ชอุ่มชุ่มชื่นชื้น............. แช่มชุก
ฝนเห็ดเม็ดปุ๊กลุก.........เกลื่อนฟ้า
หยดลงบนหัวจุก...........ละอ่อน
เอ่ยเอื้อนก็เพียงโม้.....ที่แท้ กาละมัง
ตอนแรกจบอย่างสวยเลย.. เปลี่ยนทำไมล่ะคะ
วิศวกลอนนอนยิ้ม พิมพ์เหงือกแห้ง
ปลากระโห้คือแรงบันดาลใจของเธอ
เอา ๆ ๆ เอากันเข้าไป
แถวนี้งานมันน้อยจริงๆ ค่ะลุงกำนัน
เรื่องจริงของชีวิตละอองฝันฟุ้งฟ่องดังฟองน้ำ
ระลึกคำลำนำรักเคยพักผ่อน
ละเลื่อมลายภาพลวงบ่วงอาวรณ์
ใจรอนรอนมันประหลาดจะขาดใจ
แม้ได้ผ่านเนิ่นนานเพียงครั้งหนึ่ง
ณ ครั้งซึ่งใจชอกช้ำน้ำตาไหล
ในครั้งนั้นเหมือนชั่วกาลได้ผ่านไป
ทอดทิ้งใจที่รักร้างกลางทางรัก
ลุก ล้ม ลุก ยืน
ยืงฝืดหยัดกายรั้งตั้งหลัก
กี่น้ำตาระเหยหายมากมายนัก
แล้วความรักครั้งสุดท้ายสลายไป.
