กรณีศึกษา : lordbsd (แตกหน่อ)

ผมอ่านถึงหน้าสามสิบกว่าแล้วหมดกำลังใจอ่านต่อน่ะครับ
อืม สวัสดีครับทุกท่านทุกท่านทุกท่านทุกท่าน..... เยอะแฮะ

สมัครเพราะอ่านกระ(จ)ทู้นี้แล้วฮาปนสลดเลยทีเดียวครับเนี่ย
แต่ได้มุกไปเยอะมาก ขอขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่ง

ผมอ่านๆแล้วรู้สึกว่า เรื่องภาษาเนี่ยนะครับ
(อย่างเช่นที่ว่าว่าหมดพลังภายในไปตั้งแต่หน้าสามสิบปลายๆ ผมเลยอาจจับความไม่ได้ถ้วนถี่หรอก แต่รู้สึกได้ตั้งแต่แค่อ่านไปยี่สิบหน้าแล้ว)
ไอ้ภาษางุงิที่เค้าใช้กัน ถ้าจะรังสรรค์ให้เป็นงานเขียนสุดบรรเจิดเนี่ย
ก็เท่ไม่หยอก แต่ถ้าจะเอามาพูดหรือพิมพ์กันตลอดจริงๆ
ผมก็ว่าเวรตะไลขอลาที ไม่อ่านกันจริงๆ ไม่รู้เรื่อง

แต่ผมก็เห็นความเป็นไปได้ของความแปลกใหม่ในงานเขียนเลยนับแต่วินาทีที่ผมไปอ่านบล็อกของน้องๆหนูๆสมัยนี้
(ก็เขียนกันเถ๊อะ ทำไมงานเขียนมันต้องถูกไวยากรณ์กันให้หมด เอาภาษาต่างดาวมาผสมบ้าง ต่างด้าวมั่ง ให้คนอ่านไม่รู้เรื่องบ้าง มันก็สื่ออะไรบางอย่างได้ ความงุนงง และ ไร้สาระ อย่างที่พวกท่านๆเขียนเป็นตัวซ่อนสีขาวนี่ผมก็ว่าเท่ดีนะ แต่ถ้าเอาไปลงกระดาษ ก็คงดี ไม่เปลืองหมึก แล้วขายหนังสือเปล่ากันทีเดียว แล้วอาจเรียกว่างานเขียน แทนสมุดเปล่า อืม น่าคิด)
ผมเลยแอบสงสัยว่าจริงๆแล้วในเรื่องภาษาเนี่ย เราแค่อ่านมันไม่ออก หรือเด็กเค้าทำภาษาหายนะบรรลัยวายปลวกกัน
ในแง่นี้ผมก็ยังให้น้ำหนักกับความคิดที่ว่าอย่างน้อยเค้าก็น่าจะรู้อะไรที่มันมีมาก่อนให้ถี่ถ้วนบ้าง ก่อนจะมาระเบิดตัวอักษรอย่างมันส์สะเด่าแล้วเราก็อ่านกันไม่ออก
ประเด็นเลยกลายเป็นว่าผมแอบเข้าข้างเด็กๆเค้าว่า  น้องหนูทั้งหลายจ๊ะ เขียนมาเดี๋ยวพี่อ่านให้จ๊ะ เอ๊ย ไม่สิ ประเด็นที่ผมพยายามจะสื่อคือ จริงๆแล้วเนี่ย ในการใช้ภาษามันมีที่ผิดที่ถูกจริงๆหรือ หรือเราแค่ไม่ชิน ก็คล้ายกับที่คำที่เราใช้กันปัจจุบัน คงน้อยลงกว่าเมื่อสมันโน้น กาลครั้งหนึ่งน๊านนานแล้วจนผมจนจนผมจะอดตายเนี่ย คล้ายๆกับว่า ฮึ่ม เค้าไม่เหมือนเรานะ เพราะเวลามันก็ผ่านไปเรื่อยๆมั้ย หรือเป็นจริงว่าสาระสำคัญของภาษาเนี่ย มันอยู่ในโครงสร้าง ความหลากหลายของคำ การใช้ให้ถูกต้อง ในแง่นี้ ความเลื่อนลอยของความหมายหรือการใช้งานมันก็เป็นสิ่งแปลกใหม่ และถ้ามองจากความเลื่อนลอยของเวลาแล้วเนี่ย มาตรฐานของเรามีความชอบธรรมเพียงพอที่จะไปด่าว่าเด็กมันง้องแง้งด๊องแด๊งรึเปล่า ถ้ามองว่าเค้าแค่อยู่ในยุคสมัยที่เปลี่ยนไป และเค้าแตกต่างจากเรา มาตรฐานในการกำหนดให้สิ่งไหนกลายเป็นสิ่งถูกมันก็เลื่อนลอยไปอีกเช่นนั้น

ที่สุดก็เป็นเราเองที่พยายามสร้างให้มันกลายเป็นสิ่งถูกต้องรึเปล่า ด้วยความที่เราคิดว่ามันถูกต้องอยู่แล้วในความคิดเราที่ถูกสร้างมาอีกที
ยังไงๆก็ลองพิจารณาแง่นี้บ้างก็แล้วกันครับทุกท่านทุกท่านทุกท่านทุกท่าน.......

ปล.แต่ผมเห็นเด็กมันก็คุยกันรู้เรื่องนะ ทั้งๆที่ผมก็อ่านที่มันพิมพ์คุยกันไม่รู้เรื่องเท่าไหร่ สงสัยเป็นสมรรถนะทางการเข้าใจภาษาแบบใหม่แฮะ

[มังกร]

นึกว่ามีอะไรใหม่ซะอีก   

[มังกร]

ประเด็นหลักจริงๆ
ัมันไม่ได้อยู่ที่เรื่องภาษา หรอกนะคะ 

[มังกร]

นึกว่ามีอะไรใหม่ซะอีก  

[มังกร]

นึกว่าหลอดกลับมา

[มังกร]

สมัครเพราะอ่านกระ(จ)ทู้นี้แล้วฮาปนสลดเลยทีเดียวครับเนี่ย
แต่ได้มุกไปเยอะมาก ขอขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่ง

ลองหัดเรียกว่ากระจู๋ดูนะครับ

ถ้าจะเสนอความเห็นในประเด็นของภาษา
เชิญที่นี่ละกันนะคะ

http://www.f0nt.com/forum/index.php/topic,3873.0.html
วัยรุ่นเซร็ง !! กับศัพท์วิบัติ


ขอล็อกละกัน ประเด็นมันหมดไปแล้วจ้ะห์

ขอเห็นแย้งนะครับ (พร้อมปลดล็อกด้วย)
นี่เป็นการเห็นแย้งครั้งที่สามในรอบเดือนที่มีต่อสาวกรุ่นเก่าๆ เก๋าๆ กัน
(ต่อจากกระจู๋ในห้องถามตอบ และจู๋ของน้องแทนเรื่องเกรียนไม่เกรียนนั่น)


ลองย้อนกลับไปอ่านกันอีกทีนะครับว่าการต้อนรับด้วยการโพสต์แบบนี้
หรือการบอกว่มันหมดประเด็นไปแล้ว (ทั้งๆ ที่การขุดมาวิพากษ์ต่อมันก็สนุกหัวดี)
จริงๆ มันอาจจะไม่ใช่แบบนั้นนะครับ

เปิดใจกันให้กว้างๆ
ระวังอากาศหนาวจะทำให้ใจแคบกันหมดนะครับ
บอกแบบนี้คงไม่โดนด่าใช่ไหม เข้าใจเจตนาตูนะ


เห็นด้วยกับความเห็นส่วนหนึ่งของคุณ mons นะครับ
มันน่าสนใจตรงที่ทำไมหนอ เด็กมันถึงคุยกันรู้เรื่อง
รู้สึกได้เลยครับว่านี่คือก้าวหนึ่งของภาษาไทย
มันจะก้าวไปข้างหน้าหรือถอยหลังลงคลองก็ว่ากันไป แต่มันก็เป็นอีกหนึ่งก้าวที่เราต้องสนใจ

พอดีเห็นว่าถ้าจะคุยกันเรื่องภาษา
ไปคุยที่นั่นน่าจะเหมาะว่าน่ะค่ะ
เพราะถ้ามาคุยในนี้ ก็คิดไปถึงเรื่องประเด็นหลอดเหมือนกันหมด

ถ้าทำให้ดูว่าสาวกเก่าใจแคบเกินไป ก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ค่ะ

เรื่องของเรื่องคือเรากันเองก็คุยประเด็นภาษามาหลายสิบหน้า (ใน 70 หน้านี่แหละ)
พอคุณพี่เขาเข้ามาอ่านรวดเดียวเจ็ดสิบหน้าแล้วกลั่นออกมาเป็นความคิดนี้
ซึ่งดี ดีที่เขามาดี

ก็เลยยังไม่อยากให้ล็อกกระจู๋ปิดประเด็นน่ะครับ
เข้าใจนะครับ กรณีที่จะล็อกกระจู๋น่าจะเกิดจากกระจู๋ที่โพสต์ใหม่
ที่ซ้ำละโว้เป็ดเกินกว่าจะหาอะไรมาแซวกันได้แบบนี้ดีว่าครับ

[มังกร]

เรื่องของเรื่องคือเรากันเองก็คุยประเด็นภาษามาหลายสิบหน้า (ใน 70 หน้านี่แหละ)
พอคุณพี่เขาเข้ามาอ่านรวดเดียวเจ็ดสิบหน้าแล้วกลั่นออกมาเป็นความคิดนี้
ซึ่งดี ดีที่เขามาดี

ก็เลยยังไม่อยากให้ล็อกกระจู๋ปิดประเด็นน่ะครับ
เข้าใจนะครับ กรณีที่จะล็อกกระจู๋น่าจะเกิดจากกระจู๋ที่โพสต์ใหม่
ที่ซ้ำละโว้เป็ดเกินกว่าจะหาอะไรมาแซวกันได้แบบนี้ดีว่าครับ

กลายเป็นศัพท์ใหม่ไปแล้วเหรอ 

โอเคค่ะ
รับทราบ

[มังกร]

เอาเรื่องภาษานะ ไม่ต้องถึงระบบความคิดอะไรมาก
ตูว่าถ้าให้ผู้ใหญ่มองแบบเด็ก เด็กมองแบบผู้ใหญ่
ผู้ใหญ่มองแบบผู้ใหญ่ หรือเด็กมองแบบเด็ก
เด็กมองแบบอนุรักษ์นิยม ผู้ใหญ่มองแบบเผด็จการ ฯลฯ
มันก็ได้อีกหลายมุมมองและอีกอารมณ์นึงเหมือนกันนะ
อยู่ที่ว่าตอนนั้นใครจะใช้มาตรฐานไหนมาตัดสิน

ตอนนี้ตูมองเรื่องนี้เหมือนคนเคยเป็นเด็ก
ตอนเด็กๆ เราเล่นเกมเยอะ
แล้วเห็นชีวิตของเราก้าวมาเป็นแบบนี้
หรือเห็นประสบการณ์จากเพื่อนๆ คนอื่นที่ติดเกม
แล้วมีชีวิตเปลี่ยนไป อาจจะดีขึ้นหรืออาจจะไม่ดีเท่าคนรุ่นเดียวกันตอนโตขึ้นมา
หรืออาจจะมีชีวิตที่รุ่งโรจน์ไปเลย แต่เรารุ่งไม่เท่าเค้า ฯลฯ

พอเห็นน้องๆ สมัยนี้เล่นเกมเยอะพอๆ กับเรา
เวลาที่เค้าใช้เล่นเกมอาจจะน้อยกว่าเรานิดๆ หรืออาจจะมากกว่าเรานิดหน่อย
มันก็อยู่ที่ตอนนั้นเราจะอารมณ์ไหนแล้วล่ะ
เราอาจจะอยากสอนสั่งน้องๆ
เราอาจจะไม่อยากให้น้องๆ เสียงานเสียการ เสียการศึกษาเหมือนเราตอนนั้น
หรืออาจจะอยากเล่นบ้าง น้องมันแย่งเล่นจนไม่ได้เล่น
หรืออยากเขียนเกม เพื่อให้คนอื่นมาเล่นเกมของตัวเองบ้าง
ฯลฯ

แล้วคนที่กำลังมองเราคอยต่อว่า(หรือสั่งสอน)น้องๆ ที่ติดเกม
ก็คือพ่อแม่เรา ที่เหมือนเห็นภาพเดิมๆ แต่เปลี่ยนตัวละครไป


ตอนนี้เราเป็นใครในบทบาทที่เราอยากจะเป็น...


ปล. ตอนนี้ตูก็ใช้ภาษาไทยแบบนี้แหละ คุยกับคนที่เราเรียกว่าใช้ภาษาวิบัติบ้าง ไม่วิบัติบ้าง ซึ่งแล้วแต่อารมณ์เค้าอีกที

เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย  


อะไรคือ ละโว้เป็ด ว้า แสดดดดดดดดดดดด  






รู้จักแต่พะโล้เป็ด  

[มังกร]