หน้า: 1 [2] 3 4 5 6 7 8
 
ผู้เขียน หัวข้อ: กระดิ่ง..จม  (อ่าน 40203 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 ขาจร กำลังดูหัวข้อนี้
สว่างวาบ อาบนภา
สว่างกล้า จันทร์เขิน
มืดหลบ กบเผชิญ
น้องเนิน เนื้อนวล ชวนตีกิน ..
ต้นตระกูลผมแต่ปางบรรพ์ หลังย่ำสายัณห์ก็พลันตีกบ
ใช้จุดตะเกียงเจ้าพายุ ไม่เคยจับกบยัดใส่กระบอกเหล็ก
มีแต่จับเด็กยัดใส่ท้องกบ กบท้อง กบท้องกะใครหือ
จนทุกวันนี้ผมก็ยังใช้ และมีตะเกียงเจ้าพายุอยู่หลายอัน
..
ตอนแรกว่าจะมาเล่าเรื่องกระดิ่งอันนั้น
เล่าสด แต่ทว่าเล่าไปอาจจะย่ำไปบนฝันหนู
ดึกๆ ฝันเลยหมอง " << ส่วนอันนี้ฟันหนู
วันหลังค่อยเล่าต่อ ดีมาก :)
บันทึกการเข้า

อยู่บ้านไร่ ไร้เน็ต พี่จะกางมอสกิโต้เน็ต เลี้ยงเป็ดไล่ทุ่ง เดินตามสายรุ้ง ทิ้งเมืองกรุงไว้กับเธอ ..
ได้อารมณ์น้ารงค์ วงษ์สวรรค์ มาก   กร๊าก
บันทึกการเข้า

ฝันซ่อนสับสนวุ่นวาย หย่อนคล้อย

 
 
กระดิ่ง จมลงก้นทะเลลึก สุดสมุทร สุดใจไขว่คว้า
เปรียบเสมือนเรื่องร้อนพ้นผ่าน นั่งมอง มันก็เหมือนกระดิ่ง ... จม
สุดแรงคว้า หมดกำลังแก้ไข คำพูดออกจากปาก เปลี่ยนเป็นนายเรา

กระดิ่ง.. จมสุดใจ
ได้แต่ถอนหายใจ เรื่องราวที่พ้นผ่าน ทำได้ดีที่สุดก็คง ออกมารับผิด และขอโทษ
กระดิ่ง.. จมลงไปในใจหลายๆคน
ทำอย่างไร ในการรักษาความรู้สึก ของคนที่ยังเข้าใจ  ไม่ให้จมตามกระดิ่ง

เพราะฉันเสียใจนะ กระดิ่ง
เพราะฉันทำ เธอ.. จมลงดำดิ่งลึกใต้สมุทร
 
 

 
 
 
 ฮือๆ~
บันทึกการเข้า

ความหลงใหลในภาพลวงตา ที่ได้มาใช่ความสุข
กระดิ่ง ก็เสียใจ ที่หนักกว่าน้ำ ....ใจเธอ
ใจเธอเบาฟูไหม หรือเธอหนักใจกว่ากระดิ่ง
ใจหนักก็ส่งเสียงได้ ค่อยๆ เคาะเสนาะสั่น
การจม บางทีก็เพื่อประโยชน์ ในการหยั่งวัด
หรือจะเด็ดใจทิ้ง โดยไม่เหลือเยื่อโยง แค่เสียดาย
เก็บไว้เถิด หัวใจมีดวงเดียว และไม่ทนเท่ากระดิ่งนี้
เสียงของหัวใจนั้น พื้นทรายได้ยิน ลองเอาใจแนบดู
..
วาฬ ดำลงไปลึกถึง 620 ฟาธอม ประมาณ 1134 เมตร
ถึงจะคลั่งรักในทะเลรวน แต่เธอไม่ใช่วาฬ และวาฬก็ไม่ใช่ปลา
วาฬเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม เธอเลี้ยงลูกด้วยนมไหม?
กำนม. };oO= จับหัวใจดูแล้วจะรู้ว่ามีกำลัง
บันทึกการเข้า

อยู่บ้านไร่ ไร้เน็ต พี่จะกางมอสกิโต้เน็ต เลี้ยงเป็ดไล่ทุ่ง เดินตามสายรุ้ง ทิ้งเมืองกรุงไว้กับเธอ ..
กระดิ่ง ก็เสียใจ ที่หนักกว่าน้ำ ....ใจเธอ
ใจเธอเบาฟูไหม หรือเธอหนักใจกว่ากระดิ่ง
ใจหนักก็ส่งเสียงได้ ค่อยๆ เคาะเสนาะสั่น
การจม บางทีก็เพื่อประโยชน์ ในการหยั่งวัด
หรือจะเด็ดใจทิ้ง โดยไม่เหลือเยื่อโยง แค่เสียดาย
เก็บไว้เถิด หัวใจมีดวงเดียว และไม่ทนเท่ากระดิ่งนี้
เสียงของหัวใจนั้น พื้นทรายได้ยิน ลองเอาใจแนบดู
..
วาฬ ดำลงไปลึกถึง 620 ฟาธอม ประมาณ 1134 เมตร
ถึงจะคลั่งรักในทะเลรวน แต่เธอไม่ใช่วาฬ และวาฬก็ไม่ใช่ปลา
วาฬเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม เธอเลี้ยงลูกด้วยนมไหม?
กำนม. };oO= จับหัวใจดูแล้วจะรู้ว่ามีกำลัง


 
 ปลื้ม ชอบแฮะ
บันทึกการเข้า

ความหลงใหลในภาพลวงตา ที่ได้มาใช่ความสุข
ผมเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยความรักครับ  ปลื้ม

ไม่ใช่วาฬ แต่คิดว่าวาฬก็คงเลี้ยงด้วยรักเหมือนกัน
บันทึกการเข้า

ไม่ว่าคุณจะรอบรู้ เก่งกาจ กล้าหาญ เท่าไหร่ ก็ไม่มีค่าอะไร ถ้าไม่มีใครรักคุณ

 
ค่ำคืนที่ฉันปล่อยกระดิ่งให้จมสู้ก้นมหาสมุทร
ฝูงปลาแหวกว่าย วนเวียนกระดิ่งสีดำ ที่ค่อยๆ จมลงลึกลงไป ช้าช้า
ฉันไม่หันมองกระดิ่ง ไม่อยากสนใจ ปล่อยมันไป กระดิ่งอันเดียว

ความรักก็เช่นกัน
เมื่อวันที่รักจางลง ความดี ความสุข เสียงหัวเราะจางไป
ก็ปล่อยความรักไปเถอะ

พื้นที่ไม่ไม่ใช่สีชมพูอีกต่อไป
กระดิ่งที่สั่นแล้วไม่มีเสียง
ความกังวานไม่เกิด กระดิ่งไม่เป็นกระดิ่ง

ค่ำคืนนี้ฉันปล่อยกระดิ่งจมสู่ห้วงมหาสมุทร ผู้เป็นเอกนิรันดร
บันทึกการเข้า

ความหลงใหลในภาพลวงตา ที่ได้มาใช่ความสุข
กระดิ่งดำ ..
ขัดสีความรักบ้าง ถ้ามันจะหมอง
..
กระดิ่งเดียว ..
เด็ดได้ อย่าห่วง
ระฆังวิวาห์ยังมี รออยู่
ระฆังเด็ดยาก มันหนัก
และบาทหลวงไม่ยอม
..
กระดิ่งไม่ดัง ..
อาจมีทรายเต็ม
เอาไม่แหย่ดูหรือยัง
ว่า หัว ใจ ว่าง พอ
..
ป.ล. หนูคือนักขุดกระดิ่ง ใช่ไหม
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 11 เม.ย. 2008, 01:41 น. โดย กำนันแม้น };oO= » บันทึกการเข้า

อยู่บ้านไร่ ไร้เน็ต พี่จะกางมอสกิโต้เน็ต เลี้ยงเป็ดไล่ทุ่ง เดินตามสายรุ้ง ทิ้งเมืองกรุงไว้กับเธอ ..
ทะเลทรายสงัด เงียบสงบ ลมนิ่ง
กระดิ่งกังสดาล เสียงใส รัดผูกอาชา
พู่ระย้า ด้ายแดง ขาดสะบั้นจมดิ่ง
ใต้ผืนทราย ไร้อากาศ เสียงสิ้น ดับสูญ
บันทึกการเข้า
กระดิ่งดำ ..
ขัดสีความรักบ้าง ถ้ามันจะหมอง
..
กระดิ่งเดียว ..
เด็ดได้ อย่าห่วง
ระฆังวิวาห์ยังมี รออยู่
ระฆังเด็ดยาก มันหนัก
และบาทหลวงไม่ยอม
..
กระดิ่งไม่ดัง ..
อาจมีทรายเต็ม
เอาไม่แหย่ดูหรือยัง
ว่า หัว ใจ ว่าง พอ
..
ป.ล. หนูคือนักขุดกระดิ่ง ใช่ไหม

 
ชอบน่ะค่ะ   ปลื้ม
 
 
ทะเลทรายสงัด เงียบสงบ ลมนิ่ง
กระดิ่งกังสดาล เสียงใส รัดผูกอาชา
พู่ระย้า ด้ายแดง ขาดสะบั้นจมดิ่ง
ใต้ผืนทราย ไร้อากาศ เสียงสิ้น ดับสูญ

 + พี่ปุกนะคะ ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
 
 

 
 
 
 
- - - - - - - - - - - - - - - - - - -

หากกระดิ่ง ไม่มีความหมาย ชีวิตสายป่านต้องการอะไรอีก
หากคืนนี้ปล่อยกระดิ่งจมลึก สู่ก้นบึงมหาสมุทร หัวใจยังมีอะไรต้องค้นหาไหม
หากโลกของฉัน ไม่มีกระดิ่ง ความรักยังดำเนินไปได้ไหม?
ฉันถามคำถามเหล่านี้กับ หัวใจตนเอง

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 11 เม.ย. 2008, 01:55 น. โดย seacrazy » บันทึกการเข้า

ความหลงใหลในภาพลวงตา ที่ได้มาใช่ความสุข
 กรี๊ดดดดด บวกคืนแล้วนะ
บวกกำนันแม้นด้วย บวกเอด้วย
แต่ละคน สุดยอดนักกวีทั้งนั้นเลย
โดยเฉพาะนังเอ หน้าเอ็ง กระชาก ความสามารถมาก กร๊าก
บันทึกการเข้า
ขอเบิ้ลแล้วกัน กำนันไม่โพสท์เสียที

ร้อนระอุ ผืนทะเล ไร้คลื่น
เม็ดทราย ละเอียดเนียน ลิบตา
กระดิ่ง จมหาย ถูกหยิบยื่น
ความตาย สุดแสน เย็นยะเยือก
บันทึกการเข้า
กุก กั่ก กริ๊ก
กระดิ่ง ระริก
หัวใจ ขยับ
..
เมื่อความมืดมนและว้าวุ่น มาถึงพร้อมกัน
ในความอดโหย อิดโรย บนเปลวร้อน
ควันรักตลบคลุ้ง มีวันสงบจาง
ความอ้างว้าง เริ่มแผ่คลุม
ระนาบผง อันละเอียด
พายุมิรัญจวน หากป่วนปั่น
มันคือความเจ็บแสบ
เม็ดทรายแห้ง ธุลีแสนคม บาดผิว
ลมใด ไร้ความเย็น เป็นลมร้อน ร้อนจึงชื้น
สำเนียงใด ที่ทำให้หมดกระหาย ย่อมเป็นเสียงที่ชื่นฉ่ำ
ลำคอแห้งผ่าว ราวกับวิญญาณระเหย หายจากร่างไปสิ้น
แหล่งกำเนิดเสียงเดียว ที่เหลือ มิใช่ลำคอ ครางแผ่ว ...
มัน คือ
กระดิ่ง
อัน นั้น
};oO=
..
ป.ล.
กระดิ่ง เป็น ชาย
กระดิ่งทอง นิกร
ของ ป.อินทรปาลิต
ผมจึงกำลัง ขี่ ควาย ตาก แห้ง

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 11 เม.ย. 2008, 02:54 น. โดย กำนันแม้น };oO= » บันทึกการเข้า

อยู่บ้านไร่ ไร้เน็ต พี่จะกางมอสกิโต้เน็ต เลี้ยงเป็ดไล่ทุ่ง เดินตามสายรุ้ง ทิ้งเมืองกรุงไว้กับเธอ ..
 กรี๊ดดดดด
บันทึกการเข้า

ความหลงใหลในภาพลวงตา ที่ได้มาใช่ความสุข
ลูกชาย หลับ แล้ว เรอะ
หนูนักขุด
บันทึกการเข้า

อยู่บ้านไร่ ไร้เน็ต พี่จะกางมอสกิโต้เน็ต เลี้ยงเป็ดไล่ทุ่ง เดินตามสายรุ้ง ทิ้งเมืองกรุงไว้กับเธอ ..
หน้า: 1 [2] 3 4 5 6 7 8
 
 
Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006-2007, Simple Machines | Thai language by ThaiSMF Valid XHTML 1.0! Valid CSS!