เป็นคนชอบคุยกับแทกซี่มากเลยค่ะ
นานๆขึ้นที แต่เวลาไปทุกครั้ง
จะถามสารทุกข์สุขดิบ แทกซี่เลวๆก็เยอะ
ดีๆขยันทำมาหากินก็มาก
ด่าเป็นรายบุคคลดีกว่า อย่าเหมาเลย
ที่มาพูดดูนางเอ๊ก นางเอก
ใช่ว่าไม่เคยเจอแทกซี่เลวๆนะ
ที่เจอแบบจำจนบัดนาวก็มี คดีนึง
ตอนนั้นอยู่ป สี่ โรงเรียนปานะพันธ์
แถวๆลาดพร้าว ที่ตอนนี้อัพเกรดเป็นคาร์ฟุร์ไปละ
ตอนนั้นไปโรงเรียน ไปทำรายงานกับเพื่อน ก็เดินข้ามสะพานลอยมาอีกฟาก
กะมากินก๋วยเตี๋ยวเป็ดรสเด็ดฝั่งตรงข้าม
เจอแทกซี่จอดอยู่หน้าร้าน มันก็เปิดกระจก
รูดซิบกางเกง พาน้องออกมาร้องไห้
ติดตา ทะลวงใจสุดยอด คิดดู เด็กประถม มาเจอภาพอุจาดแบบนั้น
เอ้ย
ก็รีบวิ่งขึ้นสะพานลอย กลับมาฝั่งโรงเรียน
ไอ้แทกซี่ตัวเดิม ก็รีบยูเทิร์นมาอีกฟากโรงเรียนเลย
มาสาวให้ดูต่ออีก เพื่อนร้องไห้เลย น้องเค้าคุณหนูจัด
ส่วนตู จะอ้วกแตก
พอย้ายโรงเรียน มาเจอแทกซี่เลวต่ออีกที่สตรีวิทยาสอง
อันนี้เลวกว่าเดิม ทางโรงเรียนประกาศจับเลย
ก่อคดีละเมิดทางเพศกับเด็กนักเรียนเยอะมาก
ตอนนั้น โรงเรียนยังบ้านนอกอยู่ รถเมล์ยังไม่ผ่าน
เด็กที่อาศัยอยู่นวลจันทร์ รามอินทรา ก็มักจะนั่งแทกซี่กลับบ้าน
เพื่อนเยอะ บ้านใกล้ ก็หุ้นกัน บางคนติดกิจกรรม กลับช้าหน่อย
ก็ไปคนเดียว สมัยนั้น มือถือยังไม่บูม กระดูกหมาเครื่องนึงสี่หมืนอัพ
มีแต่เพจ จะร้องขอความช่วยเหลือก็ลำบาก
พอสาวน้อย ขึ้นแทกซี่ปั๊บ นั่งไปตรงเปลี่ยวหน่อยๆ
เอาละ มันเอามือซ้ายอ้อมเบาะ มาลูบขาน้องนักเรียนที่นั่งเบาะหลัง
คนเก๋าๆก็ด่าเปิง ไอ้ที่ปอด ก็นั่งเกร็งร้องไห้
โหย น่ากลัว และน่ากระทืบสุดๆ
สรุปจับไม่ได้ ก่อเวรกรรมเป็นสิบคน พอโรงเรียนประกาศจับ
ก็เลิกซ่าไปหากินโรงเรียนอื่น
สรุปแทกซี่ดีๆก็มีนะ
แต่เจอที่ไม่ดี จำง่ายกว่าเท่านั้นเอง
