หน้า: 1 2 3 4 5 6 7 [8] 9 10 11 12
 
ผู้เขียน หัวข้อ: โจทย์ประจำเดือนมีนาคม 2551  (อ่าน 74781 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 ขาจร กำลังดูหัวข้อนี้
เผาเพื่อนตัวเอง คาราโอเกะบนรถไฟ กำลังได้อารมณ์พอดี  กร๊าก

บันทึกการเข้า

วาว วาว เสียงรถไฟแล่นไปฤทัยครื้นเครง
นั่น "เพื่อน" จ่าเหรอครับ  ง่ะ

 




เศร้า เศร้า
บันทึกการเข้า

ดื่มเหล้า เข้าผับ จับผู้ชาย ถ่ายคลิป  zip แล้วส่งต่อ
คาราโอเกะบนรถด่วนอุบลด้วยนะลุง ขบวน 68 อุบลฯ - กรุงเทพ  เกย์แอบ
บันทึกการเข้า

วาว วาว เสียงรถไฟแล่นไปฤทัยครื้นเครง
รีไซเคิลรูปเก่าแล้วกันนะครับ พอดีตอนวาดตอนนั้น ก็อารมณ์ประมาณๆนี้ของบอร์ดเลย
-----------------------------------------------------------------------------------------


      นาคางาม เยือกนิ่ง พริ้วไหล    เย็นใจ นุ่มนวล ค้นหา
ลายหลอม บุรุษ กายา                 นิ่งหนา สงบสนอง สุขใจ
      โอ้คงคา แม่มหา นที             อยู่คู่ ปฐภี แจ่มใส
เกิดรอกริ้ว วงคลื่น ทันใด             ภายใต้ พริ้วแผ่ว วาตา
      ผืนดิน จักยาก รับรู้               มองอยู่ ไม่เห็น หนักหนา
แต่เกิด วงคลื่น อีกครา                สะท้อนหา ถาโถม ซัดไป
      จากแม่ นาที ที่รัก                 พร้อมพรัก หักโค่น ผลักไส
คุ้มคลั่ง เทกวาด ซัดไป                เซาะไถล ทุกสิ่ง ราบพนา..
      ผืนดิน จักนิ่ง ขัดขวาง           กั้นกลาง นาที หวั่นไหว
สายน้ำ สาดเซาะ ข้ามไป             รอยใหม่ เกิดขึ้น เป็นทาง
     
      บางเรื่อง ยากนัก ขัดขวาง      ความงาม ยากนัก ขัดขืน
บางเรื่อง ไม่เห็น จุดยืน               อย่าฝืน อารมณ์ กัลยา
     บางเรื่อง เฉกเช่น สายลม       เข้าถม อารมณ์ อ่อนไหว
เกิดเหตุ ลุกลาม บานไป              ด้วยใจ ใช่สมอง ตรองกัน
     บางเรื่อง ยากนัก รับรู้            อยู่คู่ ยากนัก ขานไข
สายลม หน้าตา เช่นไร                นทีไซร้ ยากนัก จำนรรจา...

     ผ่านไป สักชั่ว เวลา              วาตา แผ่วผ่อน อ่อนใส
นาที เจ้าเริ่ม สงบใจ                   เริ่มใส เริ่มนิ่ง อีกครา
     ผ่านไป อีกชั่ว สักนิด            สงบจิต แผ่วผ้อง ค้นหา
โอ้แม่ มหา นาคา                      เจ้ากลับมา อ่อนนุ่ม สักที
-----------------------------------------------------------------------------------------
สิ่งที่เรียกว่าอารมณ์ บางครั้งมันก็เปรียบเสนือแค่สายลม ที่จะรับรู้ได้ไม่กี่คนเท่านั้น
เรามองไม่เห็น ว่าหน้าตามันเป็นเช่นไร รู้แต่ว่ากระทบกับตัวเราแล้ว รู้สึกอย่างไร ยากนักอธิบาย
ใครอ่อนไหว ก็ย่อมตอบรับ กับสายลมที่ว่า ได้มากกว่า คนเข้มแข็ง
ยากนักที่คนเข็มแข็งจะรู้ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับคนอ่อนไหว
แต่ขึ้นชื่อว่า สายลม ก็ย่อมผ่านมาประเดี๋ยวประด๋าว แล้วก็ผ่านไป
จงสนใจแต่ผลของสายลมก็เพียงพอ อย่าสนใจว่าหน้าตาสายลมเป็นเช่นไรเลย   
-----------------------------------------------------------------------------------------
สิ่งที่เกิดขึ้นในบอร์ดช่วงนี้ ผมว่ามันก็เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นทุกๆวันในสังคมโลก และมันก็จะมีทางไปของมัน
คนเราทุกคนก็ย่อมมีความคิด มีความเชื่อ มีการรับรู้ที่ต่างกัน เส้นบางๆที่ขีดระหว่างกัน ที่เรามักว่า "ล้ำเส้น" นั้น
บางทีก็จาง บางทีก็ชัด ไม่เท่ากัน .... ผมก็ได้แต่หวังให้ทุกคน มีสติกับสิ่งที่คิด สิ่งที่ทำ แล้วก็ปล่อยผ่านสิ่งไม่สบายใจซะบ้าง
ไม่ได้เพื่อใคร แต่เพื่อตัวเราเอง จะได้ไม่มีอะไรยึดติดมากไป กับโลกใบนี้ ผมรู้สึกดีๆกับทุกคนในนี้นะครับ  ยิ้มน่ารัก
-----------------------------------------------------------------------------------------
ปล. ใจหญิงยากนักเข้าถึงนะครับ ใครเปรียบผู้หญิงกับสายน้ำนี่มองขาดจริงๆ
เราไม่มีทางรู้ได้หรอกครับ ว่าสายน้ำลึกเพียงไหน                         
เราไม่มีทางรุหรอกครับ สายน้ำจะคลั่งวันไหน ความอ่อนนุ่ม เยือกเย็น กลืนกินชีวิตมานักต่อนักแล้ว
จงอย่าประมาท เวลาอยู่กลางสายน้ำครับ ... ชาวเล บอกไว้  ฮิ้ววว
บันทึกการเข้า

- R u Happy with ur Rock&Roll ? -


พี่โอ ดำ  ฮือๆ~

แต่งกลอนเก่งมาก
บันทึกการเข้า

เราจะต้องการอะไรมากมายไปกว่า อะไรมากมาย
บันทึกการเข้า

ยิ้มน่ารัก น้องดำ
รีไซเคิลรูปเก่าแล้วกันนะครับ พอดีตอนวาดตอนนั้น ก็อารมณ์ประมาณๆนี้ของบอร์ดเลย
-----------------------------------------------------------------------------------------


      นาคางาม เยือกนิ่ง พริ้วไหล    เย็นใจ นุ่มนวล ค้นหา
ลายหลอม บุรุษ กายา                 นิ่งหนา สงบสนอง สุขใจ
      โอ้คงคา แม่มหา นที             อยู่คู่ ปฐภี แจ่มใส
เกิดรอกริ้ว วงคลื่น ทันใด             ภายใต้ พริ้วแผ่ว วาตา
      ผืนดิน จักยาก รับรู้               มองอยู่ ไม่เห็น หนักหนา
แต่เกิด วงคลื่น อีกครา                สะท้อนหา ถาโถม ซัดไป
      จากแม่ นาที ที่รัก                 พร้อมพรัก หักโค่น ผลักไส
คุ้มคลั่ง เทกวาด ซัดไป                เซาะไถล ทุกสิ่ง ราบพนา..
      ผืนดิน จักนิ่ง ขัดขวาง           กั้นกลาง นาที หวั่นไหว
สายน้ำ สาดเซาะ ข้ามไป             รอยใหม่ เกิดขึ้น เป็นทาง
     
      บางเรื่อง ยากนัก ขัดขวาง      ความงาม ยากนัก ขัดขืน
บางเรื่อง ไม่เห็น จุดยืน               อย่าฝืน อารมณ์ กัลยา
     บางเรื่อง เฉกเช่น สายลม       เข้าถม อารมณ์ อ่อนไหว
เกิดเหตุ ลุกลาม บานไป              ด้วยใจ ใช่สมอง ตรองกัน
     บางเรื่อง ยากนัก รับรู้            อยู่คู่ ยากนัก ขานไข
สายลม หน้าตา เช่นไร                นทีไซร้ ยากนัก จำนรรจา...

     ผ่านไป สักชั่ว เวลา              วาตา แผ่วผ่อน อ่อนใส
นาที เจ้าเริ่ม สงบใจ                   เริ่มใส เริ่มนิ่ง อีกครา
     ผ่านไป อีกชั่ว สักนิด            สงบจิต แผ่วผ้อง ค้นหา
โอ้แม่ มหา นาคา                      เจ้ากลับมา อ่อนนุ่ม สักที
-----------------------------------------------------------------------------------------
สิ่งที่เรียกว่าอารมณ์ บางครั้งมันก็เปรียบเสนือแค่สายลม ที่จะรับรู้ได้ไม่กี่คนเท่านั้น
เรามองไม่เห็น ว่าหน้าตามันเป็นเช่นไร รู้แต่ว่ากระทบกับตัวเราแล้ว รู้สึกอย่างไร ยากนักอธิบาย
ใครอ่อนไหว ก็ย่อมตอบรับ กับสายลมที่ว่า ได้มากกว่า คนเข้มแข็ง
ยากนักที่คนเข็มแข็งจะรู้ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับคนอ่อนไหว
แต่ขึ้นชื่อว่า สายลม ก็ย่อมผ่านมาประเดี๋ยวประด๋าว แล้วก็ผ่านไป
จงสนใจแต่ผลของสายลมก็เพียงพอ อย่าสนใจว่าหน้าตาสายลมเป็นเช่นไรเลย   
-----------------------------------------------------------------------------------------
สิ่งที่เกิดขึ้นในบอร์ดช่วงนี้ ผมว่ามันก็เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นทุกๆวันในสังคมโลก และมันก็จะมีทางไปของมัน
คนเราทุกคนก็ย่อมมีความคิด มีความเชื่อ มีการรับรู้ที่ต่างกัน เส้นบางๆที่ขีดระหว่างกัน ที่เรามักว่า "ล้ำเส้น" นั้น
บางทีก็จาง บางทีก็ชัด ไม่เท่ากัน .... ผมก็ได้แต่หวังให้ทุกคน มีสติกับสิ่งที่คิด สิ่งที่ทำ แล้วก็ปล่อยผ่านสิ่งไม่สบายใจซะบ้าง
ไม่ได้เพื่อใคร แต่เพื่อตัวเราเอง จะได้ไม่มีอะไรยึดติดมากไป กับโลกใบนี้ ผมรู้สึกดีๆกับทุกคนในนี้นะครับ  ยิ้มน่ารัก
-----------------------------------------------------------------------------------------
ปล. ใจหญิงยากนักเข้าถึงนะครับ ใครเปรียบผู้หญิงกับสายน้ำนี่มองขาดจริงๆ
เราไม่มีทางรู้ได้หรอกครับ ว่าสายน้ำลึกเพียงไหน                         
เราไม่มีทางรุหรอกครับ สายน้ำจะคลั่งวันไหน ความอ่อนนุ่ม เยือกเย็น กลืนกินชีวิตมานักต่อนักแล้ว
จงอย่าประมาท เวลาอยู่กลางสายน้ำครับ ... ชาวเล บอกไว้  ฮิ้ววว

 
 ไหว้ +
บันทึกการเข้า

ความหลงใหลในภาพลวงตา ที่ได้มาใช่ความสุข
 กึ๋ยๆ ชอบของนานา เห็นอารมณ์เสียใจ เพราะว่ามันมีน้ำตา ฮือๆ~  ชอบๆๆ สวย สื่อได้ดี อืมมมมห์
บันทึกการเข้า

บันทึกการเข้า

50 levels avaliable, 22 secrets levels avaliable :P
 โห กระโดดมาแล้วววว   เจ๋ง
บันทึกการเข้า

โอ๊ะ
มีต่อมั้ยคะ  กรี๊ดดดดด
บันทึกการเข้า

ยิ้มน่ารัก น้องดำ


ภาพถ่ายครับ
บันทึกการเข้า

ทำมาหากินด้วยการเปิดร้านสกรีนเสื้อยืด จ้ะ
 อี๋~
บันทึกการเข้า

ที่สุดถ้ามันจะไม่คุ้ม
แต่มันก็ดีที่อย่างน้อยได้จดจำ
ว่าครั้งนึงเคยก้าวไป...
รูปสึกเหมือนเจอเอฟเฟ็กต์ ผ่าง!!
บันทึกการเข้า

ถ่ายแล้วมันเบลอน่ะครับ ไม่ได้แต่งนะ (อ้อ มีใส่ขอบดำๆ หน่อย)
เอากล้องวางบนหัวเข้าซ้าย+เขย่งเท้าด้วย มันเลยส่ายๆ กร๊าก
บันทึกการเข้า

ทำมาหากินด้วยการเปิดร้านสกรีนเสื้อยืด จ้ะ
หน้า: 1 2 3 4 5 6 7 [8] 9 10 11 12
 
 
Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006-2007, Simple Machines | Thai language by ThaiSMF Valid XHTML 1.0! Valid CSS!