น้องป้าแป้งขา
คนเรามีหัวใจดวงเดียวจริงนะคะ แต่ประสาทสัมผัสส่วนอื่นน่ะ มีอิทธิพลกับความรู้สึกมากกว่าหัวใจ
รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส คือมีเดียที่ยิงเข้า ตา ปาก จมูก หู ลิ้น กาย ถ่ายทอดมาเก็บไว้ที่เส้นประสาท ซึ่งคือ
ใจน้องป้าแป้งแยกออกหรือยัง ระหว่างความรู้สึก>>เฉยๆนะ ต้องตา พึงใจ ชอบ ชอบมาก รัก รักมาก และมอบชีวิตไว้แก่กันได้
เอาระดับต่างๆนั้นมาจัดเรียง จับคู่กันให้เหมาะ ว่าเราจะให้ค่าแต่ละสิ่ง แต่ละคนแค่ไหน และให้ได้ในระยะเวลานานเท่าใด
ที่สำคัญคือเขา-หรือเขา คนนั้นๆ มีอะไรมาแลก แม้ใจจะไม่ใช้การค้า แต่อนุโลมให้ใช้วิธีประเมินประมาณได้นะคะ น้องแป้ง
ไม่จำเป็นต้องเท่าเทียม แต่อย่าให้ขาดทุนมากก็พอ ส่วนที่ขาดนั้น ธรรมชาติจะจัดสรรอย่างอื่นมาทดแทนให้ได้ ใช่ไหมล่ะคะ
- อาจจะมีคนแลก"ชีวิต"กะคำว่า"เฉยๆนะ"ได้ แต่คงเป็นแค่เด็กที่ยังหลงดารา นกกาที่บินหลงดาว ใช่ไหมล่ะคะ
- อาจจะมีบางทัศนะ ที่เสนอให้แต่ความเท่าเทียม ตาแลกตา ฟันแลกฟัน ลิ้นแลกลิ้น อันหลังนี่ กลอนพาไปเองค่ะ
การพิจารณาใช้อัตราแลกเปลี่ยนและเปรียบเทียบนี้ แค่แสดงภาพ มิอาจนับเป็นสูตรตายตัวในการปริวรรตค่าความรู้สึกได้
เพราะความรัก มีมาก-มีน้อย และมีขึ้น-มีลง เพียงหวังว่าสัมพันธ์ที่สมดุล จะทำให้รักนั้น ยืนนาน นะคะน้องป้าแป้ง
พี่ศิราคิดว่ารักที่เสมอภาค สม่ำเสมอ เป็นสิ่งหาได้ยาก นอกจากเราจะมีอายุไขเท่าแมลงหวี่ ใช่ไหมล่ะคะ
แต่ก็มีจริง แต่มีคู่แบบนั้นในสัดส่วนที่น้อยมากค่ะ ลองดูจากนิยายรักอมตะสิ ไม่ฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดมักจะตายพรากจากกันเสมอ ใช่ไหมล่ะคะ
หลายคนชอบที่จะถูกรัก แต่หลายคนเกิดมาเพื่อรัก ใช่ไหมล่ะคะ
...
“ฉันตายโดยปราศจากคนที่รักฉัน แต่ฉันก็อิ่มใจว่า ฉันมีคนที่ฉันรัก”
ม.ร.ว.กีรติ จากเรื่อง ข้างหลังภาพ ของศรีบูรพา
ความรู้สึกแบบนี้ อาจตีความได้สองแบบ
1. เพราะ ม.ร.ว.กีรติ เผยความลับในใจนี้ออกมา เธอจึงต้องตาย
2. เพราะเธอกำลังจะตาย เธอจึงยอมเผยความลับใจในใจนี้
น้องป้าแป้งขา อย่างไรคนเราก็ต้องตายนะคะ
อย่ารอช้าค่ะ รีบหาคนมาคอยรับฟัง ประโยคแห่งลมหายใจสุดท้ายเถอะค่ะ
หรือในบางกรณี เราอาจจะต้องเป็นคนรับฟังประโยคนั้นแทน ก็คงซึ้งสุดใจว่ามั้ยคะ
ส่วนตัวพี่ศิราเองนี้นะคะ คิดว่าอาจจะอัดไว้เป็นเอ็มพีทรีแล้วอัพบล๊อกไว้
แหม ก็นะคะ ถึงเป็นแฟนก็ทำแทนไม่ได้ทุกอย่างนี่คะ ใช่ไหมล่ะคะ
..
องค์ลงจ้ะ
ผีศิราแม้นเข้าสิง {:oO=
ใช่ไหมล่ะคะ
