ยาวอีกแล้ว
ขออภัยอย่างแรงค่ะ
เขาว่ามนุษย์เราแต่ละคนมีสันดานการใช้ความรุนแรงฝังอยู่อยู่แล้วค่ะ
ซึ่งบางครั้งจะออกมาตามโอกาสที่ไม่ได้มีถี่ ๆ เช่น เมื่อบันดาลโทสะ เมื่อจนตรอก
สิ่งที่จะทำให้คนคนหนึ่งไม่ทำในสิ่งที่ทำร้ายผู้อื่น ก็คือสติยับยั้ง ซึ่งอาจมีหลายปัจจัยเช่น ความสามารถในการแยกแยะถูกผิด ความเห็นอกเห็นใจผู้อื่น ความเมตตากรุณา หรือความรู้สึกรับผิดชอบต่อสังคม
แต่ถ้าเวลาเผลอ หรือไม่ทันคิด หรือยั้งมือยั้งใจไม่ทัน มันก็มีพลาดกันทั้งนั้นค่ะ
จากที่กลับไปอ่านข่าวอีกรอบ เห็นว่าครอบครัวแตกแยกด้วย
นอกจากนี้พ่อยังชอบใช้ความรุนแรง
การเห็นการใช้ความรุนแรงเป็นประจำนี่มีส่วนในการปลูกฝังและกระตุ้นในทางจิตวิทยาสูงค่ะ
เพราะเป็นสิ่งที่ต้องพบเจอทุก ๆ วัน และเห็นอยู่ซ้ำ ๆ
สำหรับเด็กเล็กอาจจะทำให้เกิดการเรียนรู้ที่ผิด ๆ ได้ คือปลูกฝังให้คิดว่าสิ่งที่เห็นมันถูก มันควร หรือสามารถกระทำได้โดยไม่มีใครตำหนิ
แต่สำหรับเด็กโต มันทำให้รู้สึกชาชินกับความรุนแรงโดยไม่รู้ตัวค่ะ ประมาณว่าซึมซับน่ะ
การเล่นเกมเองก็เหมือนกัน มีส่วนกระตุ้นมาก ๆ ค่ะ
ถ้าจะให้พูดแบบคิดเองเออเองแล้ว รู้สึกว่า เด็กคนนี้อาจจะมีพื้นฐานความยับยั้งชั่งใจหรือความเห็นใจคนอื่นต่ำอยู่แล้ว
เพราะในเมื่อครอบครัวแตกแยก ก็คาดเดาได้ว่าการปลูกฝังหรือการดูแลคงไม่ได้ใกล้ชิดเท่าไหร่
ทำให้ไม่ค่อยได้อบรมบ่มนิสัยให้รู้จักแยกแยะควรไม่ควร วิจารณญาณจึงต่ำ
ประกอบกับความรุนแรงในครอบครัวที่ประสบ และปัญหาครอบครัวรุมเร้า
เมื่อเล่นเกมไปนาน ๆ ก็ถูกกระตุ้นเป็นระยะ ๆ จนทำให้ด้านมืดของตนเผยออกมา
คือเกมไม่ใช่ปัจจัยที่"ก่อ" ค่ะ แต่มัน "ดึง" เอาส่วนไม่ดีของมนุษย์ออกมาได้
จะบอกว่าเคยตัวกับการทำผิด หรือก่ออาชญากรรมโดยไม่ได้รับโทษก็คงได้
หรือไม่ก็เป็นเพราะในเกมเขาสามารถเป็น Hero ได้ทั้ง ๆ ที่เป็นตัวร้าย
แล้วพอสติหลุด (จนตรอก พ่อแม่พึ่งพาไม่ได้ ครอบครัวมีปัญหา ชีวิตเหมือนเจอทางตัน) ก็เลยทำให้ตาชั่งพังไป
เกิดลืมตัว นึกว่าก่ออาชญากรรมแบบนี้คือทางออกที่ควร โดยที่ไม่ทันคิดถึงผลร้ายที่อาจตามมา
....
....
....
ซึ่งดูจากรายการทางทีวีว่าเด็กม.6คนนี้เป็นเด็กเรียบร้อยทั้งที่โรงเรียนแล้วก็ที่บ้าน(ซึ่งผมคิดว่าน่าจะเก็บกดน่ะ
)
......
......
......
แต่ถ้าจะโทษเกมส์เฉยๆนี่ไม่เกี่ยวนะว่าไหมครับ
อืม ถ้าเด็กเป็นเด็กเรียบร้อยจริง มีพฤติกรรมดีมาตลอดจริง ก็คิดว่าเป็นไปได้ค่ะที่เป็นเด็กเก็บกด
และที่คิดไปจี้ไปปล้นนั่นก็อาจจะเป็นความคิดชั่ววูบก็ได้ แต่บังเอิญเหยื่อขัดขืนจนเกิดผลร้ายในที่สุด
ถ้าเป็นการแทงโดยเจตนา หรือวางแผนฆ่าไว้ก่อน เราอาจจะออกมาร้องลั่นค่ะว่าโทษเกมได้ไง เด็กมันสันดานฆาตกรอยู่ก่อนแล้วต่างหาก.... เด็กโกหก โทษมั่ว ฯลฯ แต่กรณีนี้เป็นการแทงถูกในระหว่างชุลมุน จึงคิดว่าข้ออ้างเรื่องเกมนั้นมีมูลความจริงค่ะ เพราะแรงกระตุ้นที่ได้รับมาอาจทำให้ปล้นจริง ส่วนเรื่องฆ่านั้นมันเป็นอุบัติเหตุ
การโทษเกม"เท่านั้น" มันต้องเป็นการคิดที่ผิดอยู่แล้วล่ะค่ะ เพราะกรณีนี้ดูยังไงก็เกิดจากหลายปัจจับประกอบกัน
จินตนาการดูแล้วรู้สึกว่า ถ้าปัจจัยที่เร้าให้เขาก่ออาชญากรรมนี้ ขาดหายไปเพียงปัจจัยเดียว คือมีไม่ครบองค์ประชุม เด็กก็อาจจะไม่ได้ก่อเรื่องขึ้นก็ได้
เช่น ถ้าพ่อไม่เป็นคนชอบใช้ความรุนแรง
ถ้าครอบครัวไม่แตกแยก
ถ้าผู้ปกครองดูแลเอาใจใส่อย่างใกล้ชิด
ถ้าไม่ได้ได้เงินแค่ 100 บาท
ถ้าไม่ได้เล่นเกมนี้ หรือ ถ้าเล่นเกมนี้แต่มีผู้ชี้แนะอย่างเหมาะสม
ฯลฯ
