว ฯลฯ  
 
           รวมไปถึงมีนมประจำตัวแช่ไว้ในตู้เย็น (ซึ่งกินทีก็ต้องขีดไว้ข้างขวด เพราะน้องชอบลักกิน) เรา>สตอร์เบอร์รี่  น้องชายคนที่๑>นมจืด

น้องชายคนที่๒>ช็อกโกแลต  แม้กระทั่งขนมอื่นๆ ก็ต้องแบ่งให้ชัดเจนกันไปเลยนะ  ลูกองลูกอม ฯลฯ เข้ากฎนี้ตลอด ไม่งั้นตีกันตาย

          ++ปิดเทอมไปอยู่บ้านนอกกับพ่อแม่  มีหน้าที่ประจำตัวสองอย่างคือ ดักพระตอนเช้าให้ย่าตักบาตร "ย่าๆๆ พระมาแล้ววว เร็วต่ะเดี๋ยวพ้น"

กะดักรถกับข้าว(เป็นรถขายกับข้าว วิ่งไปตามบ้านที่ห่างไกลตลาด) ให้แม่  ซึ่งจะได้รับคำขู่ว่า ถ้ารถกับข้าวพ้น วันนั้นได้กินกะน้ำปลาแน่

ดังนั้นไม่ต้องแปลกใจ ถ้ารถกับข้าวมาพร้อมพระ เราจะเลือกอะไร

   ** พอก่อน  ยาวไปแล้ว ประหนึ่งสนองตัณหาตัวเองอย่างมาก  **

โอว ปั่นกันกระจุย มีคนตัดหน้าคุณตั้ง 6 คนแน่ะ  

[มังกร]

เรื่องสีกับนมเนี้ยเป็นเหมือนอัยย์เลย