ปิงมันสนิทกะพวกนี้ค่ะ ปกติจะสังเกตุว่าปิงมันไม่สมาคมกะใครง่ายๆ
แต่ไอ้เกดนี่ก็เจอหน้าค่าตาตั้งแต่ตอนเรียน
นั่งร้านหมูกระทะนี่ปอกกุ้งให้พวกนี้กินแบบเยอะมากๆ
เดือนก็เคยนี่หว่า แต่ยังไม่เท่าไหร่
ในฟอนต์ที่ปิงมันเปิดใจก็ไม่กี่คนหรอกค่ะ
ฉนใจหมูกะทะกับกุ้งค่ะ
ปรกติเจอปิงก็เจอแต่มีตติ้งบอร์ดจีจีค่ะ (ซึ่ง 8 ปีผ่านมา จัดแค่ 4-5 ครั้ง) นอกนั้นก็มีตติ้งนอกรอบ ที่นัดไปกินอย่างเดียว
จำได้ว่าไปกินอากิโยชิด้วยกันสมัยอากิโยชิยังอร่อยและชื่อหอม
สรุปคือเจอกันเวลานัดเพื่อน ๆ ไปกินเท่านั้น (กร๊าก)
ที่สนิทใจด้วย(จนไม่มีคำว่าเขินแล้ว)และรู้สึกว่าซี้กัน เพราะรู้จักมานานและคุย MSN บ่อย
โอ๊ยถ้าเล่าเรื่องกินนี่มีเรื่องให้เผาเยอะเลยค่ะ แต่เดี๋ยวโดนเหยียบ อิ ๆ ๆ
ที่จริงตอนเรียนมหาวิทยาลัยก็ไปซอยเดียวกันเลย ไม่รู้เคยเดินสวนกันแบบไม่รู้ตัวบ้างป่าว
ปิงสนิทกับชาวฟอนต์ก็เข้าแก๊ปเลย เดี๋ยวจะจิกใช้ให้เป็นสะพานเชื่อม
เพราะโมจิขี้อายค่ะ ไปคนเดียวเดี๋ยวเป็นใบ้
