โดดงานมาตอบ
(
แล้วเมื่อไรห่มันจะเสร็จ.... เหลือตั้ง 7 หน้า)
ส่วนตัวแล้วคิดว่า ขอให้ไปถึงเถอะ จะในนามใครก็ช่าง
คือเห็นสภาพแล้วสงสารมาก ๆ คิดเปรียบกับตัวเองหรือครอบครัว หรือคนรู้จัก ว่าถ้าเจอแบบนั้นจะรันทดแค่ไหน เท่านี้ก็จะน้ำตาไหลละ
ส่วนรัฐบาลเค้าจะช่วยเหลือเพื่อเอาหน้าหรือหาเสียง ก็ปล่อยเค้าไป ช่างหัวมัน....
อยากโกยคะแนนเสียงจากประชาชนก็เชิญ ขอแค่ของที่ส่งไปน่ะไปถึงมือประชาชนเขาก็พอละ
เพราะเราไม่ได้จำเป็นต้องใช้คะแนนความนิยมจากประชาชนพม่า เพราะงั้นไม่ได้หน้าก็ช่างหัวมัน ไม่ได้เดือดร้อนอะไรเป็นพิเศษ
อาจจะแอบหมั่นไส้รัฐบาลนิดหน่อย ข้อหาไม่จริงใจ
แต่ถ้าผลของมัน ทำให้บรรเทาทุกข์ประชาชนผู้ประสบภัยได้ ก็หยวน ๆ
แอบอ้างความดีความชอบอ่ะผิดแน่ ๆ
แต่.... คิดด้วยใจแล้ว เทียบระหว่าง
1. ไม่ส่งอะไรไปเลยแล้วรัฐบาลเขาเลยไม่ช่วยช่วยประชาชน
2. ส่งของหรือเงินไปช่วย แล้วรัฐบาลเขาเอาไปช่วยแบบเอาหน้า
เรายอมเลือกทาง 2 อ่ะ
The lesser of the 2 evils....
ตัวเลือกที่เลวน้อยกว่า
บางสถานการณ์ก็จำใจต้องใช้นะ การเลือกแบบนี้
