หน้า: [1] 2 3 4 5 6 7 8 ... 30
 
ผู้เขียน หัวข้อ: มหันตภัยในการติดเกมส์ (แตกหน่อ)  (อ่าน 129571 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 ขาจร กำลังดูหัวข้อนี้
ช่วงนี้เครื่องอืดแฮะ
เดี๋ยวไว เดี๋ยวอืด โวย

วันนี้ไปเล่นเน็ตร้านมาแหละ ก็ไปเล่นเกมนึง
ทีนี้มีคนหาว่าเราใช้โปรแกรมช่วยเล่น ก็เห็นคะแนนมาก
ก็เฮ้ย ตูไม่ได้ใช้ ยืนยันนั่งยันนอนยันแทบจะกระโดดยันอยู่แล้ว
ก็ยังหาว่าปากแข็ง
จะเอายังไงกะตูฟะ โวย
งั้นแช่งให้เป็นฝีที่แก้มก้น เป็นริดสีดวงรักษาไม่หาย ซ้า...ธุ
<เลเวล 13 ต้องกากเท่านั้นรึไงฮึ โวย>
บันทึกการเข้า
ช่วงนี้เครื่องอืดแฮะ

เดี๋ยวไว เดี๋ยวอืด โวย

วันนี้ไปเล่นเน็ตร้านมาแหละ ก็ไปเล่นเกมนึง
ทีนี้มีคนหาว่าเราใช้โปรแกรมช่วยเล่น ก็เห็นคะแนนมาก
ก็เฮ้ย ตูไม่ได้ใช้ ยืนยันนั่งยันนอนยันแทบจะกระโดดยันอยู่แล้ว
ก็ยังหาว่าปากแข็ง
จะเอายังไงกะตูฟะ โวย
งั้นแช่งให้เป็นฝีที่แก้มก้น เป็นริดสีดวงรักษาไม่หาย ซ้า...ธุ
<เลเวล 13 ต้องกากเท่านั้นรึไงฮึ โวย>

น้องเหมียวเล่นเกมส์ ออดิชั่น ใช่มั๊ยคะ
คิดว่าน่าจะใช่  ถ้าไม่ใช่ก็ช่างเถอะ
อยากเตือนอ่ะ เพราะเกมส์นี้ มันพรากเพื่อนพี่ไป 1 คน ( เรียนจบปริญาตรี ไม่ได้ช่วยอะไรเลย )

อยากเตือนน้องเหมียวให้เล่นระวังๆหน่อยแล้วกันนะ
พี่เป็นห่วง อย่าอินกับมันมาก 

เล่นมัน แต่อย่าให้มันมาเล่นเรานะจ๊ะ  (พี่ก็เคยลองเล่น แต่ไม่ติด เพราะโดนเด็กด่าว่าช้า แต่ชื่อยังกะเทพ)

ไม่ได้ห้ามไม่ให้เล่นนะ แต่ขอให้ระวัง แค่นั้นเอง
 
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 12 พ.ค. 2008, 23:19 น. โดย 蓝月 (lán yuè) » บันทึกการเข้า
มีเรื่องอะไรอ้ะคะเจ๊
อยากรู้ง่ะ โห
บันทึกการเข้า

ที่สุดถ้ามันจะไม่คุ้ม
แต่มันก็ดีที่อย่างน้อยได้จดจำ
ว่าครั้งนึงเคยก้าวไป...
มีเรื่องอะไรอ้ะคะเจ๊
อยากรู้ง่ะ โห

เดือนถามพี่เหรอ  งง
บันทึกการเข้า
น้องเหมียวเล่นเกมส์ ออดิชั่น ใช่มั๊ยคะ
คิดว่าน่าจะใช่  ถ้าไม่ใช่ก็ช่างเถอะ
อยากเตือนอ่ะ เพราะเกมส์นี้ มันพรากเพื่อนพี่ไป 1 คน ( เรียนจบปริญาตรี ไม่ได้ช่วยอะไรเลย )

อยากเตือนน้องเหมียวให้เล่นระวังๆหน่อยแล้วกันนะ
พี่เป็นห่วง อย่าอินกับมันมาก  

เล่นมัน แต่อย่าให้มันมาเล่นเรานะจ๊ะ  (พี่ก็เคยลองเล่น แต่ไม่ติด เพราะโดนเด็กด่าว่าช้า แต่ชื่อยังกะเทพ)

ไม่ได้ห้ามไม่ให้เล่นนะ แต่ขอให้ระวัง แค่นั้นเอง
  
ใช่ค่ะพี่บุ๋ม
ก็เพียงแต่ว่าเค้าเล่นแพ้ เลยพาลไปเรื่อย
เพราะว่าเหมียวเลเวลน้อยกว่า คงคิดว่าเลเวลน้อยๆคงไม่มีทางชนะได้
บันทึกการเข้า
ช่ายลั้น หมีโหด~
บันทึกการเข้า

ที่สุดถ้ามันจะไม่คุ้ม
แต่มันก็ดีที่อย่างน้อยได้จดจำ
ว่าครั้งนึงเคยก้าวไป...
ใช่ค่ะพี่บุ๋ม
ก็เพียงแต่ว่าเค้าเล่นแพ้ เลยพาลไปเรื่อย
เพราะว่าเหมียวเลเวลน้อยกว่า คงคิดว่าเลเวลน้อยๆคงไม่มีทางชนะได้

อย่าไปเก็บมาใส่ใจมาก พี่เล่นวันแรก ลองดูน่ะ อยากรู้ว่าเพื่อนพี่มันติดใจอะไรยังไง ทำไมมันเล่นเอาเป็นเอาตายขนาดนั้น (ถึงตี 3 ตี4 เกือบทุกวัน) วันแรกพี่เล่นพี่ก็เข้าห้องที่คนที่เขาเล่นเก่งๆเขาเล่นกันนะ  เล่นไม่เป็น อาศัยถามเพื่อนนั่งข้างๆเอา

วันแรกขึ้นมา เวล3 ชื่อที่ใช้เล่นก็ถือว่าหรู (มีตัวอักษรพิเศษอะนะ) พี่เล่นไม่ทันก็ได้แต่นั่งดู
ก็มีเด็กคนนึง อายุ 14 มั้งถ้าจำไม่ผิด  พิมพืประโยคเกรียนๆ ขึ้นมาว่า "เล่งก๊ะม่าเปง แพ้ตลอดรุย จื้อยังก่าเทพ "  ฮิ้ววว

พี่เป็นใคร แล้วมันเป็นใคร ไม่ชอบให้คนที่ไม่รู้จักกันมาด่าแบบนี้อะนะ 555 แล้วพี่ก็ไม่ได้หวังอะไรกับมันมาก เล่นเป็นกรณีศึกษาเฉยๆ

พี่เลยทิ้งท้ายไปประโยคนึง "ดูแลอนาคตตัวเองให้ดีนะไอ้น้อง พี่ไปล่ะ ขอโทษที่ชื่อเทพแต่เล่นไม่เป็น "  555 คิดว่ามันคงไม่เหมาะกับตัวเองที่สุด
เลยจากมาอย่างไม่เหลือเยื่อใย  และไม่มีการอาลัยอาวรณ์ กร๊าก

  
บันทึกการเข้า
ช่ายลั้น หมีโหด~

ตอบเดือน ขอระบายอารมณ์แบบยาวๆแล้วกันนะ เหมือนจะนินทาเพื่อนแต่ช่างเถอะ กร๊าก เตือนว่าเด็กๆห้ามลอกเลียนแบบนะจ๊ะ

เพื่อนพี่คนนี้ตอนแรกไม่สนิทกันหรอก เรียนเอกเดียวกัน ไม่ทราบนิสัยจริงจัง รู้จักแค่ผิวเผิน ..เหมือนคนอื่นๆที่ไม่สนิททั่วไป

พอขึ้นปี4 ทเมอ2 เป็นช่วงเวลาที่ต้องฝึกงาน  พี่ก็ติดต่อหาที่ฝึกงาน แล้วก็ชวนเพื่อนมาฝึกด้วย แต่ยังไม่มีใครตอบรับ พอมันโทรมาขอฝึกด้วยที่เดียวกัน พี่ก็เลยตกลง ไม่มีปัญหา

ต่อมาเมื่อได้มาฝึกงานขั้นตอนต่อไปก็ต้องหาที่ซุกหัวนอนใช่มะ  อ่ะ พี่พอจะมีเพื่อนอยู่ กทม.บ้างเลยลงมาหาเพื่อนให้ช่วยหาหอ
เพื่อนพี่คนนี้ก็ตามมาด้วย วันแรกที่มันมาถึงคือตอนเช้า พอเอาของเก็บเสร็จก็ไปเดินหน้ารามกัน แล้วก็กลับห้องจะไปนอนพักผ่อน

แต่เพื่อนพี่คนนี้ไม่นอน มันถามหาร้านเกมส์ที่เพื่อที่จะไปเล่นออดิชั่นนี้  เพื่อนพี่เลยบอกสถานที่ไป...แต่ กระเป๋าตังคืมันหายครับพี่น้อง คาดว่าจะถูกล้วงตอนเดินหน้าราม   แล้วยังไงต่อ  มันก็ยืมพี่ก่อน อ้างว่าแม่ให้ยืม เดี๋ยวแม่จะโอนให้  

อ่ะต่อๆ พอได้เงินไปแล้วก้เล่นเกมส์ กลับมาราวๆตีสามตี4  วันรุ่งขึ้นก็ออกหาหอกัน  (ขอบอกว่าเป็นอะไรที่วุ่นวายสุดๆสำหรับคนที่ไม่เคยมาอยู่กรุงเทพ แล้วต้องมาหาหอเอง นั่งแท็กซี่เล่น จะเดินก้ไม่รู้จัก  ง่ะ) วันนั้นหมดค่าแท็กซี่ไปเยอะเหมือนกันเพราะออกคนเดียวเห็นว่าเพื่อนกระเปาตังคืหาย มากับเพื่อนที่เป็นเจ้าถิ่นอีกคน  ส่วนเพื่อนพี่คนที่ติดเกมส์หลับไม่ออกความเห็น พากูไปไหนกูก็ไป  

จากนั้นก็ได้หอดังใจหมาย ขอรวบรัดไปตอนฝึกงาน เพราะมันยาว ระหว่างนั้นเพื่อนพี่ก้เล่นเกมส์นี้ทุกวัน ที่มีโอกาส ถ้าไม่ได้เล่นจะทุรนทุราย ปานจะลงแดงตาย  

ขอตัดบางส่วนออกไปเพราะมันรุนแรงเกิน รวบรัดเปนตอนฝึกงานเลยนะ

มันก็เล่นเกมส์ทุกวัน กลับเกือบเช้า ไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่นัก ตอนฝึกงานก็จะเปิดเวบเกมส์อยู่เรื่อยๆ  ขนาดhi5 ก็มีรูปตัวที่ใช้เล่นเกมส์นี้
แล้วรู้ว่ามันมีแฟนเด็กอายุ 17 เพราะเล่นเกมส์นี้  มีการแต่งงาน แต่งแล้วกดหย่า ดีกันก็กดแต่งใหม่ (ทุกครั้งที่กดหย่าและแต่งมักจะมาบ่นให้ฟังเป็นที่น่ารำคาญมาก เพราะการกดหย่าทราบว่ามันต้องเสียตังค์  กดแต่ง ต้องซื้อแหวนงี่เง่าอะไรไม่รู้  ง่ะ (ขอโทษคนที่ชอบเล่นส่วนตัวคิดว่ามันงี่เง่า)

แล้วเล่นก็ต้องมีชุดสวยๆ แต่... ต้องแลกด้วยเงินบาทไทยเพื่อที่จะไปซื้อเสื้อผ้าสวยๆในเกมส์ โดยการเติมแคช   มันเสียตังค์เติมแคชเป็นไม่รู้เท่าไหร่ เปลี่ยนชุดเรื่อยๆ (ตอนที่ไปหัดเล่นชุดตัวเองไม่มี แต่ไม่คิดจะเสียเงินไปเติมเพื่อซื้อ)  แต่ความเป็นจริง เสื้อผ้าก็ไม่ค่อยจะมี ใส่ชุดเดิมๆซ้ำๆ
วันๆไม่ไปไหน นอกจากห้อง ที่ฝึกงาน กับร้านเกมส์  3 ที่ เท่านั้น (อ่อ มี 7-11 ด้วย) เคยถามมันเหมือนกันนะ ว่าไม่เสียดายเหรอ เก็บตังคืไปซื้อเสื้อผ้าจริงๆไม่ดีกว่าเหรอ  มันก็เงียบ...เพื่อนคนนี้มันจะเหมือนคนใบ้เวลาอยู่นอกเกมส์ ในเกมส์จะจัดจ้าน เปลี่ยนไปเป็นคนละคน

เคยขาดงานเพราะเล่นเกมส์ดึก ลุกไม่ไหว ให้พี่โกหกว่าไม่สบาย หมีโหด~   แฟนจากในเกมส์มาหา  ขาดงาน ติดต่อไม่ได้ 2 วัน พี่ก็โกหกพี่ที่ฝึกงานว่าไม่สบาย  หมีโหด~  เกือบจะเรียนไม่จบ เพราะทะเลาะกับแฟนในเกมส์แล้วคิดจะไม่ไปฝึกงาน แม่มันก็โทรมาหาพี่ บอกว่า ฝากมันหน่อย ช่วยมันที ถือซะว่าเห็นแก่แม่  หมีโหด~  แม่ขอให้มันเรียนจบแม่ก็พอใจแล้ว แต่เรื่องไม่จบแค่นั้นครับพี่น้อง

จากการที่แม่มันใจดี(โคตรๆอภิมหาใจดีอลังการ) จนทำให้มันติดนิสัย เงินหมด ขอแม่ แต่หมดเพราะเล่นเกมส์ 80 เปอรืเซ็น พันนึง ไม่เคยใช้เกิน5 วัน  แม่มันจะโอนมาให้ทีละนิด เพราะคิดว่ามันจะเอาไปเล่นเกมส์หมด แต่แม่มันก็ไม่ว่า ขอให้ฝึกงานให้จบ เป็นพอ

มันก้เล่นเกมส์ของมันมาเรื่อยๆ แล้วความเกรียนก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ทั้งการพูดจา การแสดงออก ต่อหน้าคนปกติจะเงียบไม่ค่อยพูด แต่เวลาคุุยโทรศัพท์จะมีแต่ แม่ง เชี่ย ดอก สัด ค..ย ฯลฯ อยู่ตลอดเวลา ง่ะ พฤติกรรมไม่ต่างจากเด็กไม่มีการศึกษาไร้คนอบรม  แต่เมื่อก่อนเรียบร้อย ไม่เคยพูดแม้แต่คำว่า กู!!  

วันดีคืนดีก็ร้องไห้ เอะอะโวยวาย เพราะแฟนในเกมส์ไปหลีสาวอื่น คำก้ผัว สองคำก็เมีย  ง่ะ   เช่น อยากมีเมียใหม่มากชิมิ <<มันออกเสียงแบบนี้จริงๆนะ ขอบอก

แล้วชีจะชอบมาพูดเรื่องปัญหาในเกมสืให้ฟัง และโดนด่ากลับไปบ่อยๆ  กร๊าก

สุดท้าย มีเรื่องจริงจังกับแฟนในเกมส์(อีกแล้ว) แล้วก็ชอบบอกว่าเลิกแล้วจริงๆ แล้วก็เห็นกลับไปคบอีกอยู่ดี จนรำคาญ เลยบอกไป จะแต่งเมื่อไหร่ก็บอกละกันนะ ขี้เกียจฟังเบื่อแล้ว

ไม่คิดพัฒนาตัวเองให้ไปในทางที่ดี ชีวิตนี้มีแต่เกมส์ เรียนเพราะแม่ขอร้อง หอเพื่อนหาให้ ไปฝึกงานเพื่อนพาไป ทำรายงานตอนเรียนจบ เพื่อนทำ(อ่ะช่วยพิมพ์นิดนึง) หางาน หาทำไม เล่นเกมสืดีกว่า อยู่เฉยๆก็มีคนหาให้ เงินหมดก็ขอแม่

จากคนดีๆ กลายเป็นของเสียไปแล้ว ...มีตอน 2 ตอนทำงาน อยากฟังอีกก็รีเควสมานะ ถ้าไม่รีเควสพี่ก้ไม่เล่าต่อละ เรื่องมันยาวววว...
บันทึกการเข้า
รีเควสค่ะพี่บุ๋ม(แอบเนียน)
บันทึกการเข้า
 หมีโหด~/
บันทึกการเข้า
เล่าเลยครับ แล้วพี่จะร่วมด้วย ช่วยกัน
กรณีร้านเกม และ พี่ชาย รวมทั้งทางออก ยิ้มเหี้ยมเกรียม
บันทึกการเข้า

Today you , Tomorrow me.
หูย ๆ ๆ ๆ คุณบุ๋มเป็นผู้ปะสบภัยชัด ๆ
ภัยจากเกมออนไลน์เนี่ย มันกระทบคนรอบข้างจริง ๆ นะ

อ่านแล้วแอบปรี๊ดด้วยคน....

ถ้าโมจิมีเพื่อนแบบนี้ต้องตบล้างน้ำให้หายเกรียนค่ะ ไม่งั้นก็ตัดขาดกับมันไปเลย แบบว่ามันบั่นทอนสุขภาพจิตม้ากมาก  หมีโหด~

เรื่องแต่งงานในเกมนี่ ถ้าแต่งเล่น ๆ เพื่อความสนุก หรือเพื่อลิ้มลองระบบของเกมให้ครบ เราว่ามันก็ไม่เป็นไรนะคะ แต่ไอ้พวกเอาความสัมพันธ์ในเกมหรือนอกเกมมาปนกันเนี่ย มันน่าเหนื่อยใจมาก ๆ อีกฝ่ายรึเป็นใครก็ไม่รู้ เอาแน่เอานอนก็ไม่ได้ อีกหน่อยมันเลิกเล่นเกมก็หากันไม่เจอ (ยกเว้นถ้ามาเจอจริง ๆ) ไม่รู้จะจริงจังกับเม็ดสีบนหน้าจอไปทำไม เปลืองใจเปล่า ๆ

ยิ่งมีทะเลาะมีคืนดีกันเหมือนเป็นแฟนจริง ๆ เนี่ย โมจิว่าไล่ให้มันคบกันในชีวิตจริง จริง ๆ ไปเลยดีกว่า ไม่ต้องมางอแงง้องแง้งกันในเกมให้เป็นที่น่ารำคาญใจ แต่ง ๆ หย่า ๆ น่าเบื่อ (แต่ที่น่าเบื่อกว่าคือหย่าแล้วมาบ่นมางอแงให้เราฟังเนี่ยแหละ  ชิ)

ส่วนตัวยังไม่มีเพื่อนเป็นแบบนี้ค่ะ แต่เพื่อนสนิทคนหนึ่งมีเพื่อนเป็นแบบนี้ (เพื่อนผู้ชายนะ) กับเพื่อนอีกคนมีเมียติดเกม.... คลอดลูกแล้วไม่เลี้ยงลูก ปล่อยแม่สามีเลี้ยงคนเดียว ตัวเองไปมีกิ๊กในเกม นังสามีก็อุเคะโคตร (ยืมประโยคคุณโก๋สิจ๊ะมาใช้ แบบว่ามันได้ใจเหลือเกิน555) ยอมภรรยาทุกอย่าง ไม่เคยบ่นไม่เคยว่า เพราะกลัวภรรยาทิ้ง.... เพื่อนเราก็โดนเป็นที่ปรึกษาปัญหาหัวใจชาวบ้านแบบไม่เต็มใจ แล้วเอามาระบายให้เราฟังอีกทอด (เรื่องชาวบ้านคืองานของเรา โมจิชอบมุงเรื่องคนอื่นอยู่แล้ว) ฟังแล้วก็ปลงอนิจจัง เอ้อ คนเรานะ เป็นไปได้ถึงเพียงนี้....
บันทึกการเข้า


สมัยแรคนาร๊อก บูมใหม่ๆ  เห็นแฟนสาวในเกมส์ลงมาจากเชียงใหม่เพื่อมาอยู่กับแฟนในเกมส์ที่หาดใหญ่เลยนะครับ

บันทึกการเข้า

เราจะต้องการอะไรมากมายไปกว่า อะไรมากมาย
RO นี่ โมจิเล่นเยอะมากตอนช่วงปี 2 นะคะ เกือบได้เลิกกับแฟนแน่ะ 555 (แฟนไม่ได้เล่น)
ตอนแรกติด เล่นเยอะมาก (เสาร์อาทิตย์จะเล่นโต้รุ่ง แต่ยังทำการบ้านส่งตามกำหนด ส่งงานครบ ไปเรียนไม่ขาด เกรดไม่เคยตก) พอทะเลาะกับแฟนทีเลยเลิกขาดเลย

ปัจจัยที่ทำให้ติดเกมมันมีเยอะน่ะค่ะ อย่าง RO นี่ก็ตัวละครมันน่ารักดี เก็บเลเวลง่าย หาเงินง่าย
แล้วยังมีปัจจัยทางสังคมอีก คือเพื่อน บางคนที่เล่นเกมไม่เลิกนี่ไม่ได้ติดเกมนะคะ แต่ติดเพื่อน
ยิ่งถ้าจีบกันไปจีบกันมานี่ ยิ่งติดมากกว่าเพื่อนอีก



เพื่อนสนิทที่เล่าให้ฟังเมื่อกี้ มีวีรกรรมพฤติกรรมคนในเกมมาเม้าท์เยอะเลยค่ะ
ผู้หญิงหนีสามีไปหากิ๊กที่กรุงเทพก็มี (เพื่อนอยู่อุบลฯ)
ผู้ชายเลิกกับแฟนเพราะติดกิ๊กในเกมก็มี
ผู้ชายหายออกจากบ้านไปหลายวัน เพราะไปหมกตัวอยู่ร้านเกม ตามง้อกิ๊กในเกม ปั่นเลเวลตัวละครให้กิ๊กในเกมก็มี....
สารพัดกรณี....
ฟังแล้วมันส์แอบรันทด คนเราแบบนี้ก็มีด้วย  ง่ะ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 12 พ.ค. 2008, 20:02 น. โดย Moji » บันทึกการเข้า
 ฮือๆ~ ฮือๆ~ ฮือๆ~ ฮือๆ~ ฮือๆ~


พิมพ์ไปประมาณ 2 หน้า A4 แต่ดันไปกด  F5 

ขอเวลาทำใจก่อนนะคะ  ฮือๆ~ ฮือๆ~ ฮือๆ~


อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก


อยากจะบ้าตาย  อี๋~ อี๋~ อี๋~

ใจหายวูบ เหมือนหมาที่รักตายต่อหน้าต่อตา  เสียดายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 12 พ.ค. 2008, 20:45 น. โดย เดอะบุ๋ม » บันทึกการเข้า
หน้า: [1] 2 3 4 5 6 7 8 ... 30
 
 
Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006-2007, Simple Machines | Thai language by ThaiSMF Valid XHTML 1.0! Valid CSS!