หยดคำ

ทวยเทพองค์ใดไหนเล่า
ยิงศรปักเข้ากลางอก
ทำเราละเมอเพ้อพก
ตกสู่ห้วงแห่งความรัก

แก้ไขบทที่แล้วครับ

เทพไท้องค์ใดไหนเล่า
แผลงศรปักเข้ากลางอก
จนเราละเมอเพ้อพก
ตกอยู่ในห้วงแห่งรัก
 
ห้วงรัก ห้วงนี้ ห้วงลึก
อึกอึก อึดอัด อึกอัก
รอลุ้น รอร้อง ว่ารัก
แน่นนัก แน่นหนัก หน้าอก

หยดแย้ว หยดแย้ว หยาดเยิ้ม
หยดย้อย เพราะเริ่ม จะง่วง
วิหคน้อย ยังคืนกลับ ยังรังรวง
อันตัวเรา ก็จะร่วง ลงสู่เตียง

good night krub ... 

ลุงกำนันคะ เอามาแปะแล้วค่ะ

ใช่เวลาแต่งนานโคตร
พระเจ้าช่วยกล้วยทอด
ยากจริงๆ ให้ดิ้นตาย

เอ่อ... ติดเรทนิดนึงนะคะ ลุงกำนม อิอิ...


-------------------------------------------------------------

อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑


เพียงยินสิสำเนียง..........สุระเสียงอนงค์นาง
แผ่วผ่าน ณ ทั่วร่าง..........มธุสร ฤ ติดตรึง


ด้วยว่าอุระพี่..........ฤดีนี้เฝ้าคำนึง
รุจีที่คิดถึง..........มะนะนึกในทุกวัน


จากไกลก็บ่นาน..........ดุจจะผ่านไปชั่วกัลป์
ทุกคืนให้หลับฝัน..........วรรูปนฤมล


เพียงพบแค่พักตร์เจ้า..........อุระเร้าให้ร้อนรน
ฤทัยมิอยากทน..........นระพี่สิครวญคราง


เชยชิดสนิทเชื้อ..........รสระเรื่อผิว์เนื้อนาง
คลอเคลียบ่มิห่าง..........จะระรื่นอนงคราญ


กลิ่นหอมระรวยริน..........รสะกลิ่นละไมหวาน
สุดจะหาวนาการ..........สิมาเปรียบอภิรมย์


บรรจงประทับจูบ..........สิริรูปก็น่าชม
หวั่นไหวในอารมณ์..........นระพี่นี้นึกกลัว


สัมผัสปทุมถัน..........ฤดีหวั่นระริกรัว
เพลิงเผาที่ในตัว..........พี่นี้ร้อนในอุรา


เรื่อยลง ณ เบื้องล่าง..........บ่มิสร่างสิเน่หา
โอ้ว่าพระพี่ยา..........ให้เตลิดระเริงไกล


เร่งเร้าบ่มิปาน..........ชลธารที่หลั่งไหล
ถาโถมละโลมไป..........ผิจะต้านก็ไม่พ้น


ลีลาระรัวพลัน..........รตินั้นก็ท่วมท้น
ใจพี่นี้ร้อนรน..........ดุจจะหาประภากร


น้องเอ๋ย ณ บัดนี้..........ในฤดีจะขาดรอน
เหมือนว่าจิม้วยมรณ์..........สุรศัพท์มิเป็นคน


ที่มืดก็สว่าง..........ณ ที่ล่างก็เป็นบน
หนึ่งนี้ที่ได้ยล..........นฤมลวิเศษเหลือ

[มังกร]

 

โหว.........
สามอัน สามโพส ข้างบนนั้น
มิน่าจะใช่ฝีมือมนุษย์
องค์ลงประทับร่าง ก็เยื้องย่างมะไก่ตอน จริงๆ

ชอบล่ะซี่... ที่ติดเรทน่ะ 

ป.ล. แต่งไป ก็สยิวกิ้วไปอะ

[แต่้บางที]

ชอบ
สั้นๆ
แต่หัวหอมมันยาววววววววว
..
เอางี้ก่อน ผมกำลังดื่มด่ำ

หยดคำ หนึ่งคำ
จากหนึ่ง สู่หนึ่ง
เหมือนกับโยนหินลงน้ำ
คลื่นน้ำจะไปสิ้นสุดที่ใด กันฤๅ
มีแทรกสอด มีหักเห เลี้ยวเบน มีบัฟ มีปฏิบัฟ
คลื่นที่ไป ป ล า ย ป ล า ย มันจะเป็นจริงกันสักเท่าไรกันเชียว
แต่้บางที ความเงียบสงบก็สยบความเคลื่อนไหวไม่ได้เสมอไปหรอก
อย่างน้อย ก็ให้มันเป็นแรงกระเพื่อม
บนผืนน้ำนิ่ง
ที่
ไหล
ลึก

..
ราวกะ..นั่งมองท่อน้ำโสโครกที่ไหลระริกอยู้ก้นซอยนั้น

โอ้ว่า ปานฉะนั้น.....






ป.ล. ที่แต่งยาวๆ เพราะมันต้องค่อยๆละเมียด เหอ เหอ

 
 โอ้วว่าสะยะยอด จะตะตอด ยะยะยอด  ปะปะไปเยยยยยย
 

[ชอบ]

โอ้ว่า ปานฉะนั้น.....
ป.ล. ที่แต่งยาวๆ เพราะมันต้องค่อยๆละเมียด เหอ เหอ

ยังไม่เก็ทอีก
ชอบ (คำสั้นๆ) แต่กลิ่นหอมหวานมันยาววววววว

[มังกร]

สั้นไปไม่ดีนะครับ
ยาวไปไม่ดีนะครับ
กลางๆ นี่ละ กำลังพอดีมือ

จิ้งหรีด กรีดปีก ขยับ
จ้องจับ ทำนอง ร้องเพลง
เสียงเสนาะ ไพเราะ บรรเลง
ครื่นเครง ขานขับ รับตะวัน
..
หยดน้ำ หยาดฟ้า ทอแสง
เหือดแห้ง หายไป คลายฝัน
ไออุ่น กรุ่นมา คราครัน
หมอกควัน พลันจาง กระจ่างตา
..
บางคืนค่ำลง ต้องนอนตรงชายป่า มีแต่ฟ้าห่มดาว
เสบียงอาหารพอมีเหลือ ตั้งค่ายคูประตู กางเตนท์
ข้าวต้ม และยำปลากระป๋อง คงพอเหลือถึงไอ้สี่ขา
1. เวลาเด็ดปีกจิ้งหรีด ดูให้ดี
มันอาจจะคือ แมลงสาบ
2. เวลาจะสูดไอหมอก
ดมดูให้แน่ใจ ว่าไม่ใช่ควันไฟเผาป่า
3. หัวหอมอันตราย ระวังจะเสียน้ำตา

ไม่ธรรมดาทั้งคู่

เจอฉันท์ติดเรตเข้าไป เล่นเอาตะลึงอึ้ง
กลอนจิ้งหรีดของลุงกำนมก็ไม่ธรรมดาเช่นกัน แต่จิ้งหรีดมันร้องยามค่ำคืนไม่ใช่เหรอครับ
แหะๆ

จิ้งหรีดกินเงินเดือน กะกลางวันสิครับ
จิ้งหรีดรับจ้างทั่วไป ร้องได้แม้บนดวงจันทร์