หน้า: 1 2 3 4 5 [6] 7 8
 
ผู้เขียน หัวข้อ: กระดิ่ง..จม  (อ่าน 40186 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 ขาจร กำลังดูหัวข้อนี้
ขายกระดิ่ง งามหยดหมดจด ปลาสจากความหมอง
บันทึกการเข้า
 
 
 
กระดิ่งอบ ราดซอสส้ม  หยี
บันทึกการเข้า

ความหลงใหลในภาพลวงตา ที่ได้มาใช่ความสุข

กระ ดดหยดดิ่ง
ดิ่ง ดึงดำดูดดีดเดี๋ยว
หยด ย้อยหยาดเยิ้มยาเยียว
คำ นึงสั้นๆ แค่นั้นพอ

ขายของขาดเขา เราหมด
เมนูแนะนำน่าสนอง
เหลืออะไรให้เล่นบ้างอยากจะลอง
เล่นตัวตนตัวเองท่าจะมันส์
บันทึกการเข้า

เราจะต้องการอะไรมากมายไปกว่า อะไรมากมาย
กระ ดดหยดดิ่ง
ดิ่ง ดึงดำดูดดีดเดี๋ยว
หยด ย้อยหยาดเยิ้มยาเยียว
คำ นึงสั้นๆ แค่นั้นพอ

ขายของขาดเขา เราหมด
เมนูแนะนำน่าสนอง
เหลืออะไรให้เล่นบ้างอยากจะลอง
เล่นตัวตนตัวเองท่าจะมันส์
เอ่อ เอ..ใช้ได้
ว่าว
กระดิ่ง
ไอติมแท่ง
บันทึกการเข้า

อยู่บ้านไร่ ไร้เน็ต พี่จะกางมอสกิโต้เน็ต เลี้ยงเป็ดไล่ทุ่ง เดินตามสายรุ้ง ทิ้งเมืองกรุงไว้กับเธอ ..
เมื่อสำเภาจม ล่มลงลึกสู่ก้นเจ้าพระยา
คนโบราณไม่ต้องใช้เทคโนโลยี่
เขาใช้ ขัน กู้เรือ
จินตนาการดูสิ ..
นั่น บางคนผมเห็นว่า..กำลังคิดตาม ..
บางคนพยายามใช้ขัน วิดทั้งแม่น้ำออกจากเรือ
..
กำนันล่มในหนอง ทองจะไปหมี ฤดีจะมีหนู
อยากจะเล่าให้ฟังถึงการกู้สำเภา ในครั้งนั้น
อยากรู้ไหมล่ะ กู้สำเภาโดยขัน ทำอย่างไร?
..
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 14 ก.ค. 2008, 16:17 น. โดย กำนม. };oO= » บันทึกการเข้า

อยู่บ้านไร่ ไร้เน็ต พี่จะกางมอสกิโต้เน็ต เลี้ยงเป็ดไล่ทุ่ง เดินตามสายรุ้ง ทิ้งเมืองกรุงไว้กับเธอ ..
อยากรู้
อยากดู
และ อยากเห็น
กู้สำเภาด้วยขันเป็นแบบไหน
 กรี๊ดดดดด

บันทึกการเข้า
คืนนี้ ต้องขับรถข้ามเทือกภูพาน ไปหากระดึง
ฝากกระดิ่ง สำเภา ขัน และตุ่มคันไว้ที่นี่ก่อน
เมื่อฟองเบียร์ฟู กระดิ่งจะลอยฟุ้งขึ้นมาในวันพรุ่งนี้เอง
บันทึกการเข้า

อยู่บ้านไร่ ไร้เน็ต พี่จะกางมอสกิโต้เน็ต เลี้ยงเป็ดไล่ทุ่ง เดินตามสายรุ้ง ทิ้งเมืองกรุงไว้กับเธอ ..
 ลันล้า รีบๆมาเล่านะคะลุง ไม่ใช่ให้รอเก้อนะ
บันทึกการเข้า

ความหลงใหลในภาพลวงตา ที่ได้มาใช่ความสุข


มารอขันขุดเรือขึ้นจากน้ำ
มารอขำขันขยันขุดข้างๆขา
มารอขุดขันขึ้นมาขำเพียงมายา
มารอเขียนขีดขินท์ขึ้นเป็นกลอน
บันทึกการเข้า

เราจะต้องการอะไรมากมายไปกว่า อะไรมากมาย
 กรี๊ดดดดด +เอ อ่ะ มาเป็นเรื่องเป็นราว
บันทึกการเข้า

ความหลงใหลในภาพลวงตา ที่ได้มาใช่ความสุข
ไม่ใช่คนมีเรื่องมีราว..
แต่เอ เขาเป็นคนมีเรื่องราว
..


อคิเมดีสกล่าวไว้ว่าอย่างไร เกี่ยวกับเรื่องมวลและปริมาตร
ยูเร้ก้า ปาทังก้าปาทังกี้ ตั๊กแตนปาขี้ปาทังกี้ปาทังก้า เด็กๆแถวนี้ร้องให้ผมฟัง
อยุธยาไม่รู้ ไม่สนใจ แต่อาหรับรู้นะ ผมว่าอาหรับสอนอคิเมดีส เป็นแน่
อาหรับคือชาติที่เก่งคณิตศาสตร์มาตั้งแต่ครั้งโบราณ
เอาล่ะ มันไม่เกี่ยวกะเรื่องนี้โดยตรงเท่าไร วันหลังค่อยขยายเรื่องนั้น
เลขอารบิค ที่เขียนโดยกำนันหมัด ทำให้ผมนึกถึงอาหรับ
กำนันหมัด เป็นมุสลิม เป็นกำนันแท้ๆ แกมีกองเรือขนาดยักษ์ ริมเจ้าพระยา
แกสอนผมเกี่ยวกับเรื่องชีวิตชายขอบ และเรื่องราวที่ลอยปริ่มบนแผ่นไม้
และ แก มี ขัน :)
ปกติในเรือทุกลำจะมีขัน ไว้คอยวิดน้ำจากท้องเรือ เรือไม้อุดหมันชันยา อุดดีท้องเรือแห้งสนิท
อย่าสับสนหากท้องเรือจะมีน้ำขัง อย่าลืมว่าน้ำไม่ได้มาจากใต้ท้องน้ำเท่านั้น น้ำฝนจากฟ้าก็ท่วมขังท้องเรือได้เหมือนกัน
หยุดวิดกันได้แล้ว เรือจมลงก้นแม่น้ำทั้งลำ ยังจะหาชุดดำน้ำลงไปวิดน้ำออกอีก ความพยายามน่านับถือผมนิยมคนแบบนี้
วิดเมฆจนน้ำท่วมดวงจันทร์ ท้องเรือก็ยังไม่ลอยสูง
..
อย่าโทษใจ ให้โทษจันทร์
เพราะบนนั้นมีกระต่ายหนึ่งตัว
มีสาวหนึ่งเคยกระซิบบอกผมว่า ..
กระต่ายตัวนั้นมีชื่อว่า "นวล"  กรี๊ดดดดด
..
เอ๋า ถึงไหนแล้ว ขาดลูกคู่ ขาดลูกคั่น เดี๋ยวยักษ์กินตับ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 14 ก.ค. 2008, 16:38 น. โดย กำนม. };oO= » บันทึกการเข้า

อยู่บ้านไร่ ไร้เน็ต พี่จะกางมอสกิโต้เน็ต เลี้ยงเป็ดไล่ทุ่ง เดินตามสายรุ้ง ทิ้งเมืองกรุงไว้กับเธอ ..


ถึงขันใช้ขุดเรือครับ  อู้ย..
บันทึกการเข้า

เราจะต้องการอะไรมากมายไปกว่า อะไรมากมาย


ไม้บางชนิดลอยน้ำได้ จริง
แต่ไม้ที่ใช้ทำเรือใหญ่สมัยโบราณ
มีความหนาแน่นมากกว่าน้ำ
เมื่อน้ำเข้าเต็มลำเรือ
เรือจม นอนก้นแม่น้ำ
ไม่มีกว้าน ไม่มีเครนขนาดใหญ่ที่จะยกเรือนั้นได้
หากคิดจะกู้เรือ ต้องหาวิธีทำให้เรือลอย
เรือต้องลอยขึ้นมาได้เอง
..
หลักคิดแบบนี้ คือการอาศัยอากาศเข้าไปพยุงลำเรือนั้น
ลองคว่ำขันแล้วกดให้จมลงไปในตุ่มน้ำ แล้วจะรู้ว่ามันมีแรงดัน
เอาตุ่มหนาและแข็งแรงมาหลายๆใบ จมลงไปก้นแม่น้ำรอบลำเรือ
คว่ำตุ่มนั้น และมัดแนบกับลำเรือโดยรอบ
ขันคือตัวนำอากาศลงไปผ่องถ่าย
ถ่ายอากาศจากขัน ใส่ตุ่มคว่ำ
ณ บัดนั้น
เรือ
จึง
ล อ ย .............
..
เรือลอยเพราะขันคว่ำ
เรื่องขำขำช่วยขันลอย
เรื่องเศร้าโศกจะถูกสอย
ขันจะลอยคอยขวัญบิน

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 15 ก.ค. 2008, 21:46 น. โดย กำนม. };oO= » บันทึกการเข้า

อยู่บ้านไร่ ไร้เน็ต พี่จะกางมอสกิโต้เน็ต เลี้ยงเป็ดไล่ทุ่ง เดินตามสายรุ้ง ทิ้งเมืองกรุงไว้กับเธอ ..


ต้องใช้กี่ขันละนั่น  อู้ย..
บันทึกการเข้า

เราจะต้องการอะไรมากมายไปกว่า อะไรมากมาย
ขันเดียว
..
ตะกี๊ วิศวกรแอ้ทักมาว่าท่าทางจะยุ่งยากทุลักทุเล
แต่ในการปฏิบ้ติจริง ง่ายมั่ก มาก
ในตุ่มนั้นมีฟองอากาศอยู่แล้ว ก่อนที่กดจมลงไปใต้น้ำ
เราเพียงต้องการอากาศเพิ่มอีกเพียงเล็กน้อย
จุดวิกฤติของ มวล/ปริมาตร ในส่วนที่ขาดอยู่
บางครั้งเพิ่มอีกไม่กี่ขัน เรือก็ลอย
คล้ายฟางเส้นสุดท้ายบนหลัง...............ปลา!
เย้ :)
บันทึกการเข้า

อยู่บ้านไร่ ไร้เน็ต พี่จะกางมอสกิโต้เน็ต เลี้ยงเป็ดไล่ทุ่ง เดินตามสายรุ้ง ทิ้งเมืองกรุงไว้กับเธอ ..
หน้า: 1 2 3 4 5 [6] 7 8
 
 
Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006-2007, Simple Machines | Thai language by ThaiSMF Valid XHTML 1.0! Valid CSS!