จริงๆมันขึ้นอยู่กับนิสัยของคนนะ จะใช้อะไร พกอะไร มีอะไร แพงรึเปล่า ถูกรึเปล่า ไม่ได้เป็นประเด็นเท่าไหร่
ลองอ่าน link ที่แอนเอามาให้อ่าน อันนี้คือใช่เลย ....ไม่รู้จะเปรียบเทียบยังไง...
สมมุติว่าเราตั้งทีมเตะฟุตบอลกันมาแบบเฮฮา เล่นเพื่อสุขภาพ เล่นเพื่อสนุก ไม่ได้คิดผลแพ้ชนะ
แต่ไปๆมาๆมันมีบรรยากาศแปลกๆเกิดขึ้นในทีมขึ้นมา เช่น บางคนไม่ยอมผลัดกับคนอื่นเป็นโกลล์, บางคนที่เล่นดีๆไม่ยอมส่งบอลให้เพื่อน เล่นกันอยู่แค่ 2-3 คน คิดแค่ว่าคนอื่นมันอ่อนส่งไปเดี๋ยวทำบอลเสีย, เวลาทีมโดนยิงแล้วโวยวายเพื่อนทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่ได้ลงมาช่วยไล่, คิดว่าเป็นเทวดาที่สุดในทีม สั่งโน่นสั่งนี่ แต่พอตัวเองพลาดก็โวยโวยคนอื่น
จุดประสงค์จริงๆก็คือ คนที่มีนิสัยประมาณนี้ เล่นฟุตบอลกับกลุ่มเพื่อนๆที่เล่นเพื่อออกกำลังกาย เรื่องไม่น่าจะซีเรียสก็ดันซีเรียส
บางทีคิดเอาเองในใจว่าถ้าเล่นเก่งจริงมึงคงไปเล่นฟุตบอลอาชีพไปแล้ว ทำไมมาทำได้แค่โชว์เหนือกับเพื่อนวะเนี่ย มึงโชว์ผิดที่แล้วล่ะ
สนามสมัครเล่นมันก็คือสมัครเล่น ไม่ใช่สนามมืออาชีพ ..แล้วถ้าเป็นมืออาชีพจริงๆเนี่ยถึงเขามาเล่นขำๆในสนามที่เล็กกว่า เขาก็รู้ว่าจะวางตัวยังไง มีแต่มือสมัครเล่นบางคนที่คิดว่าตัวเองเหนือ ตัวเองก็ทำได้ระดับมืออาชีพ ก็จะโชว์พาวกับคนอื่นว่ากูโปรกว่า แต่จริงๆคือยังไม่ใช่มืออาชีพหรอก เขาคิดไปเองทั้งนั้น
...เพราะคนที่เก่งหรืออยากจะเข้าสู่การเป็นมืออาชีพจริงๆ เขาจะไปเล่นในสนามที่สูงกว่า คู่แข่งเก่งกว่า มาตรฐานสูงกว่า ...เขาจะรู้ว่าไม่ควรลงไปเล่นสนามเล็ก อาจจะมีบ้างทื่เล่นแบบสบายๆในสนามเล็กในบางครั้ง แต่เขาไม่ได้ซีเรียสอะไรตรงนั้น ....แต่พวกที่โชว์พาว จงใจป่าวประกาศอะไรบ่อยๆในสนามเล็กอยู่ร่ำไป ทำนองว่ากูเนี่ยมืออาชีพ แต่ไม่อยากดังอยากจะอยู่ในที่เล็กๆ ความจริงแล้วก็คือไปสนามใหญ่แล้วสู้เขาไม่ได้ ไม่มีที่ให้ยืน
...พวกที่เก่งแล้วรักสงบ สันโดษจริงๆ เขาจะอยู่เงียบๆ ไม่ค่อยทำอะไรโตกตากโชว์พาวอะไรมากหรอก อันนี้คือเท่าที่เจอๆมา
มันก็ขึ้นอยู่กับนิสัยกับการวางตัวที่บอก
