น่าจะมองคำว่า พื้นที่ปรับผ้านุ่มต่างกะป๋าแหละ
คือเรามองว่า Comfort zone มันคือ สุขสบายจนไร้แรงกระตุ้น
วันๆ ก็คิดว่าจะไปเที่ยวไหนดีวะ และรู้ว่าเดี๋ยวเงินประมาณเท่านี้ๆ มันจะไหลเข้าบัญชีมาเอง
อย่างพวกแอ้ก่อนหน้านี้คือ รู้ว่าได้โบนัสประมาณเท่าไหร่ด้วยซ้ำ ชิวมาก
ถามว่าสบายมั้ย มันก็สบายอะนะ แน่แหละ แต่เผลอแว้บนึง มันผ่านไปเจ็ดแปดปีเฉยๆ
บางทีก็แอบคิดนะว่า เออ เราไม่ได้ลับคมเลยนะ เราไม่ได้ลองอะไรใหม่ๆ เลย
ถ้าเราแก่ตายไปแบบนี้ เราจะมีอะไรให้ภูมิใจวะ ไอ้ความรู้สึกแบบนี้มั้ยที่เขาว่า Comfort zone เป็นพื้นที่อันตราย
สำหรับนักธุรกิจก็คงมองว่า ทิ้งเวลาที่จะทำความร่ำรวย (กว่านี้มาก) ไปเฉยๆ
ส่วนนักผจญภัยก็คงมองว่า เอาแต่อยู่ในเปลือกไม่ได้เผชิญโลก (สายตาตัวเองอะนะอันนี้)
แต่สายชิว รักความสงบอาจจะว่ามันก็ดีแล้วไง
เราก็ค่อนข้างมั่นใจว่า ไม่ได้อยากให้ชีวิตแขวนอยู่บนเส้นด้ายตลอดเวลาหรอก
แต่บางทีมันก็ดูน่าสนุกดีนะ ถ้ามีอะไรให้ใจเต้นระทึกบ้างเหมือนตอนอยู่ก่อสร้าง ซึ่งแม่งวันๆ ไม่รู้จะเจออะไร
อนึ่ง ทั้งหมดทั้งปวงที่รวมเป็นวิสัยทัศน์แท้จริงเลยคือสุขนิยม
อะไรก็ดีหมดอะ เราหาข้อดีได้ในแทบทุกสิ่ง อันนี้แอ้ว่าตัวเอง comfort มาก ในใจเราเองนะ
ดูนางเอกมากเลย เวลาเจอตัวจะดูเร้าๆ น่ากลัวหน่อยๆ อันนั้นเป็นคาแรกเตอร์นะ ลึกๆ เป็นคนเงียบๆ มุ้งมิ้งมาก
