นี่สินะ ที่เขาเรียกว่า คลี่คลาย
อ๊ะ ใช่เลยครับ คำนี้แหละที่ผมนึกอยู่
แต่ดันอธิบายไปเรื่องยิงกระสุน เพราะเพลงพาไป
เมื่อก่อนผมไม่เคยชอบกรีนเดย์เลย คิดว่าเป็นพวกพังค์ม.ต้น
นึกออกไหมครับ อย่างแนวสเก็ตบอร์ดพังค์ ป็อปพังค์ อะไรพวกนั้น
ทำหัวยุ่งๆแหลมๆ ทาขอบตาดำๆ ทำอะไรก็ได้ที่มันกวนตีน
ห่ามๆ ขวางกระแส ให้คนคิดว่าเราเจ๋งแต่ข้างในกลวง
ทั้งหมดนี้ผมเรียกรวมๆว่า เรียกร้องความสนใจ
ซึ่งครั้งสุดท้ายที่ผมทำคือตอน ม.ต้นล่ะมั้ง
ทั้งที่วงพังค์แท้ๆต้นตำรับประมาณ ราโมนส์ เดอะ แคลช (อิกกี้ป็อปด้วยก็ได้)อะไรพวกนี้ ไม่เห็นต้องทำไรงั้นเลย
ยกเว้น เซ็กส์ พิสทอลนะอันนี้ข้อยกเว้น แก๊งนี้ไม่ได้ทำเพื่อเรียกร้องความสนใจ แต่ทำเพราะห่ามโดยสันดาน
แต่ก็นั่นล่ะ อย่างที่เรารู้ พังค์แบบชงมาม่า 3 นาที ตี 3 คอร์ดแบบนั้น
ก็อยู่ได้ไม่นาน เพลงที่ยังคลาสสิคถึงทุกวันนี้ก็หลงเหลือไม่กี่เพลง
ผิดกับ 2-3 วงที่ว่ามา ที่ยังขลังและอมตะอยู่จนทุกวันนี้
อย่างกรีนเดย์นี่ บางคนเขาก็เรียกว่าคือ ป็อป-พังค์ เหมือนกันแหละ
ด้วยความที่โครงสร้างเพลงมันคือเพลงป็อปดีๆนี่เอง หรือเพลงช้าอย่าง 21 Guns เนี่ย
รับรองว่าไม่มีใครจัดอยู่ในหมดเพลงพังค์ แต่จะจัดแนวเพลงให้ปวดหัวเล่นยังไงก็เถอะ
ผมว่ากรีนเดย์คือวงร็อคที่ดีมาก และ 21 Guns ก็คือเพลงร็อคที่มีความหมายมาก
ตอนนี้ผมก็เชื่อแน่ชัดแล้วนะว่า กรีนเดย์จะขึ้นหิ้งแบบนั้นได้ในอนาคต
ส่วนท่อน Throw up your arms into the sky
ผมพึ่งมาเห็นว่า มันเล่นคำว่า arms - arms ตอนที่พี่ณตทักนี่ล่ะครับ
เลยพึ่งจะมาอึ้งว่ามันเล่นคำเจ๋งว่ะ เพราะตอนที่ฟังและแปลผมไม่ได้นึกถึงเลย
ผมเข้าใจทางเดียวเลยว่า อันแรกทิ้งอาวุธลง ต่อมาก็ยกแขนขึ้นบนฟ้า(อาการของคนยอมแพ้)
ฟังรอบแรกก็เห็นภาพนั้นในหัวเลย ท่อนแรกทิ้งปืนลง ท่อนสองยกมือขึ้น
ผมก็คิดแค่ว่ามันเห็นเป็นภาพที่สวยงามดี พี่ณตทักนี่แหละ ถึงรู้ว่ามันเล่นคำว่า arms นี่เอง